Metiner Sezer

Yazı yazmak zor, bir o kadar da meşakkatli bir iştir ama hemen belirteyim ki, müthiş zevklidir de. Meşakkatli, dedim çünkü, üç dakikada okunacak bir yazıyı kaleme almak için bazen 3-4 gün koşturmak gerekiyor. Araştırıp soruşturup öyle yazmak lazım.

8 Ağustos 1916; Bitlis düşman işgalinden kurtuldu. 8 Ağustos 2008; Bitlis ilk özel sanayi tesisine kavuştu. Dile kolay! Tamı tamına 92 sene sanayi yüzü görmeden yaşadı Bitlis!.. Başka bir deyişle, işgalden kurtulmak için 5 ay 5 gün bekleyen Bitlis, sanayi tesisine kavuşmak için koskocaman bir 92 sene bekledi. Nerdeyse bir asır!.. Bitlis'e bu yatırımı Limak Grubu yaptı. Başbakan Erdoğan'ın "Doğduğunuz bölgeye yatırım yapın" çağrısına uyan Nihat Özdemir, bir sene içinde fabrika kurup Başbakan'ın bu arzusunu yerine getirdi.

Türkiye 1999-2008 arasında üst üste üç stand-by anlaşması yaptı IMF ile. Eskiden olsa Türkiye; "Aldığım kârım" der; bir, bilemedin ikinci gözden geçirmeden sonra sıvışırdı. Yapmadı. Disiplinli davrandı ve yaklaşık dokuz sene içinde hem IMF ile ilişkilerini sürdürdü, hem de kendisinden istenilenin tamamını değilse bile elinden geleni yerine getirdi.

Yörük milleti bir âlemdir. Yaşamak... en azından tanımak lazım onları. Birçok davranış farklılıkları varsa da bunların en barizlerinden biri düğünleridir hiç şüphesiz.

Muğla, sahip olduğu yayla ve sahiliyle Türkiye'nin en şirin kentlerinden birisi. Kendi kendine yeten illerin de en önde geleni. "Ancak" dedi Muğla Valisi Ahmet Altıparmak: "Burada bir şeye dikkatinizi çekmek isterim.

Başlıktaki sorunun cevabı çok basit aslında. Türkiye'nin global bakmayı öğrenmesi lazım. Vizyon meselesi yani. Finansta başardı mesela. IMF ve Dünya Bankası'nın baskısıyla da olsa yaptı bunu. Hem hukuki altyapıyı kurdu, hem de bütçe disiplinine uymayı öğrendi. De... reel sektör için kafa yoran hiç olmadı. Hakeza hizmet sektörü; onun için de öyle; sanki yok farz edildi bu sektör. Halbuki, müthiş bir potansiyel var Türkiye'nin önünde. Azıcık ilgilense, etrafına biraz baksa, fırsatları görecek ama kafasını bir türlü çıkarmıyor kumdan!.. Başka dünyalarla ilgilenme diye bir tasası yok bu ülkenin çünkü.

Çanakkale Seramik, 27 Temmuz'da 51'inci kuruluş yıl dönümünü kutladı. Geçen sene 50'nci yılı idi ve çok görkemli bir kutlama olmuştu Çan'da. Bu sene sönük geçer, diye düşünüyordum ama yanılmışım! Yine canlı, yine cıvıl cıvıldı. Hele insanî havası. Sımsıcaktı.

Ekonomi Gazetecileri Derneği (EGD) Buluşmaları ciddi bir boyuta ulaştı. Önceki gün Sanayi ve Ticaret Bakanı Zafer Çağlayan'ı ağırladı EGD.

Yüzü gülen bir sektör vardı; mermerciler. Son bir senedir onların da yüzü asık. Şimdi de ağlıyorlar. Bir kısmı haklı, bir kısmı haksız bu ağlamanın.

Yaptığınız iş o veya bu olsun; hiç fark etmez! Devamlılık arz etmiyorsa, bırakın onu. Bir kerelik yaptığınız kâr, sağladığınız başarı, gösterdiğiniz performans... beş para etmez.

Nasıl gururlandım, nasıl gururlandım anlatamam. Daha niceleri var tabii de, ben yeni tanıdığım Rasih Öztürkmen'den bahsediyorum; pırıl pırıl bir genç. Donanımlı, vizyon sahibi. New York'ta yaşıyor ve HSBC Bank İhracat Kredileri Bölüm Başkanı. Yaşı çok genç olmasına rağmen, dünyadaki finans hareketlerini önündeki küreye bakıp anlatıyormuş gibi anlatıyor. Konusuna vâkıf. Bugün başkanlığını yaptığı departmana gelmeden önce 4 sene Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde görev yapmış. Dört sene de Hong Kong'da Uzak Doğu sorumlusu olmuş. Tırnaklarıyla gelmiş yani.

Rahmi Koç, "Şirketimde sakallı, bıyıklı çalıştırmam" diye bir açıklama yaptı. Vay sen misin yapan? Bu söze alınan Erdoğan, "Bu bir ayırımcılıktır" diye tepki gösterdi.

AK Parti dendiği gibi şeriat heveslisi bir parti mi acaba? Öyle düşünmek abesle iştigaldir her şeyden önce. Nedenini de söyleyeyim: Şayet, AK Parti ülkeye şeriat düzeni getirmeye teşebbüs etmiş olsaydı millet bugüne kadar onu çoktan alaşağı etmişti.

Dünyanın en önemli endüstrisi tasarım. Şeksiz şüphesiz böyle bu.Tasarımı olmayan hangi ürün ve fikrin satış şansı var ki?

Neden böyleyiz biz? Şu halimize bakın yahu! Karanlıkta gölge kovalıyoruz!.. Bir siyasi parti hakkında "Kapatma Davası" açıldı, hem de yüzde 47 oy alıp iktidar olan bir partiye. Sebep? Laik idareyi yıkıp yerine şeriat düzeni getirmek istiyormuş da ondan! Endişeyi görüyor musunuz? Komik!

Hani çöl tepeleri vardır. Akşam buradadır o tepe ama sabah kalktığında ara da bulasın, yok! Rüzgâr almış götürmüş. Türkiye de öyle. Bugün çok büyük ve güçlü şirket veya siyasi partileri vardır. Gece esen rüzgâr almış götürmüş; ertesi gün yok hiçbiri!..

İnsan Malatya'ya gider de, "Kayısı Pazarı"na uğramaz mı? Uğradım tabii. Malatyalıların "Şire Pazarı" dedikleri bu yerde kayısının yaşı ve kurusu birbirine karışmış. Bu dönem Şire Pazarı esnafı için önemli bir dönem; iş mevsimi çünkü.

Berdan... Tarsus'ta akan bir çay. Etrafı verimli ovalarla dolu.

Türkiye burası. İlla bir şeylerin absürt olması lazım, kanun sanki!.. Organize sanayi bölgeleri (OSB) mesela. Adı üstünde organize. Altyapısı... üstyapısı... arıtması... lojistiği... ulaşımı... her şeyi dört dörtlük yani. Hani? Türkiye organize sanayi bölgesi (OSB) ağı ile örülüyor. Bazı illerde tek, bazılarında çok... İyi güzel de hani arıtma? Hani altyapı? Hani lojistik? Eee... ne var canım bunda? Denk kervan yoldayken kurulur! Acele etmeye ne gerek var?!. Kafa bu! Vizyon bu!

40 ülkede sahip olduğu 80 ofis ile yılda 12 milyar dolar ciro gerçekleştiren Hong Kong merkezli Li&Fung firmasının patronu William Fung Türk sanayicilere, "Çin'i gözünüzde fazla büyütmeyin" diye seslendi.