Seçkin Başkan

Sermet kahveden çıktıktan sonra Murat Nehri boyunca yürümeye başladı. İlçeye taşınalı beş sene olmuştu. Beş senedir bir gün bile rahat yüzü görmemişlerdi. Dokuz senelik evliydi Kadriye'yle. Annesi, babası beğenip almışlardı...

Sermet, sigarasını yere atıp topuğuyla ezdikten sonra bir iki kere öksürüp kahveden içeri girdi. İçerideki kesif duman insanın nefesini kesiyordu. Cam kenarındaki masaya doğru ilerledi.

Nikah memuru gelmişti. Gelin hanımın salona gelmek üzere olduğunu Asuman Hanım haber verdi. Selim hemen kapıya gidip kızını karşıladı ve masaya getirdi. Ozan heyecan ve hayranlıkla izliyordu Zeynep'in gelişini...

Herkes nefesini tutmuştu o anda. Cemile Hanım hayatında hiç yaşamadığı bir mutluluğu yaşıyordu. Birden gözleri kapıda bekleyen diğer misafirlere ilişti. Asuman Hanımı gördü önce...

Cemile Hanım ağlamaya başlamıştı. İnci tanesi gibi süzülüyordu gözyaşları yanaklarından. Yerinden kalkmak, kızının boynuna sarılıp onun hiç bilmediği kokusunu içine sindirmek istiyordu...

En sona Selim kalmıştı. Yaklaştı, mezarın önünde çömeldi. Elini uzatıp toprağın üzerindeki birkaç çöpü alıp attı. Dudakları tek bir çizgi halini almıştı. Acı dolu bakışlarla süzdü toprak yığınını. Hiçbir şey söylemedi...

Asuman Hanım Kerim beyin naaşını bulur bulmaz Selim'i aramış, olanları haber vermişti. Selim ve Zeynep hemen malikaneye koşmuşlar, ama artık yapılacak hiçbir şey kalmadığını bir kez de kendi gözleriyle görmüşlerdi...

Kerim Bey telefonu titreyen elleriyle açtı. Arayan emniyetti. Bugün bir kazada ölen Halil Ünal'ın üzerindeki evraklar arasında Kerim Türkmen imzalı bir çek bulunmuştu ve soruşturma için emniyete davet ediliyordu.

Turgay Şenol bir süre sessiz kaldı. Sonra yan gözle Zeynep'e baktı. Onun gözlerinin içindeki yalvaran bakışlar karşısında yapacak başka bir şeyi olmadığını düşündü. Bir kağıt aldı masadan, aceleyle bir şeyler yazıp uzattı Selim'e..

Asansöre bindiler. Dördüncü kata geldikleri zaman Zeynep'in yüreği fırlayacakmış gibi atıyordu. Sağ taraftaki üçüncü kapının üzerindeki tabelayı okuyunca heyecanı iki katına çıktı...

Zeynep yeniden babasına sokuldu. Öylesine çabuk ısınmışlardı ki birbirlerine daha önce söyleseler, bu denli bir yakınlaşmanın, böylesine kısa bir sürede oluşacağına ikisi de asla inanmazdı...

Birden bire zincirlerini koparmış bir tutsak gibi atıldılar birbirlerine. Selim bağrına bastı kızını. Kokladı. Zeynep başını bu uzun boylu yakışıklı adamın göğsüne yaslamış ağlıyordu. Yüzünde inanılmaz bir mutluluk ifadesi vardı...

Kerim Türkmen kendi kendine söyleniyordu: "Bana karşı çıkmak neymiş göreceksiniz ikiniz de! İkinizden de kurtulacağım. Zeynep'i elimden alamayacaksınız. Sizin istedikleriniz değil, benim istediklerim olacak!"

Hemen bir taksi çevirdi genç adam. Otelin adını verdiler. Yol boyunca hemen hemen hiç konuşmadılar. Taksi otelin kapısına yanaştığı zaman Zeynep yüreğinin yerinden fırlayacak gibi attığını hissediyordu...

Bir müddet daha oturdu Asuman Hanım. Karşısındaki bu kendi halinde, aklı başında, terbiye ve görgü sahibi olduğu her halinden belli olan yaşlı kadını sevmişti. Isınmışlardı birbirlerine. Müsaade istedi...

Asuman Hanım gülümseyerek girdi içeriye. İki kadın kucaklaştılar. Az sonra Zeynep kahve yapmaya gitmiş, Münevver Hanım ve Asuman Hanım ise oturma odasında karşılıklı oturmuş konuşuyorlardı...

Asuman Hanım kendini rahatlamış hissediyordu. Yıllardır altında ezildiği yükten kurtulmuş, hafiflemişti. Vicdanı, yüreği ferahlamış, içini kemiren suçluluk duygularından arınıvermişti...

Korkuları ağır bastığı zaman yıllar önce yakaladığı saadetin ağabeyi tarafından nasıl alaşağı edildiği aklına geliyor ve içindeki öfkesi korkularının önüne geçiyordu Asuman Hanım'ın...

Asuman Hanım dudaklarını ısırdı. Cevap vermemeyi tercih etti. Kerim Bey başka bir şey söylemeden salondan çıktı. Az sonra bahçeden arabasının sesi geldi. Arkasına dayandı kadın. Kerim Türkmen'in neler yapabileceğini biliyordu.

Susmuştu genç kız. Anlattıklarının nasıl bir etki oluşturduğunu görmek için odadakilere baktı teker teker. Herkes şaşkınlık içindeydi. Zeynep'in dudakları titremeye başlamıştı. Kendi kendine söylenmeye başladı genç kız.