Fuat Bol

Behemehal devlete çekidüzen verilmeli ve devleti asli yerine oturtmalıyız. En kaba çizgileriyle; madem ki devlet varlığını millete borçludur, o halde milletin emrine girmelidir. Devlet, bütün kurum, kuruluş ve işleyişiyle millet için olmalıdır.

Tuhaflıklarla, garipliklerle dolu enteresan bir ülkede yaşıyoruz. Olanlar, karşılıklı güven müessesesi yıkıldıktan sonra oldu. Önce, devlet vatandaşına güvenmedi; vatandaşın beyanını kabul etmedi, vatandaşı adeta kendisini aldatan bir meta gibi gördü ve meydana getirdiği bürokrasi ile, en basit bir işte bile vatandaşı çileden çıkardı!

Üstad Necip Fazıl'ın, halimizi anlatan çok güzel bir tespiti var: '... Biz bugün onların yanında, Süleymaniye Camii'ne bitişik arsız arsız dilini çıkarmış, 'bu kubbeyi babam yaptı ama metelik etmez!' diyen bir gecekondu manzarası arzediyoruz...'

Geçtiğimiz Cuma günü, Üstad Necip Fazıl'ın vefatının 18. sene-i devriyesi idi. O'nu, 25 Mayıs 1983'te kaybetmiştik.

İlahi takdirde insanın çekeceği çilesi vardı ki, dünya denilen bu aşağılık âleme indirildi. Hem de her türlü nimetin içinde yüzdüğü sonsuz cennet âleminden!

Türk halkı Sadettin Tantan'ı, seneler öncesinden; ta polis şefliğinden beri tanıyor ve takdir ediyor. Biliyorsunuz; bizde doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar. Hele, doğru yapanı ve Sadettin Tantan gibi, bildiği doğrulardan şaşmayanı ne yaparlar siz düşünün!

Hükümet, bakanlarını topluyor ve devalüasyon dolayısıyla, bütçeleri sıkıntıya düşen bakanlıkları kurtarmak için kararlar alıyor.

Ülkemizde siyaset, derinden derine yeniden şekilleniyor! Yeniden şekillenişin temelinde yatan acı gerçek, tek kelime ile yolsuzluktur. Evet, sistemin kendisi yolsuzluğa teşnedir; ancak, onu bu halden kurtarması gereken siyasetçi, bugüne kadar bu görevi yapmadı ve milletin güvenini yitirdi.

Çok küçük bir azınlık hariç, toplumda hemen herkeste yarınlar endişesi hakim.Hiç kimse yarınından emin değil. Yoksulluğun bu kadar yaygın olduğu ve yolsuzluğun bu denli ayyuka çıktığı bir ülke insanından başka bir hal beklenemezdi.

Cenab-ı Hakk sonsuz mağfiret sahibidir. Öyle ki, O'nun rahmeti gazabını aşmıştır. Yeter ki, insan Rabbini tanısın ve O'na dönsün.

Sağda veya soldaki bütün parti liderlerine bakın, arkalarında ikinci adamları yoktur! Sistemin gereği, kayd-ı hayat şartıyla liderlik koltuklarını işgal ettiklerinden olacak, yerlerine asla alternatif düşünmezler. Böyle birini veya birilerini gördüklerinde de, derhal imha ederler! Ya, kendilerini küstürür istifa ettirirler, ya da listelere almayıp siyaseten bitirirler...

Sağda ve soldaki yeni oluşumlarla siyaset kendini arıyor! Kendini bulabilmesinin ve millet nezdindeki güveni yeniden kazanabilmesinin yegane şartı; siyasetin kirlilikten, siyasetçinin şaibeden kurtulmasıdır.

Siyasi yelpazenin her yanında yeni arayışlar var. Yeni oluşumlar ve taze başlangıçlar.. Eskiler bile, yenilenmenin ve yeniden yapılanmanın peşinde. Siyaset kurumu, içine düştüğü güvensizlikten kurtulmak için çabalıyor.

Milletin olması gereken devleti, siyasetçi ile bürokrasi el ele vererek; sahiplenip yönetti. Ta ki, kafalarını duvara toslayıp, sebep oldukları içinden çıkılmaz krizlerle, dışarıdan gelmesi gereken borç ve yardımlara muhtaç, hatta mahkum oldukları ana kadar!..

İnsanoğlu evvel emirde bizzat kendi nefsinin zalimidir. Böyle olunca da; kendisine verdiği zararı kimse ona veremez. Netice itibariyle insanoğlu sonunu kendi elleriyle hazırlar! Yaratılışı itibariyle, hem iyiliğe (terakki edip yükselmeye) ve hem de kötülüğe (aşağıların en aşağısına tereddi etmeye) elverişlidir.

Şu düşünceye bakın: Türkiye'den kaçan kurtulur! Bu cümleden olarak, son zamanlarda; Avustralya'dan tutun, Kanada, İskandinav ülkeleri ve Avrupa'nın hemen her ülkesine yığınla Türk insanı gidiyor.

Sayın Kemal Derviş, ABD'de uzun seneler kalmış; belli ki Türkiye'yi ve Türk insanını yeterince tanımıyor.

Ne çektiysek sahte siyasetçilerden çektik! Malum, hangi renk ve desende olurlarsa olsunlar, genel hatları ile iki tür siyasetçi vardır. Birincisi, siyaseti millete hizmet için şiar edinen ve bu uğurda varını yoğunu, hatta canını ortaya koyan kıymetli vatan evlatlarıdır. Bunlara bir diyeceğimiz olamaz; bunların sayılarını Allah artırsın!

Tezatlar ülkesinde yaşıyoruz. Son yüz sene içerisinde, bu ülkede üç ayrı zihniyet inkılabı gerçekleşti. Atatürk ve Cumhuriyet, Menderes ve demokrasi, Özal ve serbest piyasa ekonomisi.. Devletimiz kurulduğu günden beri kavga veriyor.

Dünya sebepler âlemidir. Cenab-ı Hakk, dünyanın nizamını böyle murad etmiş; meydana gelebilecek her türlü olayı (fiziki, kimyevi ve biyolojik) sebeplere bağlamıştır.