Ünal Bolat

“Bunları niye anlattım, gençler çabuk yoruluyor, yıkılıyor, bıkıp bırakıyor. Pes etmek yok”

“Good Morning Mr. Âdem, kâğıt evde kalmış, ben ne diyecektim kasayı açarken ya?”

“Baktım Amerikalılar dışarıda yemekten hoşlanıyor ve iyi harcıyor. Dedim bu iş tutar”

“Meğer Kore’de Türklerle birlikteymiş. Ahmet adlı bir Türk askeri hayatını kurtarmış.”

“Bu arada işi de öğreniyorum, Amerika’ya gidecek gemi en az 50 bin tonluk olacak.”

“Ben tıkılıyorum mahpus damlarına. Babası kızı başka birine veriyor, yolumuz ayrılıyor”

"Ona söylemedim ama o benim ilkokul arkadaşım. Ben onu tanıdım o beni tanımadı.”

“Fotoğrafımı getirip gösterdi. Muhtarlıktan askerlik belgesiyle gönderdiğim fotoğraftı.”

“Ne bileyim belki ani bir tepki gösterir… “Bunca yıldır beni niye aramadın filan?” der…”

“Evet kadınlar ağlardı, bu normaldi, ama dakikada bir durup durup niye ağlanırdı ki?”

“Şimdiye kadar yaşadığım hiçbir heyecan bu an yaşadığım kadar beni etkilememişti”

“Bu defa ihtiyarla, yağmurun altında da olsak oyalanmaya ve hatta beklemeye başladık”

“Nezaketi ve kibarlığı karşısında gerçekten duygulanmamak mümkün değildi…”

Arkadaşınız bana “bu yol, bu vatan Libyalıların” dedi. Peki, hakkı hukuku kim ayıracak?

“İşçilerimize izinli olarak Türkiye’ye dönecekleri zaman valiz almaya niyetlendiklerinde bile diyordum ki...”

“Ben, âdeta canımı kurtarmak için uğraşıyorum, neden üç yıl gelmemek için garanti vermeyeyim?”

“Bana bir gün sonra gelip sigorta işlemlerini tamamlamamı ve aynı gün arabamı almamı söylediler...”

“Rahmetli Yusuf Aga 'A be kızanlar gelin bakem bura' der ceplerimizi meyveyle doldururdu...”

“Ben sağlıkçı olmam sebebiyle konunun önemini bildiğim için Şavşat’a gitmiş, aşımı olmuştum...”

“Âdeta meydan dayağı atılan şahıs olay yerinden zor bela kaçarak canını kurtardı...”