Ünal Bolat

"Hac ha­zır­lık­la­rı­nı ta­mam­la­yıp e­ve dö­ner­ken, duy­du­ğu ağ­la­ma se­be­biy­le git­ti­ği ev­de, i­ki ço­cu­ğuy­la aç­lık mü­ca­de­le­si ve­ren an­ne­yi gö­ren Rıf­kı Am­ca'nın vic­da­nı sız­la­mış­tır..."

"Su­su­yor genç ka­dın. Du­dak­la­rı tit­ri­yor. Göz­le­rin­den aşa­ğı inen yaş­la­rı faz­la sak­la­ya­mı­yor. Ba­şı­nı kal­dı­rıp şöy­le bir ba­kı­yor, ge­ce ya­rı­sı kar­şı­sı­na di­ki­len nur yüz­lü ih­ti­ya­ra..."

"Ama o dönemin insanı o kadar içine kapalı, o kadar çaresiz ki... Sadece iki gözü iki çeşme ağlıyor kaderine... Zavallı yengem o gece sabaha kadar öğüre öğüre içi dışına çıkıyor. Kendisi isyanını içinde saklasa da beyni bile kabul etmiyor bu alçaklığı..."

"An­nem, am­ca­mın yaptık­la­rı­nı an­la­tır­ken u­tan­cın­dan ter­li­yor, ben i­se öf­ke­den tit­ri­yor­dum. Ni­kah kı­ya­ca­ğı­nız sa­hip­siz bir ka­dın böy­le­si, ha­ya­ti bir ko­nu­da kan­dı­rı­lır mıy­dı? Bu al­çak­lı­ğı han­gi vic­dan ka­bul e­de­bi­lir­di?"

"An­nem­den o gün, zo­ra­ki de ol­sa am­ca­sı­nın ni­çin ah al­dı­ğı­nı, ni­çin böy­le var­lık için­de yok­luk çek­ti­ği­ni, di­len­ci gi­bi ka­pı ka­pı do­la­şıp onun bu­nun ver­di­ği ar­tık­lar­la ka­rın do­yur­mak zil­le­ti­ne dü­çar ol­du­ğu­nu öğ­re­ne­cek­tim..."

"Ağzında filtresiz bir sigara, ayağında işporta kundura, sırtında teyel yerleri ayrışmış rengi soluk elde örme hırkasıyla bu hademe görevinin başındaydı..."

"Stüdyoya çok yaklaştık. Yüz metre ya var ya yok. Traktörün neredeyse olmayan hızı kadar ilerlemekteyiz. Derken saniyeler içinde bir şey oldu... Römorkun traktörden koptuğunu fark ettim..."

"Bir i­ki a­sır ön­ce yur­du­mu­za ge­len tu­rist­le­rin, in­sa­nı­mı­zın me­lek­ler­den üs­tün ka­rak­te­ri­ni ö­ve ö­ve bi­ti­re­me­dik­le­ri­ni o­kur­ken bu­gün­kü mer­ha­met­siz­li­ği­mi­ze şa­şı­yo­rum..."

"Söz dön­dü do­laş­tı sağ­lık ko­nu­su­na gel­di: İlaç fi­yat­la­rı sık sık ar­tı­yor, ku­tu­la­rı­nın üze­ri­ne her ye­ni zam­da sür­saj eti­ket ya­pış­tı­rı­lı­yor. Ba­zen bir ilaç ku­tu­su­nun üze­rin­de üç hat­ta dört sür­saj ya­pı­şı­yor. Sa­yın Ba­ka­nım, bir ila­ca üç dört de­fa zam ya­pış­tı­rıp sat­mak ya­kı­şı­yor mu?"

"On­lar her şe­yi pa­ra­dan iba­ret sa­nan pa­ra­göz ol­duk­la­rı için, bi­zim bu kor­san tak­si­le­rin fi­yat­la­rı ucuz ol­du­ğu için ter­cih et­ti­ği­mi­zi zan­ne­di­yor­lar. Ama iş­te o nok­ta­da ya­nı­lı­yor­lar..."

"Gözlerimi o kuru elleriyle silerken; ‘Yoksa gidecek misin?' dedi. Anlatmalıydım. Çünkü yarın gelmeyecektim. Allah'ım ne düşünerek işe başlamış ne duruma gelmiştim?.."

"Bu ka­dın bu za­val­lı ih­ti­yar­dan ne is­ti­yor­du. Yaş­lı ka­dı­nı bir ço­cu­ğu a­zar­lar gi­bi a­zar­lı­yor­du. O­nun dav­ra­nış­la­rı­na kah­ro­lu­yor a­ma bir şey di­ye­mi­yor­dum. Çün­kü iş­ten çı­kar­ta­bi­lir­di..."

"Ek­mek­le­ri ve tep­si­de o­lan­la­rı bi­tir­miş­ti. Aç ol­du­ğu bel­liy­di. E­liy­le ye­ni­den yok­la­dı a­ma tep­si­de baş­ka bir lok­ma bu­la­ma­dı. İ­çim pa­ram­par­ça ol­muş­tu..."

"Her yer leş gibiydi. Poşetlerde çöpler birikmiş, nereye elimi atsam elime yapışıyordu. Burada sanki insanlar yaşamıyordu. Yani hiç olmazsa ayda bir kere temizlikçi de mi getirememişlerdi Allah'ım ben bu evde nasıl çalışacaktım Açlıktan ölürdüm."

"Ya Rabbi ben ömrümde böyle bir şey görmedim. Kadıncağız bir deri bir kemikten ibaretti. Gözünün biri tamamen kapalıydı. Diğerini de zorla aralayarak beni görmeye çalıştı. Çok korkar bir hâli vardı..."

Hatırlar mısınız bilmem, yakın zamana kadar hizmet veren devletin Et Balık Kurumları vardı. Buralarda iş bulmuş olanlar, açıktan söylemeseler de kendilerini şanslı, bir o kadar da imtiyazlı sayardı. Galiba devlet kapısında çalıştıklarından olsa gerek. Ben, kendimi imtiyazlı görenlerden değildim ama ailemin geçimine katkı sağlayacağım için çok sevinçliydim.

"Komiserim nedir mesele?.. Bir şey bilmeden bizi alıp buraya getirdiler. Neyle suçlanıyoruz? Kim bu vatandaşlar? Bizi size kim haber verdi? Bunları bilmek bizim de hakkımız değil mi?.."

"Yol boyu pek konuşmuyordu. Düşünceli bir hâli vardı. Kendi mesleğiyle ilgili sorularıma da tuhaf cevaplar veriyordu. Doğrusu şaşırmış hatta şüphelenmiştim... Ama ortada net bir tezat görmediğim sürece arabama aldığım müşteriyi zanlı sayamazdım..."

"Biz Müslümanlar 'reenkarnasyon'a inanmayız" deyince, Bep "Daha önce neydim bilmiyorum ama bundan sonraki hayatıma Türk doğarak başlamak istiyorum" dedi...

"İşte ne olduysa ondan sonra oldu. Beş on adım ya attım ya atmadım. Karşıma o milletvekili çıktı. Yanında bir iki kişi daha vardı. Arabasından inip bir yere gidiyordu. Onu ve yanındakileri uzaktan izlerken hatıralar canlandı gözümde..."