Hasan Sarıçiçek

"Yazık!" Gerçekten yazık!.. Sen, tam 63 dakika diren, baskı kur, pozisyon bul... Hatta Carlos Tenerio ile daha maçın başında Robinson'un koruduğu kalenin üst direğini dut ağacını sallar gibi salla...

Bizim Emre Bol manşeti atmış: "BelirsizBahçe!" Her halde, F.Bahçe'nin bugünkü halini, bundan daha iyi hiç bir başlık ifade edemez. Bir şey daha; Emre, F.Bahçeliler'in en çok merak ettiği soruyu da gündeme getiriyor: "Hoca kim olacak?"

Yıldızlar vardır yeri göğü aydınlatır... Futbolcular vardır, maçı, oyunu, skoru değiştirir. Takımlar vardır, isimleri futbollarının önünde gider.

H Grubu'nun lideri daha açılış maçında ortaya çıktı... İspanya tartışmasız grubun en büyüğü... Shevchenko'lu Ukrayna ise dün kredisini büyük ölçüde azalttı...

Tüyler ürperten bir haber: "Elmadağ'da ilçe halkından 200 kişilik bir grup kazma, kürek ve av tüfekleriyle güreş kampını bastı!" Vay... Vay... Vay...

Kör gözüm parmağına!.. Hani nerede? "Bu kupanın favorisi" denilen Terry, Beckham, Lampard, Gerrard ve Oven'lı yıldızlarla donanmış İngiltere? Nerede, Arap şeyhi kılığına giren İngiliz gazetecinin "Gel seni transfer edeyim" diye kandırdığı Goran Eriksson'un "gösteri ekibi"? Futbolun ana vatanından gelen ve "40 yıllık düşü gerçekleştirecek" denilen "şov takımı", o güven vermeyen futbollarıyla az daha İngiliz fanatikleri çıldırtacaktı.

Adını bile anmak istemiyorum! Felaket tellalı yine sahne aldı, verip, veriştiriyor! Vay, efendim, neden İngilizlerle, Fransızlarla değil de, Araplarla oynamışız?

Yüksek tempoda oynanan 15 dakikalık futbol; Angola bilmecesini çözdü? Önce Necati ile skora denge geldi, sonra Nihat ile sevindik... İşte rahatlı.. . İşte zenginlik bu, derken Love'nin golü yüreğimizi burktu!.. Ama Halil "şova devam" dedi.

Vay... Vay... Vay!... "Olur mu, olmaz mı?" diye tartışmaya gerek yok... Göle çalınan maya tuttu... Artık, Fatih Terim'in "2008'de şampiyon Türkiye" hayali filizlenmeye başladı!...

Başarının temel şartı inanmakmış. Futbol Federasyonu Başkan Vekili Affan Keçeci de, "inandım" diyenlerden.

Kırıntılardan koca bir ümit hikayesi çıkarmaya bayılırım. Fakat Estonya karşısındaki futbolun ilk yarısı beni ümitsizliğe sevk etti. Sanki bir büyük organizasyonu daha kaçırmışız gibi... Neyse ki ikinci yarıdaki futbol, yüreğime su serpti. İsterseniz kötüden iyiye gidelim...

Adı üstünde, 'sonuca bakılmaz!' denilen bir 'hazırlık' maçı bu. Ama sonuç da tatlı mı tatlı!..

F.Bahçeliler, Aziz Yıldırım için yürüdü!.. Ali Şen'in verilerine göre, 25 milyon F.Bahçeli'den kaçı yürüdü, "Aman Başkanım bizi bırakma!" diye... Topu topu, üç bin ya da 350 F.Bahçeli!...

Daum'un Fanatik gazetesine yaptığı açıklamaları okunuz mu, bilmem ama o sözler F.Bahçe'nin şampiyonluğu neden kaybettiğini açıklamaya yeter de artar.

Uff... Ne maçtı ama... Ömür törpüsü... Bir golün bin umut, bir galibiyetin koca sezona bedel olduğu bir maç. Kısaca "Hamlet"ti sahada oynanan... F.Bahçe "Şampiyonluk" için canını dişine taktı... Denizlispor da "kümede kalabilmek" uğruna önce kendi yarı alanında etten duvar ördü... Sonra kontra ataklarda F.Bahçe kalesinde büyüyen bir tehlike...

Bu ülkede en kolay şey, yönetici olmak. Hem de kulüp yöneticisi olmak. İnanın apartman yöneticisi olmak çok daha zor.

Var mı böylesi bilmem... Ama bildiğim bir şey var, F.Bahçe bu sezon boğazda düğümlenip kalan lokma gibi büyüyen mücadelede şampiyonluğu hak etti...

Başımız dik artık!.. Güreşçilerimizle gurur duyuyoruz... Nasıl gururlanmayalım?

Trabzon-F.Bahçe mücadelesi müthiş bir maçtı... Teknik, taktik ne ararsanız mevcuttu. Tek kelimeyle final...

Dört gol dört de direkten dönen top!.. Her şeyi özetliyor... Bu saatten sonra şampiyon kim olursa olsun, benim için artık "Hangi kulüp daha büyük?" sorusunun bir tek cevabı var.. O da hiç tartışmasız; F.Bahçe!..