Muhsin Abay

İnsan hakları, vatandaşlık hak ve sorumlulukları, azınlık hakları, çoğulculuk kavramları sıkça gündemimize gelir oldu. İster sivil anayasa arayışımızdan, isterse AB uyum sürecinden kaynaklanıyor olsun, bunları tartışıyor olmamız iyiye alâmet.

Son günlerde hortlatılmaya çalışılan rejim fobisine değinmek istiyorum. Ne oldu? Kimin damarına basıldı? Henüz anlayamadık ama, bir anda "başörtülülerin çoğaldığı", "türban takanların dört misli arttığı" dehşetengiz salvolarıyla toplantılar yapılmaya, televizyon oturumları düzenlenmeye, rejime yönelik tehditler pompalayan yazılar uçurulmaya başlandı...

İnsanoğlu her gün, her an iktisadî, sosyal, siyasî ve kültürel mahiyetli tercihler yaparak varoluş amacına ulaşmaya, hayatına anlam ve değer katmaya çalışır.

Dünya liderleri Kyoto Protokolü'nün geleceğini tartışmak üzere Endonezya'nın Bali kentine gitmeye hazırlanırken Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (PNUD) "2007/2008 insanî gelişmişlik raporu"nu yayınladı.

Âcil, yakın bir tehdidin, uzun vâdeli ve çok önemli konuları nasıl arka plana atıp, dikkatlerden kaçırdığının örneklerini yaşamaya devam ediyoruz. Bendenizin böylesi şeyleri kafama takıp, sorgulamak gibi bir kötü(!) huyum var. Çıkarabildiğim özet şu: * Âcil işler ve kriz hâli bir insanın başına ne sıklıkta geliyorsa zamanını nasıl geçirdiğine bir bakmalı. Davranışlarını düzeltmeli.

Otuz yıl önce bilgisayar nedir bilmezdik. Yirmi yıl önce de cep telefonunu ve interneti. Tarih eski ritminde akıyordu, büyük dedelerimizin kullandığı kavramlar ve yöntemler de hayatımızda büyük ölçüde etkisini sürdürüyordu.

Fikret Bila'nın PKK terör örgütüyle silahlı mücadeleyi yürüten ve Türk Silahlı Kuvvetleri'ni yöneten emekli komutanlarla yaptığı röportaj ses getirdi, siyasal söylemlerimize hız kazandırdı. Kimileri "komutanlar bunları biliyordu da neden zamanında yapmadılar?" diye eleştirseler de, biz gecikmiş bile olsa millet hafızasına bir kayıt düşülmüş olduğu için hepsine teşekkür ediyoruz.

Kürt meselesini çözemediğimiz için çeyrek asırda 30 bin insanımızı kaybettik, yüz milyarlarca dolar harcadık. Dahası, ülkemizin doğusunda sürekli terör ve hukuksuzluk türedi, demokratikleşme standartlarımızı yükseltmeye yönelik çabalar arka plana atıldı. İktisaden güçlenebilmek ve siyasî badirelere düşmemek için Kürt meselesine çözüm bulmak zorunda olduğumuz artık anlaşılmış görünüyor.

Avrupa Birliği(AB) Komisyonu geçen hafta birliğe aday ülkelerle, potansiyel adaylar hakkında 2007 yılı değerlendirme raporlarını açıkladı.

Uzun zamandır hem AB komisyonunun hem de hükümetimizin zımnen mutabık olarak, düşük yoğunlukta sürdürdükleri Avrupa Birliği(AB) müzakere sürecine bir hız kazandırma vaktinin geldiği kanaatindeyiz.

Bizim olduğu kadar Irak ve Irak'a komşu diğer ülkelerin, Avrupa Birliğinin, Rusya'dan Çin'e pek çok ülkenin gündeminde ön sırada yer alan Erdoğan-Bush görüşmesi yapıldı.

Dış siyasetimizde son yılların en yoğun diplomasi çabalarına şahit oluyoruz. Irak'a komşu ülkeler dışişleri bakanları 2. toplantısı Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri B. K. Moon ve ABD dışişleri bakanı G. Rice'ın da katılımıyla yapıldı.

Kâğıt üzerine bir yarım daire çizelim, en tepe noktasını işaretleyelim. Bu noktanın geometrik olarak eğimi sıfırdır. Sıfır noktası aynı zamanda bir dönüşüm noktasıdır.

Bugün 29 Ekim. Cumhuriyet yönetim biçimini kutladığımız en önemli resmî bayramımız. 1923'ten beri her köyümüzde, kasabamızda, şehrimizde ve dış temsilciliklerimizde özel tedbirler alır, her yeri süsleriz.

Halkın refaha kavuşmasını ve huzur içinde yaşamasını önemli sayarız. Ülke güvenliğini tehdit eden bir olayı bastırmayı da âcil görürüz. Eğer hem önemli, hem de âcil bir olay karşımıza çıkıverirse o zaman kan beynimize fırlar. Bütün varlığımızla ve gücümüzle o belâyı defetmeye çalışırız. Bu bir kriz hâlidir.

Aylardır cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesi ve anayasanın birkaç maddesinin değiştirilmesini tartıştık. Dün de güzel bir halkoylaması yaparak son noktayı koyduk. Milletimize hayırlı olsun. Bundan sonra Irak'a harekât ve Ermeni tasarısı gibi iki konjonktürel meseleyi aşacağız. Ama 2008 yılında başarmamız gereken en önemli işimiz yeni sivil bir anayasanın yapılması ve kabul edilmesidir.

Demokrasilerde meclise gönderilen temsilcilerin (milletvekillerinin) halkın iradesini yansıtmaya yetmediği, yasama işlerini çözemediği veya daha güçlü bir karara ihtiyaç duyduğu zamanlarda doğrudan halkın kendine sorarak karar belirlenir. Gelişmiş demokrasilerde sıkça başvurulan bir çözüm yoludur. Ülkemizde şimdiye kadar dört defa uygulanabildi.

Yarın ülkemizde ne olacak? Yine hangi çomak sokulacak tekerimize? Endişesini çekmeden bir mevsim geçiremeyecek miyiz? Kaburgalarımız ciğerlerimize batmadan, doyasıya bir nefes çekemeyecek miyiz? Çok umutlanmıştık...

Kaç asırlık tecrübemiz var. Osmanlı ceddimiz ne zaman "Batı"ya yönelse, İran doğuda bir gaile açar, ayak bağı olurdu. Çeyrek asırdır bu işi PKK'ya yaptırıyorlar.

Türkiye'nin AB üyelik süreci iki yıldır belirsizlikler ve zorluklarla dolu bir yolda ilerliyor. Bir yanda Kıbrıs sorunu mide bulandırmaya devam ediyor. Diğer yanda Fransa başta olmak üzere bazı Avrupa ülkelerinin dar görüşlü politikacıları Türkiye üzerinden iç siyaset yapmaya devam ediyor. Bunların etkisiyle Avrupa kamuoyunda Türkiye'nin AB üyeliğini destekleyenlerin oranı %40'larda seyrederken, ülkemizde AB sürecine verilen halk desteği düşüyor...