Seçkin Başkan

Emre, ocakta içindeki yağı cızırdayan tavanın içine elindeki üç yumurtayı sırayla, becerikli bir şekilde kırıp tavayı hafifçe salladı. Bir müddet bekledikten sonra ocağın altını kapattı, tavayı masaya götürdü ve Kaan'ı çağırdı...

Terliklerini giyerken içeriye kulak kabarttı. Oturma odasında televizyonun sesi geliyordu. Başını uzattı kapıdan. Üç kızı da önlerine birer tabak çerez almışlar, merakla film izliyorlardı. İçinde ılık ılık bir şeyler aktığını hissetti...

Seda önüne bakıyordu hep. Kendisinin konuşmasını merak içinde bekleyen Emre ise neler olup bittiğini anlamaya çalışıyor, yine de sabırla genç kızın konuşmasını bekliyordu. Neden sonra Seda fısıldar gibi başladı söze...

Genç adam hayretle baktı genç kıza! Tahmin ettiğinden çok daha farklı bir kızdı doğrusu. Onun yüzündeki ifadeden güçlü bir karaktere sahip olduğu belliydi ve bu konuşmalarıyla da ispatlanıyordu sanki...

Seda, cesaretine kendisi de şaşırmıştı. Bir an düşündü, ne diyecekti Emre'ye? "Ya benimle evlenirsin, ya da ben yokum" mu diyecekti? İçine düştüğü durumun saçmalığını fark edince yüzünü buruşturdu, Eda haklıydı...

Seda, cesaretine kendisi de şaşırmıştı. Bir an düşündü, ne diyecekti Emre'ye? "Ya benimle evlenirsin, ya da ben yokum" mu diyecekti? İçine düştüğü durumun saçmalığını fark edince yüzünü buruşturdu, Eda haklıydı...

Emre sabah erken kalkmış, kahvaltısını yaptıktan sonra derslerinin başına oturmuştu. Finalleri başlayacaktı bir hafta sonra. Beş dersten imtihana girecekti. Bu nedenle bir hafta okula gitmeden ders çalışmaya karar vermişti...

Saliha hanım ne diyeceğini bilemiyordu. İlk defa böyle bir şey başına geliyor, bu yüzden nasıl davranması gerektiği konusunda bir karar veremiyordu. Aklına ilk gelen şeyi şöyledi: "İyi o zaman, gelsinler istesinler. Uygunsa veririz..."

Emre'nin gözlerinin içine bakarak konuşması, gülümsemesi, konuşurken gözlerinin içinde pırıldayan ışıklar, bakışları Seda'yı rüya gibi bir dünyanın içine alıp götürmüştü. Annesinin sesiyle daldığı âlemden irkildi...

Bekir çayını bitirip diliyle ağzının kenarlarını temizledikten sonra sigarasından ard arda iki nefes çekip mavi dumanları tavana doğru üfleyip başını salladı: "Haklısın ağabey, tabii ki kızların fikrini sormak lâzım. Gönüllerinde birileri olabilir..."

Bekir usta konuşuyor, Rıfat bey de dinliyordu: "Ağabey, biliyorsun, benim yeğenim var. Çocuk askerden döndü. Marangoz kendisi. Hanımla bir düşündük de, senin de gül gibi, hanım hanımcık kızların var. Hani, Seda'nın yaşı geldi diyorum..."

Eda sanki birisi görecekmiş gibi ayaklarının ucuna basarak pencereye doğru yürüdü. Pervazın arkasına saklanarak hafifçe araladı perdeyi, dışarıya baktı. Kimseler yoktu sokakta. Hayal kırıklığı ile soluyarak geri döndü...

Bahçe kapsından içeri girmeden önce bir kez daha baktı arkasına. O anda buz gibi terlediğini hissetti. Sokağın köşesinde hâlâ yüzünde aynı tebessümle bakıyordu pastahanedeki genç... Demek ki peşinden gelmişti. Dudaklarını ısırdı...

Eda, tatlısını bitirdikten sonra damağında kalan muhteşem lezzeti daha da sindirmek istercesine diliyle dudaklarını temizledi. O anda fark etti karşı masada oturan genci. Kendisine gülümseyerek bakıyordu. Birden şaşkınlıkla başını tabağına eğdi...

Seda ses çıkarmadı... Yorganını başından çekip kendisiyle yalnız kalmayı tercih etmişti. Aklı Emre'deydi. Onun bakışlarını gözlerinin önünden silemiyordu. İlk buluşmasını hayal etmeye başladı. Ceyda'nın söyledikleri hoşuna gitmişti.

Seda sert bakışlarla süzdü kardeşini. Mutfağa geçti. Canı konuşmak istemiyordu. Yalnız kalmak, düşünmek istiyordu. Aklı Emre'deydi... Delikanlının gözleri bir ok gibi saplanmıştı kalbine. İçi titriyor, onun sesini kulaklarında hissediyordu...

Kızları için yapmayacağı şey yoktu Rıfat beyin. Ama hiçbir zaman onlara olan bu aşırı düşkünlüğünü belli etmez, hep mesafeli davranırdı. Öyle öğrenmiş, öyle görmüştü. Ama en fazla zaafının küçük kızı Ceyda'ya olduğunu da herkes bilirdi..

Oldukça kalabalıktı sinema... Sıra başından itibaren almışlardı yerlerini. Oturduktan hemen sonra ışıklar söndü ve film başladı. Seda karanlıkta bir çift gözün sürekli üzerinde olduğunu hissediyordu. Garip bir tedirginlik duyuyordu...

Seda sade görünüşüyle üç kızın en güzeli ve bütün kardeşler arasında en sessizleriydi. Son iki senedir talipleri çoğalmıştı. Geçen sene üç kez görücü gelmişti eve. Görücülerin kabulü de evde ayrı bir festival olmuştu...

Üç kızı vardı Saliha hanımla Rıfat beyin. En büyükleri Seda'ydı. Birer sene arayla doğmuşlardı. Seda ortaokuldan sonra okumamış, evde oturup hayırlı bir kısmet çıkmasını bekliyordu. Eda ise lise ikinci sınıfa kadar okumuştu...