Rahim Er

Uğur Mumcu, kendi fikrinin samimi müdafii namuslu bir aydındı. Hayat görüşümüz, her alanda örtüşmeyebilir ama tam bağımsızlık ve benzeri konularda elbette hemfikiriz. 12 yıl evvel bombalı bir saldırıyla hunharca öldürüldü. Adaletin ayıbına bakınız ki faillerin kim olduğu hâlâ meçhul. Artık çok da önemli olmasa gerek.

2004 son dönemece girdiğinde ramazan ayı ve bayramla karşılaştı. Mübarek ay, mübarek bayram psikolojik bir rahatlık getiriyordu. Ticaret dünyası kendi içinde, "ramazan sonrası, bayram sonrası" gibi tutumlara yöneldi.

3 Hafta kadar önceki mühim bir haber, dünya gündeminin aşırı yüklü olmasından dolayı üzerinde yeterince durulmadan unutuldu. Haberi bir kere daha hatırlatalım.

"El öpeniniz çok olsun" diye bir duamız vardı. Korkarız ki bu dua yavaş yavaş hayattan çekilecek. Çünkü duanın ikinci kısmı, o ağzı dualılarla birlikte kaybolup gitti.

Güney Asya'da sel felaketine maruz kalanlar için Pazar günü İstanbul'da bir konser düzenlenmiş. 130 sanatçının katıldığı konser, 12 saat sürmüş. Bundan dolayı Guinness Rekorlar kitabına aday oldu. Ne var ki bu sonuçlar fazlaca bir şey ifade etmiyor. Konser, hayal kırıklığına uğratmış vaziyette. Yapılan yardımlar dahil elde edilen gelir, sadece 72 bin dolar.

Bir zamanlar, daha doğrusu yakın zaman önce Kazlıçeşme deri fabrikalarıyla birlikte İstanbullunun sağlığını tehdit eden Haliç, şimdi kültüre beşiklik etme yolunda. İnsanın aklına geldikçe tüyleri diken diken oluyor.

Afganistan'a giden askerlerimiz için yapılan merasimde başörtülü anne-eş ve bacılar da vardı. Komutan konuşurken iftiharla alkışlıyorlardı. Onlar, düne kadar "türbanlı" denerek böylesi yerlere alınmazlardı. Bir hatanın terk edildiği görülüyor. Aynı şekilde bugün kışlalarımızda mescidler de açık.

Güney Asya kan ağlamakta. Bir tarafta 200 bin civarında ölü, diğer tarafta evsiz-barksız ve kimsesiz kalmış milyonlar. En beteri de çocukların hali. Tedbir almakta geç kalınırsa on binlerce çocuk ya "seks taciri" denen aşağının bayağısı haydutların eline geçecek veya fırsatçı Hıristiyan misyonerlerinin.

TBMM Başkanı sayın Bülent Arınç, seçim sisteminin değişmesi gerektiğine işaret etmekte. Yüzde10 barajını yüksek ve haksız bulduğunu beyan ediyor, marjinal partilerin dahi 1 milletvekiliyle bile olsa mecliste temsilinin lazım geldiğini söylüyor.

Türkiye'nin dün olduğu gibi bugün de 1 numaralı meselesi işsizliktir. Sık sık kapımız çalınmakta. Bizim gibi daha binlerce insanın da kapısı çalınmakta.

AK Parti genel başkan yardımcısı D. Mirmehmet Fırat, bir tv programında anlattı. Başbakan Tayyip Erdoğan'la birlikte Suriye ziyaretine katılan Dengir Bey, bir ara Suriye'nin iki numaralı adamına "şu vize işine bir kolaylık gösterseniz!" diye ricada bulunur.

Hıristiyan misyonerlerinin topraklarımız üzerindeki propaganda faaliyetleri, 19. asrın ikinci yarısından beri devam ediyor. Bugünkü bir çok prestijli kolejin temeli o günlerde atılmıştır. Hastanelerinin, ticarethanelerinin varlık sebebi de aynıdır...

SSK Okmeydanı Hastanesi, İstanbul'un en kalabalık caddelerinden birinin üzerindedir. Buradan her geçişimizde neden tek yön uygulaması yapılmadığını hep hayretle hatırlarız. Sözünü ettiğimiz cadde gündüzleri öylesine yoğun trafiğe sahiptir. Fakat akşam ve geceleri de kalabalıktır.

AK Parti Bursa Milletvekili Ertuğrul Yalçınbayır, bir kanun teklifinde bulunmuş. Teklife göre milletvekilleri dahil mal beyanında bulunma mecburiyetinde olanların beyanları şeffaf olacak ve isteyen kimse bu beyanları inceleyebilecek. Ancak, teklif komisyona takılıp kalmış. Komisyon, teklifi görüşüp meclise sevk etmemiş.

Tsunami" denen dev dalgaların altında kalarak felaketin en büyüğünü yaşamış kadınların bazıları, bu defa da bir başka felakete uğramaktalar. O kadınlar, şimdi de tecavüze maruz kalıyorlar. Tecavüz, şeklen insan, esasta ise insandan aşağı birtakım kişiler tarafından yapılmakta.

Başkanlık sistemi ilk olarak Turgut Özal zamanında ortaya atılmıştı. Özal, şiddetli başkanlık taraftarıydı. Sonra Süleyman Demirel döneminde konuşuldu. Demirel, bir dönem muhalif, bir dönem taraftar oldu. En son Tayyip Erdoğan devrinde gündemde bir parlayıp bir sönüyor. Erdoğan, bu meseleye doğrudan doğruya çok seyrek olarak temas etmekte...

Yılın en büyük olayı, güney Asya'nın dev dalgaların altında kalmasıdır. Bu sadece 2004'ün değil, yüzyılın da büyük olayı. Şimdilik 150 bin kişinin öldüğünden söz ediliyor. Tabii şu şartlarda bu rakamlar sağlıklı kabul edilemez. Yarın rakamlar kesinleştiğinde tarihe 200 bin ölü diye bir not da düşebilir.

Eğitimci, yazar ve fikir adamı S. Ahmed Arvasi'yi 1988'in 31 Aralığında kaybettik. Türkiye'nin sorması gereken sorulardan biri de gidenlerin yerinin doldurulup doldurulmadığı meselesidir.

Olayın adını en güzel şekilde Unicef koydu, "Asya'nın bir nesli yok oldu", bu bir kara haberdir. Bu haberin görülmesi, işitilmesi lazım.

Millî Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik, "çocuklarımıza Türkçe öğretemiyoruz" diyerek çok samimi, fakat aynı zamanda da çok acı bir itirafta bulundu. Başka bir memlekette devletin bu işten sorumlu resmi bir yetkilisinden böyle bir açıklama yapılsaydı yer yerinden oynardı. Bizde ise tek sütunluk bir haber şeklinde çıktı ve geçti. Çünkü kamuoyu, ekran damat ve kaynanalarına kilitlenmişti.