Ünal Bolat

"Ah dedim içimden. Ana babasını her gün gören, arabası altında okula gidip gelen ne anlasın yurtta kalanın ve memleketinden uzakta okuyanın hâlinden!.."

"Roller ezberlendi, provalar yapıldı. Yılbaşı geldi. Şimdi sıra bilet satmadaydı. Ama bilet denilen imzalı kâğıtları nasıl satacaktık? Köylüde para yok ki?.."

"Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretleri buyuruyor ki: Kavuştuğunuz her nimet; hep hakka imanın hâsıl ettiği kardeşliğin neticesi ve Allahü teâlânın ihsanıdır..."

"Sanki dünya başıma yıkılmıştı. Zavallı babamla tek başıma hayatın acısını çekmek zorunda kalmıştık. Sanki terk edilmiş bir dünyada gibiydim!.."

"Asıl teşekkür edeceğimiz insan bir özürlü kardeşimizdir. Televizyonda o delikanlının nasıl araç kullandığını gördüm. Cesaretimi ona borçluyum..."

"Babam ‘Oğlum sen Allahın gönderdiği bir lütufsun, senin sayende işlerimiz arttı. Müşterimiz çoğaldı. Allaha şükür eskisinden daha iyi yaşıyoruz' diyor."

"Ebe kollarımın çok kısa ve sakat olduğunu, bacağımın birinin kısa ve yapışık olduğunu görüp çok üzülmüş. Anneme fark ettirmeden acele kundaklamış."

"Adam çıkarmış belinden tabancasını. Dayamış Yusuf'un şakağına. Basmış tetiğe... Ne varsa boşaltmış şakağına. Yusuf daha orada hayatını kaybetmiş."

"Hiçbir aile tarafından seçilmeyen bu çocuklar o gün akşama kadar yurtta ne yapacaktır? Onların psikolojik yıkıntısını kim tamir edecektir?"

"Valiz ama içinde ne var? Kimse öyle rastgele emanet alıp da başına iş açmak istemiyor. Birkaç arkadaş olduğumuzda, valizleri biri bekler nöbetleşirdik."

"Babam, kız başıma gece yola çıkmamı istemiyor. Çünkü Konya'ya gidenler bilir; dükkânlar akşam ezanı gibi kapanır. Otogar şehir merkezine uzaktır..."

"Her şer gibi gözükende vardır bir hayır, derler. Şimdi anama babama arkasından Kur'an-ı kerim okuyan, ruhlarına hatimler bağışlayan tek evlatları benim..."

"Öyle ki hamile kalındığında evin kedisi bile duyuyor. Nedir o yolda belde ihtişamlı gerdan kırarak yürümeler... ‘Ben hamileyim bakın' der gibi edâlar!.."

"Kızım ben ekmek fırınında çalışırım. Un çuvalı yükler, hamallık yaparım. Eşya getirir, eşya götürürüm. İşveren de çok şükür bizim sigorta primimizi ödüyor..."

"Havasından mı, suyundan mı bilmem ömrümde bir kere bile hastaneye gitmedim. Devlet dairelerinde de işim olmaz. Ne borcum var, ne de vergim!.."

"Beni kim ya da kimler dövdü? Niçin denize attılar? İyi bir adam mıydım, yoksa kötü bir adam mıydım? Daha sonra bu soruları ben kendim bile unuttum!.."

"Oğul sizin derdiniz daha taze olduğu için benimkini sohbetin sonuna bıraktık. Allaha şükür bizimkisi unutuldu gitti. Benim bir nüfus kâğıdım bile yok, dedi."

"Uzun hikâyemle başını ağrıtmayayım, dedi. Bu ara çocuklar gelip çoban amcaya seslendiler: Dede kuzularla oğlaklar bisküvi yerler mi, kola içerler mi?"

"Güzel dinimizin, örf ve ananelerimizin hoş görmediği, men edip yasakladığı her türlü melaneti, özgürlük medenileşme adı altında bize hoş gösteriyorlar"

"İstediğim her bilgi mevcuttu. Bir de o büyük bildiğim insanların karşı çıkması, okumamı engellemeye çalışmaları benim daha çok okumamı sağlıyordu."