M.Ali Özbudun

İstikrar politikası uygulayan gelişmekte olan ülkelerde, para otoritesinin manevra alanını daraltan sevimsiz değişkenlerden biri de dolarizasyondur. Dolarizasyon, çok boyutlu bir süreç. Varlıklarınızı ve/veya yükümlülüklerinizi yabancı para cinsinden oluşturduğunuzda, dolarize oluyorsunuz.

Ne demişler? "Ölçemezsen, değerlendiremezsin; değerlendiremezsen, yönetemezsin!" Neyin, nasıl ölçülmesi gerektiğine karar vermek ve gerçekleştirmek kolay olmayabilir. Ne var ki, ölçülebileni ölçmek, ölçülemeyeni ölçülebilir hale getirmek kaçınılmaz bir gereklilik.

Yağcılık, ince sanattır. Lideri öksürdüğünde, "Efendim, ne kadar güzel öksürüyorsunuz!" diye mukabele edenlere, tanık olmuşuzdur. Yağcılık öyle bir illettir ki, esneme ve yellenme de dahil olmak üzere, liderin tüm fizyolojik fonksiyonlarını tarassut altında tutmayı gerektirir.

Bir toplantıda, önümde oturan zevat hararetli bir biçimde, siyasetin çiftelerinden ve cilvelerinden dem vuruyor. Yıllar öncesini hatırlıyorum. 12 Eylül 1980 sonrasında, fakültemizde ders veren bir ünlü politikacı, bir gün aynen şöyle demişti: "Siyaset kokoreç gibidir, biraz (......) kokmalıdır; ama çok değil!"

Süte fesat karıştırmak, az gelişmiş tarım toplumlarının önde gelen kurnazlıklarındandır. Lâfı fazla uzatmadan soralım:

Rekabet, tehditleri ve fırsatları bünyesinde barındıran oldukça dikenli bir süreç. Ulusal ve uluslararası düzeyde rekabeti pek sevemedik, ama rekabetin meyvelerini tüketmek konusunda bir hayli iştahlı ve obur olduğumuzu söyleyebilirim.

Diyelim ki, bir ineğiniz var; etine de sütüne de aynı anda sahip olmak istiyorsunuz. -Mümkün mü?

Hani, "Hiç unutmam..." diye başlayan askerlik hatıraları vardır ya, benimki de öyle, ama askerlik değil, asistanlık hatırası. Yıl 1982, aylardan ağustos...

2006 Nobel Ekonomi Ödülü'nü Edmund S.Phelps aldı. Ödül komitesi, Phelps'in, makro ekonomik politikalardan kaynaklanan amaç çatışmalarının analizi konusunda yaptığı katkıları ön plana çıkarmış.

Argo, her yanımızı sarmış durumda. Ekonomi ve finans dünyası da kendi argosunu üretiyor. Bir piyasa yorumcusu, " Biz artık kaşarlandık; piyasalar, iç siyasete ilişkin gerginlikleri iplemiyor.

Geçen hafta, Devlet Bakanı ve Başmüzakereci Sayın Ali Babacan, akademisyen köşe yazarlarıyla bir toplantı yaptı. Toplantının bir bölümüne katıldım; daha sonra bir "mücbir sebep" (force majeure) zuhur etti; izin istemeye bile fırsat bulamadan, ayrılmak zorunda kaldım.

Feribot iskelesinde beklerken, yanımda oturan zatın cep telefonu çalıyor. Oldukça gergin ve şifreli bir mükâlemeye, kulak misafiri oluyoruz.

Hava raporu dinler gibi, piyasa yorumu dinliyoruz. Muhabir soruyor: -Yeni bir dalga gelir mi?

Turgut Özal'ın rüyasıydı. Vaktiyle, "ihracata dayalı büyüme" ya da "ihracatın sürüklediği büyüme" (export-led growth) diye pazarlanan fiyakalı modeller vardı. Güney Kore, Tayvan, Singapur ve Hong Kong gibi ülkeler, başarı öyküsü olarak takdim edilirdi. Maalesef böyle bir modeli gerçekleştiremedik.

Bizim ülkemizde, gürültüden şikâyet etmek, ihtiyarlamak anlamına geliyor. Yaşlılarımız, gürültüden söz ederken "Kafam, artık patırtı götürmüyor!" tarzında tepki verirler.

Geçen hafta, karpuz tarlasını talan eden ayılardan bahsettik. Bugün, kültürümüze yabancı ve ithal bir kavramla, "ayı piyasası" ile devam etmek istiyoruz.

Anlamı boyundan büyük ve bazen "makam-ı tezyifte" kullanılan, birçok sözcüğümüz var. Bunlardan biri de, "ayı" sözcüğü.

Üsküdar'dan, Sirkeci'ye geçiyorum. Gözüme çarpan imar rezaletleriyle, bir kere daha sarsılıyorum. İstanbul'un o muhteşem silüetini hançerleyen ve hançerletenlere öfkeleniyorum. Züğürt tesellisi kabilinden, aşağıdaki satırları karalıyorum.

Terazi ile oynayarak, göbeğinizi inceltebilir misiniz, kilonuzu azaltabilir misiniz? -Hayır!

Beklendiği gibi, temmuz enflasyonu yüksek çıktı. Bu konjonktürde önemli olan nedir? Önemli olan, son üç ay itibariyle kuyruğu diken enflasyonun, trend oluşturarak, ülkeyi yeniden yüksek kronik enflasyon sarmalına sokmamasıdır.