Fuat Bol

Türk Cemiyeti'ne arız olan bir "ittihat ve terakki" geleneği vardır. Bu gelenek iktidar olduğunda bizi, Cihan Devleti'mizden etmişti. Hem de on sene gibi kısa bir süre içerisinde!..

2009 senesi her bakımdan zor geçeceğe benziyor. Küresel mali kriz, başta ABD olmak üzere dünyanın ekonomisi en güçlü ülkelerini bile burunlarından soluturken, bunun paralelinde çıkabilecek siyasî krizler insanlığı içinden çıkılmaz ve telafisi imkânsız oluşumlara sevk edebilir.

Hemen şu hususu vurgulamalıyız ki, aydın konusunda bizim kadar sıkıntılı ikinci bir ülke gösterilemez.

Dünyada yaşanan küresel krizden olumsuz manada etkilenmeyen ülke yok. Türk insanı olarak da, bundan nasibimizi aldık ve el an da almaya devam etmekteyiz.

Ak­lı ba­şın­da sos­yal de­mok­rat­lar­la ko­nu­şu­yo­ruz; bun­lar­dan he­men hiç­bi­ri­si Bay­kal'ı des­tek­le­mi­yor. De­niz Bay­kal'ın CHP'nin ba­şın­da bu­lu­nu­şu­nu bir ta­lih­siz­lik ola­rak gö­rüp de­ğer­len­di­ri­yor­lar. Bun­la­ra gö­re; Bay­kal'ın ba­şın­da ol­du­ğu bir ana mu­ha­le­fet, ik­ti­dar par­ti­si için bi­çil­miş kaf­tan! Tay­yip Bey, ya­tıp kal­kıp du­a et­sin; De­niz Bay­kal sa­kın CHP'nin ba­şın­dan git­me­sin!

CHP Ge­nel Baş­ka­nı De­niz Bay­kal'ın, son za­man­lar­da­ki 'çar­şaf' açı­lı­mı ken­di­si­nin ve par­ti­si­nin ba­şı­nı epey­ce ağ­rı­ta­ca­ğa ben­zi­yor.

Dev­let­ler ara­sı mü­na­se­bet­ler­de esas olan; bü­yük olan ba­lı­ğın kü­çük ola­nı yut­ma­sı­dır. Bu du­ru­mun tek is­tis­na­sı var­dır o da Dev­let-i Ali­ye'dir. Dev­let-i Ali­ye'ye yan­lış­lık­la Os­man­lı İm­pa­ra­tor­lu­ğu de­nil­miş­tir. Zi­ra Os­man­lı Dev­le­ti bir em­per­yal ya­ni 'sö­mü­rü­cü güç' de­ğil­di.

Yazı­mı­zın ba­şın­da pe­şi­nen ifa­de ede­lim ki, Tür­ki­ye'miz­de si­ya­set ger­çek­ten zor­dur. He­le de bu si­ya­set­çi, has­bel­ka­der ik­ti­da­ra gel­miş ve mil­le­te hiz­met edi­yor­sa; bu hiz­met­le­ri­nin be­de­li­ni öde­me­ye ha­zır ol­ma­lı­dır!

Sev­gi­li Pey­gam­be­ri­miz (aley­his­se­lam) Müs­lü­ma­nı ta­rif eder­ken şöy­le bu­yu­ru­yor: "Mü­'mi­nin ne­şe­si yü­zün­de, ke­de­ri kal­bin­de­dir!" Evet; dün­ya­nın, bu olum­suz şart­la­rı kar­şı­sın­da kut­la­mak­ta ol­du­ğu­muz bay­ram­lar bu­ruk da ol­sa, yü­zü­müz­den ne­şe­mi­zi ek­silt­me­ye­ce­ğiz. Ne­şey­le de, ka­hır­la da geç­se; ne­ti­ce­de üç gün­lük dün­ya...

Ahir za­ma­nın özel­li­ğin­den ol­sa ge­rek; Müs­lü­man­lar, ar­tık ağız ta­dıy­la bay­ram ya­pa­maz ol­du­lar. Adı­na 'kü­re­sel te­rör' de­ni­len ol­gu, in­san­lı­ğın uf­ku­nu tut­muş gi­bi...

Terö­rün glo­bal­leş­me­si AB­D'­de­ki "İ­kiz Ku­le­le­r"­in vu­rul­ma­sın­dan son­ra baş­la­ma­dı. Ku­ru­lu­şu hak­kın­da çe­şit­li gö­rüş­ler öne sü­rü­len ve bu yüz­den en akil in­san­la­rın bi­le ka­fa­la­rı­nı ka­rış­tı­ran PKK te­rör ör­gü­tü ile te­rör glo­bal­leş­miş­tir!

Artık kriz­ler de glo­bal­leş­ti. Özel­lik­le dün­ya­nın bel­li baş­lı eko­no­mi­le­ri; ya­ni ABD gi­bi di­ğer bir­çok ül­ke ile ir­ti­bat­lı eko­no­mi­le­rin dal­ga­lan­ma­sı pa­ra­le­lin­de, dün­ya ge­ne­lin­de­ki eko­no­mi­ler­de dep­rem ol­ma­sı ta­bi­idir.

İnsan ve in­san top­lu­luk­la­rı­nın ida­re­si, dün­ya­nın en zor işi­dir. Ma­lum; es­ki mü­te­fek­kir­ler il­mi iki ana ko­la ayı­rır­lar. Na­kil ilim­le­ri ve akıl ilim­le­ri.

El âle­mi ser­sem, yal­nız­ca ken­di­si­ni akıl­lı zan­ne­den top­lum mü­hen­dis­le­ri­nin mu­mu, ge­li­şen ve dün­ya­nın en üc­ra kö­şe­le­ri­ne ka­dar ya­yı­lan ile­ti­şim araç­la­rı yü­zün­den sön­dü! Top­lum mü­hen­dis­li­ği­ni dı­şa­rı­da, ya­ni ya­ban­cı ül­ke­ler­de, özel­lik­le Ba­tı'da çok us­tu­rup­lu ya­pı­yor­lar! Bu­nu ya­par­ken de hal­kı in­cit­me­me­ye, has­sa­ten hal­kın de­ğer yar­gı­la­rıy­la oy­na­ma­ma­ya çok özen gös­te­ri­yor­lar!

Hemen, da­ha ya­zı­mın ba­şın­da ifa­de et­me­li­yim ki, Al­lah, Baş­ba­ka­nı­mı­zın gü­cü­nü ve kuv­ve­ti­ni ar­tır­sın! Tür­ki­ye'miz Tür­ki­ye ola­lı böy­le bir Baş­ba­kan gör­me­di.

Ya sev, ya terk et!" la­fı­nı, ön­ce Baş­ba­kan Tay­yip Er­do­ğan'a mal et­mek is­te­di­ler. Baş­ba­kan, çok net ve ale­ni bir şe­kil­de bu­nu ya­lan­la­yın­ca, bu se­fer; "vay; sen mi­sin, bu söz MHP pa­tent­li­dir!" di­ye iki par­ti­yi ça­tış­tır­mak is­te­di­ler.

250 yıl­lık ABD'de ilk de­fa bir zen­ci baş­kan se­çi­le­bil­di. Bu­nun ne ka­dar zor ol­du­ğu cüm­le âle­min ma­lu­mu­dur. Zen­ci­ler, Ame­ri­ka'ya Af­ri­ka'dan kö­le ola­rak gö­tü­rül­müş­ler­di.

ABD ta­rih yaz­dı; 44. Baş­ka­nı­nı si­ya­hi­ler­den seç­ti. Oy­sa da­ha dü­ne ka­dar, (1960'lar) zen­ci­ler­le be­yaz­lar ay­nı oto­büs­te se­ya­hat ede­mi­yor­du; ay­nı okul­lar­da eği­tim ve öğ­re­nim gö­re­mi­yor­lar­dı. Zi­ra zen­ci­ler in­san sa­yıl­mı­yor­du! Kö­le­li­ği kal­dı­ran ABD, bu­nu yal­nız­ca be­yaz­la­ra uy­gu­lu­yor­du. Af­ri­ka'dan ge­ti­ri­len bu in­san­lar, in­san sa­yı­la­bil­mek için ne­ler yap­ma­dı­lar ki! Bir­ço­ğu din­le­ri­ni de­ğiş­ti­rip Hı­ris­ti­yan ol­du. Üs­te­lik ma­hal­le­de­ki ki­li­se­nin en mü­da­vi­mi zen­ci­ler ol­ma­sı­na rağ­men; be­yaz­lar­dan bir tür­lü ka­bul gör­me­di­ler.

Irak Mec­li­si'nin Sa­vun­ma Ko­mis­yo­nu Baş­ka­nı, so­ru­la­rı­mı­za ce­vap ve­rir­ken çok ra­hat­tı ama, biz­le­ri ik­na edip ra­hat­la­ta­ma­dı. Mi­de­mi­zi en çok bu­lan­dı­ran cüm­le­si şu idi: "Ku­zey Irak'ta, yal­nız­ca PKK ve PE­JAK'ın ida­re­sin­de bu­lu­nan yer­ler var­dır. Bu­ra­lar­da ne ABD'nin (!), ne Mer­ke­zî Irak Yö­ne­ti­mi'nin ve ne de Ku­zey Irak'ta­ki olu­şu­mu­nun bir oto­ri­te­si yok­tur."

Terör ör­gü­tü PKK, Ku­zey Irak'tan ön­ce Su­ri­ye'de yer­leş­miş­ti. O va­kit­ler, Su­ri­ye'nin ba­şın­da Türk ve Tür­ki­ye düş­ma­nı Ha­fız Esad bu­lu­nu­yor­du. Ha­fız Esad, Türk­lü­ğün ebe­di düş­man­la­rı­nın ta­şe­ron­lu­ğu­na so­yun­muş­tu.