Ragıp Karadayı

"Kıştan birkaç ay önceydi; anlayacağınız son güzün, kayınbiraderim Abdurrahman Çavuşla Horum Düzüne gitmiştik."

"Hocam, Topyolu’nun o yüzü Hoşov, bu yüzü de bizim köyler… Havası da, suyu da aynı..."

"Anlatacağımı da böyle ağır bir kış günü yaşamıştım. Silah sesleriyle irkilince, bir anda o dehşet dolu güne gittim..."

"Dışarıda tüfek seslerini duyunca aklıma hiç unutamayacağım, her hatırladıkça dizlerimin bağı çözülen, yaşadığım bir hadise geldi..."

Sohbete hazırlanırken, dışarıdan gelen silah seslerine ayaklanan Verintaplıları teskin etmek kolay olmuyordu!

"Çevrenin dengesini bozan insan, şimdi kendi dengesinin bozulmasına şaşıyor!.."

"Öyle düşünmekte haklısınız. Kendi tabiiliği içinde serpilen baharı, her şeyimizi kaybediyoruz tek tek..."

"Ben de candan anlatayım bari. İstanbul’da bir gün mübarek hocamın sohbetine gitmiştim. Şiddetli kar başlamıştı..."

Babam kapıyı açıp içeri girince anacığım “Hafız nerede?” deyip öyle bir bağırdı ki, babacığım da donakaldı.

"Kor Pınara ulaşınca yorgunluktan bitap düşmüş bedenimi sırtüstü sonsuz göğün altına yığılırcasına bıraktım."

Ovayı keskin bir sınırla bitirip ufka doğru uzaktan görünen ormanı kaç defa aşmış gelmişti. Bir hatırası aklına geldi...

Lütfü Hocanın gözleri hâlâ uzaklardaydı... Ulaşamayacağı dağların zirvelerine bakarken derin bir iç çekti...

Gözlerini yine uzaklara dikti. Bu sefer tam tekmil susmuştu. Rüzgâr da hafiften hafiften esiyordu...

"Şimdi, namazda gözü kulağı olmayan o kadar insan var ki; çocukları bırak, büyüklerden bile kılı kıpırdamayanlar çok!.."

Huzur ve saadet dileyerek ayrıldığında Lütfü Hoca, oldukça keyifliydi. Köylülerle unutulmaz günler yaşıyordu.

"Dostların içindesin. Hatıraların girdabına düşen, güzellikleri abartır, çirkinlikleri de azaltırmış. Sen de öylesin Hocam..."

Derinden bir iç çekti... Kocaman vücudu da onunla beraber inip kalktı. “Kalbine çöken neydi ki onu böylesine efkârlandırıyordu?”

"Evlat, öyle düşünmekte haklısın! Bu kömürü başka türlü satamazsın! Boşuna mı konuşuyorum sanıyorsun?"

"Evlat, öyle düşünmekte haklısın! Bu kömürü başka türlü satamazsın! Boşuna mı konuşuyorum sanıyorsun?"

Bu kadar zor ve ilk defa yaptığım işlerle cedelleşirken vaktin de ucunu epey kaçırmıştım...