Resul İzmirli

Türkiye'nin tek partili dönemin zulmetinden biraz olsun kurtulduğu 50'li yıllarda çok küçük çapta müteahhitlik faaliyetleri de yaptık rahmetli babamla. O zamanlar köy okulları yapımı bayağı bir hızlandırılmıştı.

Suudi Arabistan'a 1987 yılında umre yapmak üzere gitmiştim. Uzun ve heyecanlı bir havaalanı macerası yaşamıştık.

Bugün ben de böyle yapıyorum. Buyurun, ehlini dinleyin: "Kıymetli beyefendi, Gazetemizin istifade edilen ve her yazınız sonrasında mutlaka bir çözüm önerisinin de yer aldığı köşenizde gündeme getirmeniz ümidiyle son günlerde hep birlikte yaşadığımız Boğaziçi Köprüsü ile ilgili bir hususu arzetmek istiyorum....

İnsanoğlunun derununda gizli iki temel korkusu vardır; biri ölüm, diğeri yaşlılık... İkisi de tabiatın kesin, değişmez gerçekleridir.

İnsan her yerde aynı insandır. Ancak çok çeşitli tesirlerle toplumlarda, şekillenen kültürler birbirinden farklıdır. Bu farklılık çeşitli kültürlerden gelen insanlar bir araya geldiklerinde bazı hallerde bir diğerine rahatsızlık verebiliyor. Bırakınız milletler, ya da etnik gruplar arasındaki farklılıkları, aynı yörenin insanları arasında bile kültürel farklılıklar olabiliyor. Ve bunların hoş karşılanması gerekiyor.

Üniversitelerin bağlı oldukları kanun yeniden ve tekraren gündemde. "Geçinmeye gönlüm yok adını bilmiyorum" hesabı, kanunun muhtevasını pek merak da etmiyorum doğrusu.

"Susan toplumun problemlerine çözüm üretemezsiniz..." Bu cümleyi nerede duyduğumu tam hatırlayamıyorum. Ancak yaklaşık beş altı yıl önce değişimle ilgili bir seminer tebliğinde olabilir. Duyduğumda tabiatıyla hemen bizim topluma uygulamaya çalışmıştım.

"O"nu ilk defa TGRT'de İş Dünyamız programına konuk ettiğimde tanıdım. İlk intibam Batı kültürü ile Anadolu kültürünü çok özenli ve bilimsel olarak bütünleştirdiği şeklinde olmuştu.

"Amca" demiş genç, ihtiyar köylüye "Sizin köye buradan kaç saat sürer?" Amcadan cevap yok. Bir daha sormuş, ihtiyar adam şöyle bir bakıp yüzünü yere döndürmüş.

Benim siyasetle ilk şuurlu temasım rahmetli Adnan Menderes ile olmuştur.

Değişen şartlara uyum sağlayamayan canlılar için sonuç ölümdür. Rivayet veya teoriler muhtelif olmakla beraber dünyanın önceki çağlarında uzun yıllar yaşayan dinozorların yok olma sebepleri de değişime ayak uyduramamakla izah edilir mâlum.

Fırtınalı günlerde koca ağaçların köklerinin topraktan ayrılıp devrildiklerini gördük. Yıllarca emek verilip yetiştirilen bir ağaç sert bir rüzgâr yüzünden ölüp gidebiliyor. Bu ağacı tekrar dikmek çok zor.

Çocukluğumdan beri oyunları kurallarına uygun oynamayanlara çok bozulurum. Özellikle kuralları hiçe sayan kabadayılardan nefret ederim. Çünkü kabadayılığın sembol mekanlarından biri olan "Eşrefpaşa"da doğdum.

Turkuaz rengi oldum olası pek severim. Göktürklerin bayrak rengidir malum.

Kooperatifçilik konusunda 70'li yıllarda İsviçre'de yapılmış bir doktora çalışmasından bir anekdot. Sovyetler Birliği'nde komünist düzenin ilk yıllarında Parti Merkezi Üyeleri bütün köyleri dolaşarak Kooperatif kuruluş faaliyetlerine nezaret etmekteler.

Akademik düşünce normlarına biraz bulaşmış birinin, aktüaliteyi takip edip pratik çözümler üreterek ilgi çekici köşe yazıları döktürmesi zor oluyor. O bakımdan çıktığı gün telefonları kilitleyecek yazı yazmaya hiç kafa yormadım senelerdir.

On beş yirmi yıl önceleri kendilerini "Füturolog" "Gelecek Bilimci" olarak tanımlayan bazı kişiler ilerde vukuu muhtemel olayları tahmin etmeye çalışıyorlardı. Bunların en çarpıcı fikirlere sahip olanlardan biri de Alvin Toffler idi.

Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Ziraat Ekonomisi ve İşletmeciliği Bölümünde birkaç bölgesel kalkınma projesiyle ilgili çalışmalara katılmıştım. Bu projelerin özellikle bilgi toplama safhasındaki anket çalışmalarında birebir görev almıştım.

Sizin de yemeği fazla kaçırınca kâbus gördüğünüz olur mu? Benim olur. Çocukluğumda doğduğum semt olan İzmir Hatay caddesinde karşıdan karşıya geçememe kâbusları görürdüm.

Bir seçilmişin, diyelim bir belediye başkanının göreve başladığından itibaren durumunu yakından takip ettiniz mi? Çok enteresandır...