Fuat Bol

Son günlerde kasıtlı olarak dillendirilen bir konu var; milletin kamplara bölünmesi, ayrıştırılması, ötekileştirilmesi...

Osmanlının hayalini görmek, hiç kimseye bir şey kazandırmaz. Biz; Osmanlı derken; dünün tarihi hakikatlerinden bahsediyoruz. Bugün için Osmanlıdan dem vurmak ham hayalden öteye geçemez.

İklimin insan tabiatı üzerindeki etkisi inkar edilemez. Sıcak iklimde gelişme daha çabuk olduğu gibi; bozulma ve azgınlaşma da aynı derecede hızlı gelişir. Hele bu faktöre bir de; zenginlik ve teknoloji gibi diğer unsurlar da eklenince; tüm bu olgular, füze hızı ile gelişir.

Adına; ister 'derin' ister 'vesayetçi', ne derseniz deyin; mahut zihniyet Türkiye demokrasisini; aşağılık müdahalelerle rezil ve rüsva etti.

Rutin dışına çıkmayı âdet edinen bizdeki derin yapılanma, son şekliyle 1952 tarihli NATO konsepti ile devlet hayatımıza girdi.

Sevgili okuyucularımın mübarek Ramazan Bayramlarını, en kalbi duygularımla tebrik ediyor, iki cihan saadeti diliyorum... Malum; sevgili Peygamberimizin (aleyhisselam) ve onun; her biri bir hidayet rehberi olan, 'Dört Halife' devrine Asr-ı Saadet denir. Yani ideal insanlar topluluğunun yaşadıkları, mesut dönem.

Kurt, kuzuyu yemeyi kafaya koymuş; 'suyumu bulandırıyorsun!' demiş. 'Nasıl bulandırabilirim ki; ben aşağı tarafta su içiyorum; yukarıda içen sensin' demeğe kalmamış, kendini kurdun sivri dişleri arasında bulmuş...

Uzun seneler süren İnönü yönetiminden millet, öylesine bizar olmuş ve ona ve avanelerine öylesine nefret hisleriyle doluydu ki, ilk normal seçimle (1950) kendisini sandığa gömdü, hem de bir daha çıkarmamak üzere! 1950, 1954, 1957... Demokrat Parti kahir ekseriyetle seçimleri kazanıyor ve tek başına iktidarını yürütmeye çalışıyordu.

Ne tuhaf değil mi? En iyi bilmemiz gereken yakın tarihimizi hiç bilmiyoruz! 2013 Türkiye'sinde, hâlâ ulaşılamayan arşivlerimiz var.

Artık Orta Doğu'nun hâli; Batılı emperyalist güçlerin insafına, daha doğrusu insafsızlığına kalmıştı.

Orta Doğu, tarihî yapısı itibariyle âdeta bir 'Babil Kulesi'ni andırır. Burada her çeşit; her renk, her dil, her din ve her meşrepteki insan toplulukları yaşar ve bunlardan hiç biri, diğerinin dilinden anlamaz!

TBMM, sabahlara kadar süren yoğun mesailerinin ardından tatile girdi. 2010 senesi, demokrasimiz adına milattır. Meclis; eksiksiz ve firesiz, sabahlara kadar çalışarak gerekli anayasa değişikliklerini yaptı. 26 maddede yapılan bu değişikliklerle 'vesayet'in beli kırılmış oldu. 12 Eylül 2010'daki referandumla da hayatımıza girdi.

Üstad Necip Fazıl'ın tabiriyle; 'güneşi, ceket astarımızın içinde unuttuğumuz(!)' yani hak ve hakikati terk ettiğimiz ve kurtuluş için binbir çeşit batıla yöneldiğimiz günden beri, çırpınıyor; çırpındıkça batıyoruz.

fuatbol

Bugün; tüm İslam âleminin hâli, başsız bir insan gövdesinin; kan revan içinde çırpınmasını yansıtmaktadır. Son, canhıraş örneğini; Mısır'da hortlatılan vesayet rejiminde görmekteyiz.

Evvela; sevgili okuyucularımın mübarek Ramazan-ı şeriflerini tebrik ediyorum ve Cenab-ı Hakk'dan, bu ulvi AY'ın hakikatine kavuşturmasını dua ve niyaz ediyorum.

Başbakan Tayyip Erdoğan'ın çözmek için el attığı konular; seneler senesi halıların altına süpürülmüş en az yüz yıllık, kronikleşmiş devasa meselelerdir.

Türkiye, durup dururken gerilmedi; yapılanların hepsi, büyük bir planın parçasıdır. Kurulduğu günden beri; dış dinamikler Türkiye için hep çok önemli olmuştur. Bu yüzden Türkiye'de iktidara gelenler; özellikle dış dengeleri, atacakları adımlarda hep hesap etmişlerdir.

Olayların canlı şahidi olan ve sol ve demokrat kimliği ile tanınan Halil Berktay bakın ne diyor: "...

Gezi Parkı bahane edilerek sürdürülen eylemler, turnusol kâğıdı misali toplumun ciğerlerini, tüm açıklığı ile gözler önüne serdi. Arenada yer alan herkes; kendi meşrep ve cibilliyetinin gereğini yaptı ve yapmaya da devam ediyor...