Metiner Sezer

Değerli dostum Nazif Dildar, Adana'dan aradı. Baraj yolunda yürüyüş yaparken şahit olduğu bir olayı anlatıp "Lütfen, yaz" dedi. Ayrıca, konuya; "Bu çarpıklığa sanırım sadece Türkiye'de rastlanır" şerhini koymayı da unutmadı.

Türkler bundan tam 552 sene önce fethettiği İstanbul'un içinde yaşadı. İçinde dediğim yer sur içi. Eserler burada verildi, şaşaalar, ihtişamlar, acılar ve mutluluklar burada yaşandı. Tarihî eserler yine burada inşa edildi.

Dün sabah kahvaltısını Türkiye Kurumsal Yatırımcı Yöneticileri Derneği (TKYD) Başkanı Gürman Tevfik ve Başkan Vekili Gür Çağdaş ile birlikte yaptım. Gürman Tevfik İş Portföy'ün genel müdürü, Gür Çağdaş ise Garanti Portföy'ün. Her ikisi de hem Türkiye hem de dünyada sermaye ve para piyasalarını çok iyi biliyorlar. Hayatt Regency'nin bahçesinde gerçekleştirdiğimiz kahvaltıda bu iki yönetici öyle şeyler söylediler ki, şaşırdım kaldım. Nutkum tutuldu!..

İnsanlara değişimi kabul ettirmek çok ama çok zordur. Düzenlerinin bozulacağını düşünüp reddederler hemen. Hele toplumlar? Asla taviz vermezler alışkanlıklarından. Değişim, onlar için rahatlarının kaçması demektir! Bunun böyle olmadığı hususunda ikna olmaları ise çok daha zordur.

Dövizin var derdin var!.. Avrupa'daki referandumlar sonucu sandıktan 'hayır' çıkmasıyla birlikte en büyük darbeyi döviz yedi. Euro yere serildi, zaten yerde sürünen dolar ise hepten taban yaptı.

Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği (MÜSİAD) İnşaat ve Yapı Malzemeleri Sektör Kurulu üyeleriyle birlikte Adana'dan başlayıp taa Halep'e kadar uzanan bir gezi yaptım.

Fransız ve Hollanda kamuoyu, "AB'ye hayır" dedi. Bu dramatik kararlar; Avrupa Birliği (AB), Fransa ve Hollanda'yı etkilediği gibi bizi de etkiledi. Bunu biliyoruz. Da, bu etkilenme olumlu mu oldu, olumsuz mu? Zurnanın zırt dediği yer burası!..

Gaziantep Müzesi'nin Tunus'tan sonra dünyanın ikinci mozaik müzesi olduğunu bilirdik hep.

Muhatap olduğu soruya öyle veya böyle bir cevap verir insan. Soru sormak öyle mi ya? Bi haber olduğu bir meselede soru soramaz her şeyden önce. Sorsa dahi bu, laf ola beri gele türünden bir soru olmaktan öte gidemez.

Hiç hazzetmem. Sadece meslekî meraktan bakarım. O da bazen. Her defasında tüylerim diken diken oluyor. Afakanlar basıyor beni.

Geçenlerde bir ahbabımın vefat eden babasının defni için Karacaahmet Mezarlığı'na gittim. Gitmez olaydım. Türkiye'nin adam olacağına dair içimde küçük bir umut vardı, o da uçup gitti.

Hangi yüzle bilmiyorum ama Türkiye de kutladı 'Dünya Çiftçiler Günü'nü!.. Yüzsüzlük ifadesini bilhassa kullandım. Sebebini de söyleyeyim.

Bilmem duydunuz mu? Yeni bir tişört üretilmiş. Bu tişörtün en büyük özelliği sarılma hissi vermesi. Sık sık gurbete çıkan eşler için biçilmiş kaftan. Elektronik sinyaller yayan bu tişörtü aynı anda giyip kollar birleştirildiğinde eşler arasındaki uzaklık ortadan kalkıyor ve sanal da olsa sarılma hissinin verdiği mutluluğu yaşıyorlar.

Teklemeden yüzlerce güzel hasletini sayarım Türk toplumunun. Da, bir özelliği var ki, hiç hazzetmiyorum. Gibi davranmak!.. Yoo, heveslenip bir artiste veya sanatçıya benzemesi filan değil benim dediğim. İsterse Marlon Brando'ya, isterse Nikole Kidman'a veya Ricky Martin'e, isterse de David Beckham'a... Kime benzerse benzesin, bana ne? Bill Gates'e benzemek için çabalayacak değil nasıl olsa. Ne hali varsa görsün!..

Dünyada hiçbir ülke yok ki ekonomik kriz yaşamamış olsun. Türkiye mesela. Sayısız kriz yaşadı. Ancak, Türkiye'nin diğerlerinden bir farkı var. Krizlerden yeterli dersi çıkaramadı ve dolayısıyla tekrar tekrar yaşadı bu krizleri. Halbuki, krizler bazı fırsatları da getiriyor beraberinde. Yeter ki, kriz yönetimi doğru yapılsın.

Hiç üzerinde durulmadı ama çok önemliydi aslında. 1 Mayıs İşçi Bayramı'ndan söz ediyorum. Ufak tefek itiş kakışları saymazsak; ilk defa vukuatsız bir kutlama oldu yurdun dört bir bucağında. İşçiler, "İşimi, fabrikamı ve ülkemi seviyorum" türünden pankartlar asıp miting yaptı meydanlarda.

İstanbul bu hafta hem Avrupalı, hem de Asyalı şirketlere ev sahipliği yaptı. 11 ülkeden 19 uluslararası dev kuruluşun temsil edildiği Yatırımcı Danışma Konseyi İstanbul'da ikinci kez toplandı. Türkiye'nin son senelerde gösterdiği performansa övgü yağdıran 19 şirket CEO'su, "ama yeterli değil" demeyi de ihmal etmedi.

Türk sanayicisi tıpkı 1980'li yıllarda olduğu gibi gözünü kapatıp bilmediği bir işe daha giriyor. O gün turizm atağı vardı, şimdi madencilik. Bilinmeyen bir yöne yelken açmak yürek ister. Türk iş adamı yürekli ki, ışığı görür görmez bodoslama dalıyor. Turizm nispeten daha az riskliydi. Her şeyden önce teşvik vardı.

Adana'dan yazan İsmail Düzgün isimli okuyucum, uzun mektubunda, "Yazılarınızı zevkle okuyorum ve keyif alıyorum" demiş. Çok sade ve akıcı bir üslubum olduğunu söyleyip iltifat etmiş.

Antepli buruk... Antepli bezgin... Antepli çaresiz... Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanı Asım Güzelbey de öyle!.. Nasıl olmasın ki? Dört bir tarafındaki iller teşvik alırken Gaziantep alamıyor!