Naci Arkan

Beşiktaş da fena alıştı ha! G.Saray karşısında 90 dakikada 3 gol birden bulan siyah-beyazlı takım, Karabükspor önünde ise bu 3 golü ilk 45 dakikaya sığdırdı...

Dün geceki maçın, ne kadar büyük anlam taşıdığı günlerdir konuşuluyor, yazılıyordu... Çünkü anlamı büyüktü bu karşılaşmanın...

Bir çocuğun büyümesi gibi, geçen zamanlardaki, sevinçler, üzüntüler; hayat çizgisinin doğrultusunda çekilen çileler; taşlı topraklı yollardaki mücadeleler; bir fidanken, koca bir ağaç misali dallanmalar; kolay mı?

Daha karşılaşmanın başlamasından saniyeler geçmişti ki, kapalı tribünden iki koltuk sahaya fırlatıldı... Ne oluyoruz yahu?

Çeşitli kulislerle ve yönetimin içindeki "Ağır topların" bastırmasıyla Beşiktaş takımının başına getirilen Samet Aybaba'nın, daha ligin ilk haftasında karnesi kırık notlarla doldu...

Bu sözümüz Beşiktaş taraftarına... Çünkü onları bu sezon müthiş bir özveri bekliyor... Ya sabredecekler, bu Beşiktaş'ın düzelmesini bekleyecekler...

Yer, mekan hiç önemli değil... Bundan böyle, F.Bahçe ve G.Saray'ın adı geçen her yerde olay çıkmaması mümkün değil...

İstanbul'da bir futbol kazasında yaralanan F.Bahçe, bunun acısını taa Romanya'da çıkarmak için bu defa kurallara uyarak oynadı...

Çaresizlikte, çare üretmek adına her yolu deneyen Beşiktaş Yönetimi, şimdi bir büyük yanlışa daha imza atmak üzere... Başkan Fikret Orman'ın, kulübün mali yapısı konusunda büyük çabalar sarf ederken, futbol takımının gidişatı ile ilgili konuları başkalarına bırakması, işin içinden çıkılmaz sıkıntıları da beraberinde getirdi... Kimse, Beşiktaş'ta gerekli transferlerin yapıldığını söyleyemez...

Bir gün önce F.Bahçe Teknik Direktörü Aykut Kocaman son antrenmanda futbolcularına şöyle sesleniyor:

Hani illüzyonistler vardır... Mesela Davit Copperfield gibi... Sahnede yaptıklarıyla insanları adeta büyülerler ya hani...

Herkes bugüne kadar şunu konuştu: "Beşiktaş borç batağında ve bunun altından kalkmak hiç de kolay değil." Fikret Orman ve ekibi, bütün bunları bilerek siyah -beyazlı yönetime talip olduklarında, kimse kendilerinden insanüstü bir şey beklemiyordu ki...

Hamit, Burak, Amrabat, Umut ve Dany için inanılmaz paralar ödeyen G.Saray, hâlâ daha yeni transferlerin peşinde...

Sanki Türkiye'de "şike meselesi" toptan kapandı gibi... Kimse rahatsız değil...

Tam bir yıl... Üzüntülerin zincir halkaları gibi birbirine eklendiği, sportif yürekleri dağladığı bir süreç, belki tam değil ama en azından şekil olarak sona erdi...

Her şey bir 90 dakikada büyük olmak değildir... Büyüklük kademe kademe gelir aslında... Almanya'yı silip süpüren İtalya'nın, İspanya'nın da süksesini bozacağına olan inanç, çoğunluk bir grup tarafından dile getiriliyordu maç öncesi...

Tadından yenilmeyecek bir karşılaşma olacağı çok önceden belli olan bu karşılaşmanın bizim açımızdan en büyük süksesi ise Cüneyt Çakır'ın düdük çalacak olmasıydı...

Daha yaşları 16 -17... Annelerinin melekleri onlar...

Avrupa Şampiyonası'nda "kedinin, yumakla oynadığı" bir karşılaşmadan ne kadar zevk alırsanız, biz de o kadar zevk aldık...

SADECE ve sadece İbrahimoviç ile gözlerin odaklandığı takım İsveç, hayal kırıklığına Fransa önünde son verip, 3. maçta sıfır çekmekten kurtuldu...