Ali Sami Alkış

Uzun yazılışı da, sadece baş harflerinin bulunduğu kısa yazılışı da akılda kalmayan; IFFHS adlı garip bir kuruluş var.

Gerçekten de yazık oldu... G.Saray özellikle ikinci yarıdaki futboluyla sahadan rahat bir galibiyetle ayrılabilirdi. Ancak ilk yarıdaki yanlış taktik; rövanşa daha büyük umut taşımamızı engelledi...

Teoman'ın şarkısı gibi, Beşiktaş "Paramparça..." Başkandan yönetime... Yönetimden futbolculara... Futbolcudan saha sonuçlarına kadar; bu bahar herşey, Kartal'a polen tozları gibi alerji yapıyor...

İlk önce üzerinde durmak istediğim konu, G.Saray - Beşiktaş maçının ertelenmesi tartışmaları. Diyorlar ki: "Avrupa kupalarında mücadele eden büyük takımların hiç birinin maçı ertelenmiyor." Doğrudur!

Geçen haftaki Diyarbakır-Konya maçı büyük gürültü kopardı. Öyle görünüyor ki; hakem Mutlu Çelik'in de, kellesini kopardı... Bu sezon bir daha maç yönetmesi, hayâl gibi görünüyor. 

Emre-Okan İnter'e, G.Saray güme gitti. Yöneticiler, televizyonlarda demeç veriyorlar: "Biz onlara herşeyi öğrettik ama; demek ki, G.Saraylılığı öğretememişiz.. "G.Saraylılık" dediğin ne ki; enayi olmak mı? Fatih Terim, bas bas bağırmıştı...

Uluslararası grup maçlarının, başarı şartı olarak vazgeçilmez bir ilkesi vardır: Kendi sahandaki maçlarını alacaksın, deplasmandaki puan farkları sonucu belirleyecek. Bu açıdan bakıldığında; Slovakya maçı öncesinde, bu standartla barışık olduğumuz gözleniyordu. Kendi sahamızda Moldova'yı almış... Deplasmanda da İsveç ve Azarbaycan'dan 4 puan getirmişiz... Güzel!

Trabzonspor'u 3-1 yendiler ama... Giden Scala'nın Beşiktaş'ı ile gelen Daum'un Beşiktaş'ı arasında bir fark yoktu. Tas yeni, hamam aynı...

Dertleri başından aşkın ve son vaziyetleri şaşkın olan iki takım; "Batsın bu dünya" diye arabesk mırıldandıkları anda, karşı karşıya geldiler.

Hıncal Uluç, 20 Mayıs 1999 tarihinde bir yazı yazmış... Aradan geçen 2 yıl var. Yüksel Özer adlı bir okuyucumuz da; bu yazıyı alıp, bize gönderiyor. Yalnız bir farkla... O yazının içinde nerede VEDAT ve TERİM adı geçiyorsa; onları çıkarıp, yerine HAGİ ve LUCESCU'yu koymuş...

Doğuş diye bir sanatçımız var. Sokaktan, bataktan, kaldırımlardan gelmiş... Olabilir. Bu bir ayıp değil! Ama ırza tecavüzden suçu var... Hırsızlıktan sabıkası var... İsim sahtekarlığı yapmış...

Tercüman Gazetesi'nde çalışıyoruz... Sakin bir günün öğleden sonrasında; Ergun Hiçyılmaz'la birlikte sohbet halindeyiz. Ergun; sıradan bir boşlukla geçen günü, hareketlendirmek istiyor.

Maç, maç gibi başlamadı. G.Saray; nedeni anlaşılamayan bir şekilde sinirliydi. G.Birliği sakin bir ortamda oynamaya çalışırken; sarı-kırmızılılar her hakem kararına topluca itiraz ediyordu.

G.Saray roman değil, tarih yazmaya devam ediyor. İşte bir zafer daha... Cimbom, Milan'ın paçavrasını çıkardı.

Beşiktaş'ı Beşiktaş yapan, Beşiktaş ilkeleridir. Galatasaray ve F.Bahçe dahil; hiç bir kulüp, Beşiktaş'taki kadar ilkelerine sahip olma sorumluluğunu gösterememiştir.

Tartışmanın odağından ve dertlerin çıkmaz sokağından gelen Beşiktaş; A.Gücü'ne sorularla ve sorunlarla dolu olarak çıkıyordu. Taraftarların maç öncesinde öfkesi gizlenmiş ama imâlı tezahüratlarla da mesajı açığa çıkmış tavrı; zor bir maçın işaret fişekleriydi.

Adam "Ben Metin..." dedi... "Seni şekilden şekile sokarım, delik deşik ederim" dedi. "Seni şimdilik medyadaki arkadaşlara emanet ediyorum. Polis arkadaşlar da burada, onlara saygım büyük. Bağışlıyorum şimdilik" dedi bin yılın basın mensubu Ali Sami Alkış'a...

Kaçınılmaz son: G.Saray; Patrona Halil isyanı sonrasında, Kocaeli'ne boyun eğdi. Aslında, daha önce de buna benzer kazan kaldırmalar olmuş, kampı terketmişlerdi... Ama bu gelişmelerin, maç sonuçlarına olumsuz etkisi görülmemişti. Kötü örneğin, her zaman iyi sonuç vermesi zaten beklenemezdi.

G.Saray gibi bir kulüp, ödeme güçlüğü nedeniyle zaten zamanında veremediği paraları; kafasına göre bir planla dağıtma amacındaydı... Ama uzatılmış bu plan bile, yürütülemedi... Yönetim gene sözünde duramadı.

F.Bahçe'nin baştan sona üstün götürdüğü maçta; Beşiktaş Yasin'le iki atak buldu, biri gol oldu... Oyun boyunca sürdürülen açık, kesin ve net üstünlüğün o an hiç bir anlamı kalmadı. Beşiktaş mahkûm ve eksik oynadığı maçta bile, kafa tutacak gücü buluyorsa; takımı 10 kişi bırakanın ağır bir fatura ödemesi gerekir.