İsmail Kapan

Uzun yıllar süren bir bekleyişten sonra, nihayet eve hapsolunmadan nüfus sayımı yapılmaya başlandı. Yetkililerin beyanına göre, bir müddet önce sessiz sedasız başlatılan nüfus sayımı işleminde epeyce mesafe alınmış ve bugüne kadar yaklaşık 17 milyon kişinin nüfus bilgileri güncelleştirilmiş...

Yukarıdaki söz, Irak savaşının en ateşli savunucusu, sertlik politikası açısından Başkan Bush'tan daha katı bir tutum içinde olan ve radikal "neocon"ların başı olarak kabul edilen, ABD Başkan Yardımcısı Dick Cheney'e ait...

Türkiye'de kamuoyunu uzun süre meşgul eden pek çok tartışmanın niçin çıktığı; kim tarafından başlatıldığı ekseriyetle bilinmez. Bir şekilde gündeme taşınan bazı konular tartışılır veya tartışılmış gibi yapılır; medya bu tartışmalara, duruma göre az yahut çok yer verir. Bir süre sonra da, mesele kendiliğinden kapanır ve genellikle kısa zamanda da unutulur...

Son zamanlarda ülke medyasında, ırkçılık cereyanlarının yeniden depreştiğine dair çok şey yazılıp çiziliyor. Bu iddiaları seslendiren çoğu kalemlerin eski tüfek solcu; diğer bir ifade ile, Marksizmin her türlü fraksiyon ve versiyonundan bugüne tevarüs eden, kimi artık liberalleşmiş, kimilerinin de realitenin getirdiği şartlarda, eski sevdayı ancak romantik duygularla muhafaza etme çabasındaki isimler olduğunu bilmeyen yok!..

Bir ülkenin dış politikasını temelde kim belirler? Bazılarınız, (böyle bir soruya gerek var mı) diye yadırgayabilir.

Şayet günün birinde araştırmacılar, üniversite rektörlerinin seçimleriyle ilgili serüvenleri, dört başı mamur şekilde derleyip; kamuoyunun bilgisine de sunabilirse, Türk insanının yüksek düzeyde eğitilmesi ve "bilim üretme" çalışmalarıyla görevli kurumlarda; dillere pelesenk olmuş "Bizans oyunları"nın dahi nasıl fersah fersah geride bırakılabildiği dehşetle görülebilir...

Dünkü yazıda, Rusya Devlet Başkanı Putin'in, Münih Güvenlik Konferansında ABD'yi "şaşırtan ve hayal kırıklığına uğratan" çıkışından bir nebze bahsetmiştik.

1991 yılında; Amerika Batı Blokunu ve Üçüncü Dünyanın da büyük bir kısmını arkasına alarak, Irak'a karşı Körfez Savaşı (Çöl Fırtınası Operasyonu)nı başlattığında; Rusya, Sovyetler Birliği'nin dağılması sürecinin en kritik dönemini yaşıyordu...

Yakın geçmişte bir dönem yazılı basın kuruluşları arasında, şiddetli bir "ansiklopedi savaşı" yaşandığını unutmuş olamazsınız!.. O sıralarda tiraj yükseltmek için, bazı gazeteler arasında kıyasıya bir ansiklopedi yarışı başlamıştı. Daha sonra yarış, promosyon ve ansiklopedi alanının dışına da taşan topyekun bir savaşa dönüşmüştü...

Önce din-vicdan hürriyetinin toplumdaki yansımalarından bir örnek; Alanya'ya yerleşik bir Alman vatandaşı ölüyor. Cenazesi, papaz nezaretinde; mensubu olduğu Hristiyanlık dininin bugünkü uygulaması dairesinde gömülüyor.

Dünkü yazımızda, bize gösterilen bir fotoğraftaki derinlikleri nasıl görebiliriz diye bir nebze kafa yormuştuk.

Usta ressamlar birkaç fırça darbesi ile resimlere namütenahi derinlik kazandırırlar. İnsanlar, bu resimlere her baktığında değişik bir boyut yakalar. Usta ressamlar gibi, usta fotoğrafçılar da objektiflerinden alabildiğine derinlikler yansıtırlar...

Tatil günleri fazla derin mevzulara dalmanın uygun olmadığını düşünenler için, yukarıdaki başlık ilk etapta sıkıcı gelebilir. Ama acele karar vermeyin. Çünkü bu dinlenme gününüzde; öyle derin mevzulara girip sizleri de derin derin düşüncelere sevk etmek gibi bir niyetim yok. Zaten bildiğiniz üzere, benim öyle bazıları gibi olur olmaz "derin"lere dalmak merakım da yoktur.

Bu ülkede bazı olayların nasıl geliştiğini veya nereden tetiklendiğini anlamak gerçekten çok zor. Durduk yerde öyle meseleler zuhur ediyor; öyle tehlikeler birdenbire baş gösteriyor ki, sormayın!.. Şimdiye kadar, futbol statlarında kitlesel bir tehlikeyi çağrıştıracak ölçekte, ideolojik veya etnik kökenli bir zıtlaşma, dalaşma, sataşma vs.

Vurur, vurur!.. Eğer öyle olmasaydı, Kabil, Habil'i vurur muydu? İlk insan ve ilk peygamber olan Âdem aleyhisselamın çocukları olan Kabil ile Habil kardeşler arasındaki vuruşma; o günden bugüne artarak devam ediyor. Şu günlerde Filistinli kardeşlerimiz birbirini vuruyor...

Hrant Dink cinayeti dolayısıyla, emniyet mensupları bir kere daha hedef tahtasında... Türkiye'de ne zaman asayişle ilgili bir olay-gelişme olursa; genellikle emniyet camiası toptan hedef alınır.

Başyazar Oktay Ekşi, 1956/57 yıllarına ait bir hatırasını naklederken şunları yazdı (21 Ocak Hürriyet); 1912'de hükümeti devirmek için Babı Ali Baskınını gerçekleştiren Halaskar Zabitan grubuna mensup, gençliğinde "Çerkes Hasan" diye tanınan, maceracı ve pek çok olaya karışmış; ilerleyen yaşında da hâlâ iddiacı bir karakter sergileyen; Falih Rıfkı Atay'ın da arkadaşı olan 75 yaşlarındaki "Hasan Amca"nın, kırkbeş yıl sonra; bir bölümünde kendisinin de rol aldığı geçmiş dönemin olayları ile ilgili olarak birkaç ay Milli Kütüphane ve Meclis Kütüphanesinde araştırma yaptıktan sonra, şunları söylemiş: "Evlat biliyor musun ne oldu.

Hrant Dink cinayeti ile ilgili olarak Batı basınında devam eden yankılar, beklenen mecraya girdi... İngiliz gazetesi The Observer; başyazısına "Türkiye geçmişi ile yüzleşmeli..." şeklinde başlık atmış. Bu "geçmiş"ten kastedilen şeyin, 1915'teki Ermeni tehciri ve soykırım iddiaları olduğunu belirtmeye gerek yok herhalde!

Türkiye'de "aydın" denen kesimin kahir ekseriyeti, olaylara dar açıdan bakma hastalığından bir türlü kurtulamıyor! Gazeteci Hrant Dink'in öldürülmesiyle ilgili olarak medyada yazılıp çizilenlere şöyle bir derli toplu şekilde bakılırsa; yukarıdaki hüküm cümlemizin haklılığı teslim edilecektir. Atılan başlıklara, yapılan yorumlara bakınız; pek azı dışında hepsi yüzeysel, duygusal ve peşin hükümlerden ibaret...

Küreselleşen dünyada, sözü geçen ülkeler güçlü ve büyük ülkelerdir. Buradaki "büyük" ifadesi, yüzölçümünün veya nüfusunun büyüklüğü değil elbet... Nice geniş topraklı ve kalabalık nüfuslu ülkeler vardır ki, beynelmilel meselelerde esamisi bile okunmaz.