Seçkin Başkan

Aradan bir hafta geçmişti. O gün akşam yemeğinde Oğuz heyecanla okulda olanları anlatıyordu. Betül biraz sakinleşmişti. Murat'la oğlunun ilişkisinin seyrekleştiğini, zaman içinde de eriyip gideceğini düşünüyordu. Tam yemekten kalkmak üzerelerken Oğuz'un telefonu çaldı. Delikanlı cep telefonunda yazan numaraya bakınca heyecan içinde bağırdı:

Betül heyecan içinde oğlunu bekliyordu. On beş dakika önce Oğuz telefon etmiş, İzmir'e geldiklerini söyleyerek yarım saate kadar evde olacağını bildirmişti. İki gündür hiç uyumayan Betül içinde yaşadığı şoku etrafına belli etmemek için var gücüyle çabalamıştı. Gözlerinin altı kararmış, iştahı kesilmişti. Onun bir sıkıntısı olduğunu anlayan Doğan Beyin sürekli ısrarlarına rağmen hiçbir şeyden bahsetmemişti. Kapının önünde bir taksinin durduğunu duyunca yüreği ağzına gelecekmiş gibi çarpmaya başladı. Biraz sonra Oğuz kapıdan içeriye girdi. Son derece neşeli ve sağlıklı görünüyordu:

Oğuz lobiye indiği zaman bavulları çoktan aşağıda hazırlanmıştı. Murat gülümseyerek yaklaştı üç delikanlıya: - Çocuklar, size çok teşekkür ederim. Bana hakikaten çok keyifli bir hafta yaşattınız. Her zaman burada bir amcanız olduğunu unutmayın. Bu otel sizin sayılır.

Betül konuşmanın geri kalan kısmını hatırlamıyordu. Beyni uyuşmuş, kanı çekilmiş gibiydi. Tedirginliği had safhaya ulaşmıştı. Koltuğa külçe gibi attı kendini. Sakin olmaya çalışıyor, bozulan kimyasının düzelmesini bekliyordu. Neden sonra toparladı kendisini: "Sakin ol Betül!.." diye söylendi kendi kendine. Dünyada adı Murat olan binlerce insan var. Bu gayet normal. Panik yapmana gerek yok...

Betül sıçrayarak uyandı o sabah. Doğan Bey karısının kötü bir rüya gördüğünü düşünerek gözlerini açtı: - Ne oldu Betül?

O günden sonra Oğuz'un tüm zamanı Murat'ın yanında geçmeye başlamıştı. Birlikte sabah erkenden kalkıyor, kahvaltı ediyor, ondan sonra Murat işiyle meşgulken Oğuz havuza giriyor ardından yine beraber oluyorlardı.

Sabah arkadaşlarından daha önce uyanan Oğuz giyinerek aşağıya, lobiye indi. Murat günlük denetimini yapıyordu. Gülümseyerek ona yaklaştı: - Günaydın Murat Amca, nasılsınız? - Teşekkürler Oğuz, erkencisin bugün?

Oğuz ve arkadaşları odalarına yerleştikten sonra aşağıya indiler. Restoran çok kalabalık değildi. Artık sezon sonu olduğu için otelin doluluğu biraz azalmıştı. Restoranın kapısında durup etraflarına baktılar. Yanlarına yaklaşan bir garson kibarca içeri davet etti onları: - Buyurun efendim, sizi havuz kenarında bir masaya alalım. Murat Bey sizin için o masayı hazırlamamızı emretti. Beni takip edin lütfen...

Üç genç Şafak Otelin kenarları çim kaplı, parke yolunda ilerlerken etraflarına hayranlıkla bakıyorlar ve bulundukları yeri çok beğendiklerini ifade eden nidalar atıyorlardı: - Vay be abi, şu güzelliğe bak! - Abi cennet gibi burası ya...

Oğuz'un arkadaşları Hakan ve Tolga'nın da evine uğrayıp onları da alan Doğan Bey, Altınyol'dan Bornova'ya döndü. Yanında oturan Betül hareket ettiklerinden beri durmadan direktiflerini sıralıyordu. Arkada oturan gençler birbirlerini dürtüyorlar gülmemek için kendilerini zor tutuyorlardı. Sonunda Oğuz dayanamadı:

Oğuz heyecan içinde annesinin etrafında dönüyordu. Betül yatağın üzerine koyduğu valize özenle delikanlının iç çamaşırlarını, tişörtlerini yerleştiriyordu:

Doğan Bey dersten çıktıktan sonra odasına gelip elindeki dosyayı masasının üzerine bırakıp iki eliyle belini tutarak pencereye doğru yürüdü. O sırada oda kapısının çalındığını duyarak başını geri çevirdi: - Girin!

Oğuz annesinin problemsiz bir şekilde izin vermesine hem şaşırmış hem de çok sevinmişti. Adeta haykırdı: - Sahi mi anne! Sen bir harikasın!.. Zaten bir haftacık. Çocuklarla birlikte eğleneceğiz. Betül kaşlarını çattı:

Sabahleyin erkenden uyanan Betül kahvaltıyı hazırladıktan sonra kocasını uyandırdı: - Doğan, haydi canım, geç kalacaksın...

Betül oğlunun geldiğini görünce bahçeden içeri girdi: - Oğlum nerede kaldın? - Dalmışız anne, çocuklarla kafeteryada oturuyorduk.

İzmir'in incisi Karşıyaka'nın Yalı Caddesinde, deniz kenarındaki çay bahçelerinden birinde oturan gençlerden oluşmuş neşeli bir grup kahkahalar atarak eğleniyorlardı. Kızlı erkekli gruptan yükselen neşe dolu gürültü denizden esen rüzgâra karışarak geniş bir çevreye yayılıyordu. Gençlerden esmer, tek kulağında küpe olan saçları omuzlarına yaklaşmış, yeşil gözlü genç yanında oturan iri yeşil gözlü gence döndü:

Murat mektubu katladı ve gözlerini kısarak pencereden dışarıya çevirdi başını. Ağlamamak için zor tutuyordu kendisini. En zor günlerinde yanında olan bu babacan adam uzun süredir pençesinde kıvrandığı bu hastalıktan öleceğini anlamış, ebedi yolculuğuna çıkmadan önce son babalığını da yapmıştı böylece. Dudaklarını ısırdı ve kimsenin duymayacağı bir şekilde mırıldandı:

Otel bahçesine peş peşe giren arabalar kapının önüne dizilmişti. En öndeki siyah arabadan inen uzun boylu, güneş gözlüklü , saçları hafif kırlaşmış adam seri hareketlerle otel kapısından girdi. Resepsiyonun önünde dizilmiş olan otel çalışanları içeri giren adama sırayla yaklaştılar:

Betül'ün seyahati bir anda anlam kazanmıştı sanki. O günden sonra Doğan'la birlikte gezmeye başladılar. Paris'in bütün tarihî ve turistik yerlerini dolaştılar, doğal güzelliklerinin tadını çıkarttılar. Şükrü Bey ve Naşide Hanımla da tanışmıştı Doğan. Onlar ise kızlarının yeniden hayat bulduğunu gördükçe mutlu oluyorlar, bu arkadaşlığa ses çıkartmıyorlardı. Onun isteğiyle Paris seyahatini uzattılar. Betül başından geçenleri anlattı Doğan'a. Genç adam dikkatle dinledi genç kadını:

Şükrü Bey o güne kadar gece gündüz çalışarak kurmuş olduğu imparatorluğundan kızı ve torunu için feragat etmiş, şirketindeki hisselerin yüzde ellisini devrederek fiili olarak yönetimden çekilmişti. Bundan sonra kendisini istirahata çekecek, yine şirketin yönetim kurulunda yer alacak ama işlevde pasif kalarak hayatını sürdürecekti.