Ümit Aktan

LuaLua ne kadar oynar maç seçen biri olarak, Karabükspor ne denli kontra, ne biçim kontra oyunu seçer gibi sorularla başladı maç. Temkin diz boyu...

Norveçli hakem şunu vurguladı orada: 'Manchester'de ve Madrid'de size penaltı çalınmayacak. Sizin eşitiniz takımlarla oynadığınızda belki...'

Geçen haftaki 'çözdükçe dolaşıyor düğüm' yazısının üstüne, yeni düğümler atıldı bu hafta. Ama ben şanslıyım ki; uzun zamandır görmek ve tanımak istediğim bir spor güzelliğine misafir oldum. Dolayısıyla aranızda bu hafta 'bir güzelliğe tanık olan' tek sporseverim belki de ben...

İki Real arası bir Mersin maçı... Orası bitmek üzere, dolayısıyla buraya artık dört kolla sarılma zamanı gelmiş ve bu durum 'mecburi rotasyon' durumuna toslamış. Dany salı yok ise burada döktürsün ama Semih de iki büyük maç arası biraz dinlensin gibilerden ve Gökhan da salıya hazırlansın rotasyonu yapılmış...

Bu tür eşleşmelerin çok farklı bir denklemi vardır. Bütün sistemin birilerine ayarladığı bir yere talipsinizdir ve anormal şartlar oluşur veya adınıza ve ününüze alışırlarsa; ancak o zaman kabul görürsünüz.

Çocuklumuzun en büyük derdiydi 'havuz problemi' çözmek. Ya da, Ankara ve İstanbul'dan karşılıklı hareket eden iki trenin ne zaman ve nerede çarpışacağını bulmak. İnanın onları çözmek; bu ligin nasıl biteceğini tahmin etmekten daha kolaymış...

Bu oyunun oynandığı alan 68'e 105 veya 70'e 100 gibi bir ortalamadır. Yani 7 dönümdür... Burak Yılmaz da bu alana sığmıyor...

Yine bir çarşamba ve yine bir 'kader maçı' salı gecesi oynandı. Bir kez daha oynanmış maçın üzerine 'kuşlar, böcekler ve açan çiçekler' yazısı zamanı yani. Andorra yazıp Macaristan'ı görmezden gelmek zamanı bugün. İnşallah yenmişizdir...

Kalp kırmayı bir on sene geride bıraktık, kafa kırmayı bile az bulmaya başladık.

G.Saray'ın ülkeye sağladığı yerin önemi Morinho'yu Kayseri'ye getirip iç turizme ve futbolun kültürel evrenselliğine katkısı sayesinde anlaşılabilir. Bu sınıf atlamaktır...

İniştelerdi, yenemedik. İnişteyken geldik, yenmemiz gerekiyordu. Onları biz diriltmiştik, bizi onlar mı öldürecekti sorusuyla başladık maça. Maç öncesinin metaforu buydu...

Geldik yine salı gecesi bir kader maçının arkasından o maçı yok farz edip bir çarşamba yazısı yazma gününe. Bu durumda benim elimde bu köşede sadece Tolga Özkalfa-Suha Sidal-Aziz Yıldırım yazmaktan başka ne kalıyor o zaman. Biraz da Fenerbahçe hakkında tur umutları beslemekten başka...

Hem Cuma... Hem de Avrupa maçı öncesi... İki kriz birden gelmiş, üstelik kenarda hoca yok ve eksik çok... Katmerli "zorluk derecesi" oluşmuş maç öncesinde.

Bu hafta da 'sahanın kenarında duran' adamlara bir göz atalım. Sahanın içindekilere bakmaktan, sahanın kenarında duranların tomografisini çekmeyi ihmal ediyoruz. Oralarda sergilenen fotoğraflar durumu belirliyor.

Küfrü beyan edilen ve görüntüden de okunabilenler sahalarda, küfürsüz rapor nedeniyle hoca dışarıda.

Beşiktaş camiası son açıklamalarla önünü biraz daha net bir biçimde gördü mü diyeceğiz, yoksa görüntü hâlâ bulanık mı demeliyiz... İbra edilmeyen dönem itham bile edildi ve hesap sorulacak ama hesap soramayacak kadar prangalı mı Sayın Orman acaba?..

Hocamız "sabır" diye çizmiş altını. Seyirci coşku sınırını aşmış ve tabii ki sabırsız... Herkes küçümsemiş ama hocamız asla...

Elbet bir gün gol kaçıracak, kart görecek, oyuna etki edemeyebilecek. O günü atmaca gibi bekleyenler işte o zaman coşacak. Orkestra kötü çalabilir, şef hata yapabilir ve solist kemancı formsuz olabilir. Ama müziğin kötü olması kemanın kalitesini değiştiremeyecek...

Sen kalk yeni takımını, birinci ile ikincinin maçında ilk kez izle, sonra takımının sonuncuyla oynadığı maçta görev al.

Bir gol vuruşu ile araya atılan bir pasın şiddetindeki mükemmelliği bıraktık; 'kim kime ne demiş'in peşine düştük. Topçudan çok, konuşan yöneticilerden gına geldi. Cezaların adaleti olmadığından dem vururken, kimin kimi ne kadar kolladığının peşine düştük.