Naci Arkan

UEFA'nın 36. Olağan Kongresi'ne ev sahipliği yapmanın ötesinde, kendimize pay çıkardığımız başka konular da var...

G.Saray'ın, Trabzonspor'un patır patır elendiği Türkiye Kupası'nın 4. turunda, F.Bahçe Samsunspor'u ilk devredeki oyunu ve golleri ile geçti...

Herkesin para uğruna yarışma tertip edip, dünkü Beşiktaş muhabirinin bile, bugünlerin vergi rekortmeni olduğu günümüzde, bu işi yapanları alkışlamaktan başka çaremiz var mı?

Ve Beşiktaş'ta bir hedef daha tükendi... Ligde hüsran, Avrupa'da "elden gelen budur" tesellisi... Sezon başında herkesin "kadrosu çok zengini" diye nazar değdirdiği siyah-beyazlı takım, çaresizlik içinde veda üstüne veda törenleri düzenliyor...

F.Bahçe'nin mayıs ayında kongresi var... Yeni başkan, yeni yönetim seçilecek... Yarışmalar, eğer bir rakibiniz varsa, yarışmaya benzer...

Dünkü maç sonucuna göre konuşmuyoruz... Bu Beşiktaş, kademeli bir çöküşün ve yönetim yanlışlarının cezasını şimdi çekiyor... Kötü gidişin tek bir nedeni var aslında... Quaresma...

Her yolculuk büyük ümitler ve hayallerle başlar... Beşiktaş'ın Madrid seferinde de böylesine büyük düşleri vardı... Rakip, yıldız futbolcularından yoksun olsa da, siyah-beyazlıların yeni bir "Braga zaferi" beklentisi de yok değildi hani...

Özer Hurmacı, Orhan Şam, Sezer Öztürk, Bienvenu, Özgür Çek, Bekir İrtegün, Serkan Kırıntılı... Gökhan Ünal, İlhan Eker, Andre Santos, Daniel Güiza, Okan Alkan, Volkan Babacan, Abdülkadir Kayalı, Ertuğrul Taşkıran...

Ne varsa bayanlarda var demek ki... İnönü Stadı tribünlerini, erkeklerin küfürleri nedeni ile ele geçiren bayanlar, dün sahadaki futbola da doğrudan etki etti...

Yeni bir umut, yeni bir heves... Futbolun 41. patronunu da, sular seller gibi seçtik... Genel Kurul'da tek bir çatlak ses çıkmadan...

Bazı takımlarda gerçekten vazgeçilmez futbolcular vardır... Olmazsa olmazdır o... Yokluğunda neredeyse ağıtlar yakılır...

Kaderde bu da varmış... "Belkilerle" gelinen, "Neden olmasın" ümitleriyle filizlenen bir gecenin, 90 dakikanın daha yarısında yerle bir olması, hüznün yanına bir sürü soruları da peşinden getirdi...

Hani bir arabanın freni patlar, şoför direksiyon hâkimiyetini kaybeder ya... İşte bizim Kulüpler Birliği diye bildiğimiz ve Türk futbolunun bindiği otobüs bu... Ne zaman hangi durakta duracağı belli değil...

Futbol nedir? Sporun "temaşa zevklerinden" birisidir elbette... İçinde küfrün, şiddetin, yabancı maddelerin olmadığı bir sporun özlemi ile yanarken, bir türlü dinmeyen; sinirli aşıklar gibi atışan insanların bizlere "Yeter artık" dedirttikleri spor bu oluyorsa, o futbol, bizim peşinden koştuğumuz güzellik olamaz...

Macera aramak için değil, rakibi çok iyi tanıdığı için santrforsuz bir kadro ile Braga gibi UEFA Kupası'nda final oynamış bir takımın karşısına çıkmanın adının "delilik" değil "akıllılık" olduğunu 90 dakika bitiminde daha iyi anladık...

F.Bahçeli olmak başka şey, Türk futbolunu yönetmek başka şey... Bunu bildiği halde, sarı -lacivertli renklere olan sevgisi yüzünden gözünü karartan, konuşmalarında sadece "koruma ve kollama" içgüdüsü nedeniyle taraflı olma sınırlarını aşamayan Mehmet Ali Aydınlar, çareyi istifa etmekte bulsa da, ardında resmen bir yıkıntı bıraktı...

Kışın tam göbeğindeki bir puan mücadelesinin bu kadar kaliteli ve zevkli olacağını önceden söyleselerdi bize "Git işine kardeşim" derdik...

G.Saray'da işler iyi gidiyor ya, mutlaka huzursuzluk çıkarmak adına birileri düğmeye basıyor...

Hırsın, mücadelenin ve saha içi savaşın bu kadar yüklü olduğu başka bir karşılaşmaya son yıllarda çok az rastladık...

Beşiktaş, kimseden çekmedi, iki bekinden çektiği kadar... Tam Hilbert'e kavuştu derken, yeniden sakatlandı gariban... İsmail deseniz, daha maçın başında Tisdell'e öyle bir pas verdi ki, ben Egemen'in bu kadar çıldırdığını ilk defa gördüm...