Fuat Bol

Solun ne manaya geldiğini milletimiz yakından biliyor. Dünyadaki sol partilere ve onların programlarına bakıp da kendilerinin değerlendirileceğini zannediyorlarsa aldanıyorlar. Zira bizdeki solun dünyadaki solla uzaktan yakından bir alakası yoktur. Bizimkiler sadece işin edebiyatını yapar. Yani istismarını... Doğrusu bunu yaparlarken de üzerlerine yoktur.

Koalisyonlar, demokrasi kültürünün meyveleridir! Koalisyonla yaşamaya alışalım. Koalisyon hükümetleri, kendi içinde rekabeti getireceğinden; yarış halinde bir çalışma olacak; dolayısıyla ülkenin kalkınma hızı o nispette artacaktır!

Ülkemizin yalnızca doğusu ve güneydoğusu değil, belirli merkezlerin dışında hemen hemen bütün yurdumuzun, seneler senesi nasıl ihmal edildiği apaçık ortadadır. Üstelik biz ülke olarak 2. Cihan Savaşı'na iştirak etmedik. Bu savaşa iştirak eden ve ülkeleri topyekun harabedilen ülkelere gıpta ile bakmaktayız.

Malum, dünyanın bütün demokratik ülkelerinde olduğu gibi, bizim ülkemizde de siyasi partiler; yelpazenin sağında, solunda, merkezinde ve hatta sağ ve solun uçlarında yer alırlar. Gerçi, bizim ülkemizdeki bu çeşit benzetmeler ve isim takmalar sadece şekildedir; dünyadaki sağla solun bizdeki ile yakından ve uzaktan bir alakası yoktur. Dolayısıyla böylesi bir tanımlama bizi sağlıklı bir sonuca götürmez.

Bugün de meydanların görünen yüzünü irdelemeye çalışalım. Yazının başında hemen belirtelim ki, fikir ve fikirleri sergileme özgürlüğünün sonuna kadar destekçisiyiz. Yeter ki, bütün bunlar kanunu zedelemeden yani, kanun diresinde yerine getirilsin. Dolayısıyla yapılan mitinglere, yapılışları itibariyle kimsenin bir şey diyeceği olamaz. Demokratik bir haktır ve milletimiz bu hakkını mutlaka kullanmalıdır.

Ülkemizin muhtelif yerlerinde mitingler düzenlenmektedir. Sonuncusu, 20 mayıs 2007 günü Samsun ilimizde yapılacaktır. Bu mitingleri 600'ün üzerinde sivil toplum kuruluşları bir araya gelerek düzenlemektedir. Dolayısıyla katılanlar yüz binler ve hatta milyonla ifade edilmektedir.

Cumhurbaşkanının yetkileri, Anayasamızın 104. maddesinde şu şekilde yer almaktadır; MADDE 104 - Cumhurbaşkanı Devletin başıdır. Bu sıfatla Türkiye Cumhuriyetini ve Türk Milletinin birliğini temsil eder; Anayasanın uygulanmasını, Devlet organlarının düzenli ve uyumlu çalışmasını gözetir.

Milletimizin bir kısmı, şu ya da bu şekilde bir araya getirilerek çeşitli mitingler düzenleniyor. Bunları bir partiye veya bir örgüte mal etmenin imkanı yoktur.

Daha önceleri egemenlik, bütün dünyada Allah'a aitti. Batıda kilise kendisini Allah'ın vekili görerek bu yetkiyi asırlar boyu kullandı. Sorumsuzca kullandığı bu yetkiyle insanlara zulmetti. Zamanla bu zulümlere başkaldıran insanlar yetkiyi kiliseden alarak halka verdiler. Türkiye Cumhuriyeti devleti de bu anlayışla kuruldu.

Sevgili okuyucularım, çok sevdiğim gazetecilik mesleğimin yöneticilik kısmını siyaset uğruna bırakıyorum. Bundan böyle; yazar olarak mesleğimi sürdürmenin yanında asıl mücadelemi ve hizmetimi siyasette AK Parti kadrolarıyla birlikte el ele, gönül gönüle verme kararı aldım.

367 konusu tartışmaları sürerken bir yazı yazmış ve orada "...hakimler yalnızca Berlin'de yok!" diye bir ifadede bulunmuştum. Ne kadar yanılmış olduğumu gördüm!.. Bunu yazarken Kinyas Kartal'a atfedilen bir cümle hatırıma geldi. Ulus'tan bir öküzün havalandığını ve uçarak Kızılay'a indiğini birisi gülerek ve aklınca mübalağa edip söylediğinde Kinyas Bey; "Hiç gülmeyin o anlatılan yer Türkiye ise, ben inanırım!" demiş...

Meselelere, siyasi partilerin dar kalıplarından bakarsak yanılırız. Çünkü, hiçbirisi ayranının ekşi olduğunu söylemiyor. Ama, ortalıkta, dünya âlemin gözleri önünde cereyan eden hadiseler var ki, bunları öyle eğip bükmenin, süsleyip yaldızlayarak söylemenin kimseye faydası yoktur.

Ana muhalefet partisi CHP'nin başını çektiği müthiş bir gerilim yaşıyoruz. CHP, iki seneden beri oluşturduğu bu denli gerilim politikasını her geçen gün artırarak bugünlere geldik. Cumhurbaşkanı, cumhurun (bütün milletin) başıdır; onun için adayın, geniş bir katılımla ve uzlaşma ile belirlenmesi gerektiğini ifade ediyor ama aynı zamanda uzlaşmaya yönelik bütün kapıları kapatıyor. İktidar partisine âdeta bir emri dikte ediyor.

Dün, TBMM'de tarihî bir oturum vardı. Zira Meclis 11. Cumhurbaşkanını seçmek üzere toplanmıştı. Ana muhalefet partisi CHP'nin takınacağı tavır aylar öncesinden belliydi. Onların amacı bu Meclis'e cumhurbaşkanını seçtirmemekti. Zira, bu Meclis'in kahir ekseriyetini AK Parti'li milletvekilleri oluşturmaktaydı.

Başbakan Erdoğan'ın fedakârlığı her türlü takdirin üstündedir. Onun bu halini, kendisini devamlı ve en acımasız şekilde mütemadiyen eleştiren yazar Oktay Ekşi bile, vurgulayıp takdir etmek zorunda kalıyor. "...Kendi adaylığını ilan etse seçilmesi kesin görünen Tayyip Erdoğan'ın cumhurbaşkanlığını adeta bir gümüş tepsi içinde bir başkasına bırakması beklenecek bir fedakârlık değildi ama yaptı. Erdoğan'ın yaptığı, kutlanmaya değer bir fedakârlıktır.

Nihayet beklenen gün geldi ve Başbakan Tayyip Erdoğan, AK Parti'nin cumhurbaşkanı adayını açıkladı: Abdullah Gül. Başbakan Tayyip Erdoğan, doğrusu bu süreci çok iyi idare etti. Devlet adamlığı kumaşına sahip kişilerde sır idraki fevkalade gelişmiştir. Nitekim, Fatih Sultan Mehmed de böyleydi. Bizzat kendisinin başında bulunduğu ordusu sefere çıkar ancak; ordu komutanları dahi seferin nereye olduğunu bilemezdi. Yine böyle bir sefer vakti; konaklamayı fırsat bilen Lalası yanına yaklaşıp sorar:

Gazetemizin 37. kuruluş yıl dönümünü idrak etmenin mutluluğunu yaşıyoruz. Takvimler 22 Nisan 1970'i gösterirken, Fatih'te, mütevazı bir evin sofasında hararetli bir toplantı yapılıyordu. Otuzlu yaşlarına henüz basmış bir avuç idealist genç, Sevgili Enver Ören Ağabey'in etrafında toplanıp tartışıyorlar...

Lider savaşları, ağır-aksak yürüyen demokrasimizin neredeyse vazgeçilmezleridir. İnönü-Bayar, İnönü-Demirel, Demirel-Ecevit, Demirel-Özal, Çiller-Yılmaz kavgaları son elli senemize damgasını vuran olaylardır. Demokrasilerde rakip parti liderlerinin can-ciğer kuzu sarması olmaları beklenemez. Ama bizdeki gibi kanlı-bıçaklı olmaları da, başta ülkeye olmak üzere kendi partilerine zarar vermektedir.

Siyasetle uğraşsın, uğraşmasın hemen herkesin ortak kanaati, Başbakan Tayyip Erdoğan'ın cumhurbaşkanı olacağı yönünde... Öyle ki, Başbakanın çok yakınındakiler bile bu kanaatte...

Senelerin çok çabuk, su gibi akıp gitmesi Kıyamet alametlerindendir. Daha dün gibiydi, ama takvimler hiç de öyle söylemiyor. Özal'ın vefatının üzerinden koca 14 yıl geçmiş. Merhum Turgut Özal, ne sağlığında ve ne de vefatından sonra anlaşılabilmiştir. Kendi partilileri ve hatta aile efradından birçoğu bile Özal'ı anlayabilmiş değildi. Nitekim bunların başında şimdiki Meclis Başkanı Sayın Bülent Arınç ve vaktiyle onun gibi düşünenler gelmekteydi.