Ayşe G. Tunceroğlu

Her askerî harekâttan sonra bir sürü lâf kalıyor geriye.

Hillary ile Obama arasındaki yarış kızışıp da başa baş bir hal alınca gözler "süper delegeler"e dikildi. Bugünlerde en çok duyulan kelime bu.

Doğrusu bu sene ABD'deki seçimler çok heyecan verici. Her seçim dönemini sıkıcı bulan Amerikan vatandaşları bu defakini son derece ilgi çekici buluyor.

Mihmandarım olan arkadaşım biraz yüksekçe tepeye kurulmuş ihtişamlı binayı işaret edip;

"Çene Altı" lâfı yanlış olmuştur. Bu ifade üzerine daha çok gürültü kopar. Üniversite kapılarında çene altı kontrolü yapan görevliler mi olacak bundan böyle?

Onların dedeleri ufka baktıklarında önlerini kesen duvarlar görmezlerdi. Evlerinde otururken, dükkânlarında, bahçelerinde, tarlalarında çalışırken ufuklarında kara bulutlar çöreklenmezdi.

Bugün Amerika'nın millî günlerinden biri: Martin Luther King'in Doğum Günü. "Bir hayalim var" demişti 45 yıl önce. Martin Luther King'in hayal kurduğu vakitten 45 yıl sonra, iki büyük partiden birinin en güçlü iki cumhurbaşkanı aday adayından biri Afro-Amerikan.

Ne garip dünya? Kenya'da, hileli seçimlerin ardından kan gövdeyi götürürken, şiddet almış başını giderken bir Kenya kökenli adam ABD'de cumhurbaşkanlığı seçimlerinde at koşturuyor.

Bizim bir türkü coğrafyamız vardır. Kimselerinkine benzemez! Alın türkülerimize bakın, tarih maceramızı görün. "Belgrat Kal'ası Zemlin ovası" diye başlar, "Mayadağ'dan kalkan kazlar"la devam ederiz biz.

Oldum olası sınırları severim. Coğrafî, siyasî, hayalî... Nasıl olursa olsunlar! Bu yüzden Berlin Duvarı yıkıldığında "Tüh!" demiştim, "ben görmeden yıkıldı."

Artık bir Kurban Bayramı klasiği haline gelen sahibinden kaçan dana manzaralarını seyrederken şehirlerin hayvanları da bozduğuna kanaat getirdim.

Sanatçılar topluma benzemek zorunda değillerdir. Hatta onları sanatçı yapan farklılıklarıdır. İnsanı, eşyayı, hayatı, dünyayı farklı algılayışları. Farklı düşünmeleri, farklı söylemeleri. Bu farklılığa saygı duyarız. Bu farklılık sanatçıları yalnızlaştırır. Hatta yabancılaştırır.

Belçika'nın kuzeyinde, Brüksel'den karayoluyla birbuçuk saat uzakta küçük bir şehir Bruges. Minyatür bir şehir desem daha doğru. Kendimi Andersen Masalları kitabının içine düşmüş sandım.

Eurostar Londra'dan Brüksel'e 2 satte ulaştırdı bizi. Hızlı ve rahat bir tren. Manş Denizi'nin altından 15 dakikada geçtik. Brüksel'e ayak basar basmaz kendimizi Türk mahallesi Schaarbeek'te bulduk. Konyalı Hasan Usta'nın lokantasında. Hasan Usta güleryüzlü, çalışkan, babacan, Anadolu'nun bir has evlâdı.

Londra'da mâbedlere parayla, biletle girmeyi yadırgamadım desem yalan olur. Westminster Manastırı'nın kapısına küçük bir özür yazmışlar. Meâlen şöyle: "Biz ibadet etmenizden para alacak değiliz.

İlk defa gittiğiniz bir ülkede en zor iş nedir, size söyleyeyim: Caddede karşıdan karşıya geçmek. Bu işi hafife almayın. Her ülkenin sürücülerinin yayalar karşısındaki tavrı, yayalara olan muamelesi farklıdır. Bu tavrı ve muameleyi öğrenmek en azından 24 saatinizi alabilir.

Tarihin yüzü esmerdir. Her yerde böyledir bu. Tarihî dokusu olan şehirlerin yüzü esmerdir. Londra'da bu rengi göğün ve ırmağın bulanıklığı daha da koyulaştırıyor. Kasvetli bir hava. Güneşi bir türlü açık seçik göremeyince, yoksa dedim, ufuklarında güneş batmayan imparatorluğun ana vatanının ufuklarında güneş doğmuyor mu? Deyip Thames Nehri boyundaki esmer binalardan en ihtişamlısı olan Westminster Sarayı'nın kapısından daldım. Yani İngiliz parlamentosu.

Londra'nın meşhurları arasında ilk sırada olanlardan biri sisi idi, öyle öğrenmiştik. Sisi bilmem ama pus tamam! Arada bir de ahmak ıslatan yağmur... Altında ben! Demek sonbahar böyle burada.

Benim bir huyum vardır. Artık, iyi mi kötü mü, bilmem. İlk defa gittiğim bir ülkede Türk ararım. Türk çehreler, Türkçe isimler, Türk izleri, eserleri. Vallahi bugüne kadar buldum da! Atlantik'in ortasında, haritalarda zor görünen, Turks and Caicos adasında bile, -adından başka bizden bir iz bulabileceğimi sanmadığım o adada- iki yıl Kayseri'de öğretmenlik yapmış, çat pat Türkçe konuşan yaşlı bir İngiliz hanım bulmuştum.

İmam rehberdir, önderdir, önde durandır, önde gidendir, yolu gösterir. Doğru yolu.