Mustafa Selçuk

Merkez Bankası Başkanı açıkladı: 2007'de yüzde 70 ihtimalle enflasyon ortalama % 5 civarında olacak. 2008'de ise % 3.5... Heyecan verici bir tahmin...

Ne kadar tahammülsüz, ne kadar fevri bir toplum olduk farkında mısınız? Dinlemeyen, kızan, bağıran, çağıran, hoyrat insanlar ne kadar çoğaldı! Kendisi gibi düşünmeyene, inanmayana hiç müsamahası olmayan, düşündüğünü, gerekirse fiziki şiddet bile kullanarak kabul ettirmeyi marifet sayan, "kabadayı tavırlı" olmayı meziyet gören, "kaba saba bir güruh" olma yolunda gerileyen bir toplum..

Aklı selim sahibi herkesin artık seyretmekten ikrah ettiği bir senaryo... İpsiz sapsız bir tetikçi, tetikçinin şahsında çizilmeye çalışılan "radikal" görünüm, ölümüyle gerilimi artıracak "dikkat çekici" bir kurban... Ve "kanlı eller", "düşman odaklar" "hain emeller" tarzı rutin laflar... Benim ampirik bir kriterim var. Gerçek failleri belli olmayan her saldırıda, saldırının sonuçlarının kimin işine gelebileceğini anlamaya çalışırım.

Devamı: ...Lafa bakılmaz. Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde... Enformasyon çağında yaşıyoruz. Aynı zamanda bir imaj ve reklam çağı... Kendini pazarlamanın, işini yapmakla eşdeğer konuma gelebildiği bir çağ.

Göç sebebiyle tükenmekte olan İstanbul'un hali pür melalini, cumartesi yazımda dilimin döndüğünce anlatmaya çalıştım. Türkiye'de göçü tetikleyen iki temel motif var: Yoksulluk ve terör. Aslında birbirini besleyen bu iki motif, çarpık kentleşmenin, şehir varoşlarındaki yokedici yoksulluğun, kentlerde patlayan suç çetelerinin de en büyük müsebbibi.

İstanbul'da yaşıyorsunuz. Kendinizi bu şehre ait hissediyorsunuz. Kıymetini biliyor, "şehrin ne demek olduğunu" anlıyorsunuz.

Türkiye'nin dış ticareti patlama üstüne patlama yapıyor. Ekonomi 5 yıldır büyüyor. Yabancı sermaye girişi göz alıcı boyutlarda. Diğer yandan ise, cari açık Cumhuriyet tarihinin rakam olarak da oran olarak da en tepe noktasında. Sene sonu beklenen 32-33 milyar dolarlık açık, Milli Gelir'in yüzde 9'una yaklaşıyor.

Cumartesi yazısında bahsettiğim "korku pazarlayarak ikbal devşirme dönemi bitiyor" görüşümü teyid eden bir kamuoyu araştırmasını okudum hafta sonunda.

Olur mu demeyin, zira bu ülkede korku üzerinden kazanç devşirmek pekala mümkün oluyor. Demokrasilerin tam yerleşmediği, özgürlük telakkisinin "ama"larla" "ancak"larla didiklendiği her ortamda korku, iyi bir ticaret metaıdır.

Bugün yeni yılın ilk iş günü. Hayatın normal ritmine döndüğü, gevşemiş zihinlerin tekrar konsantrasyon kazandığı gün. Yeni yıl ise, son dört yılın en kritik virajlarını bünyesinde barındırıyor.

Huzur, sükun, mutluluk, güleryüz... Hayatı kaliteli kılan, mana katan tüm güzel hisler. İnsanların umutlarını, hayata tutunma güçlerini besleyen, hayatı belki de yaşanılır kılan tüm manevi duyuşlar, etrafımızda olan bitenlerin mütenasip, yani birbiriyle uyumlu olmasının da sonucu değil mi sizce?

Çalışan nüfusun üçte birini, işverenlerin ise tamamını ilgilendiren asgari ücret zammı belli oldu.

Pragmatik bakanımız Kemal Unakıtan, Mecliste bütçe konuşmasını yaparken başlıktaki tabiri kullanınca, "tamam" dedim, "bizim yazının başlığı ortaya çıktı." Piyasa denilince nedense sadece "para ve sermaye piyasaları" anlaşılıyor.

Cevabınız evet ise, sosyal güvenlik sisteminin "acilen" reforme edilmesini de istiyorsunuz demektir. Zira mevcut haliyle bu sistemin birkaç yıl içinde çökmesi kaçınılmazdır.

Türkiye, ekonomik tarihinde enflasyonla mücadele noktasında ilk defa bu kadar sonuca yaklaştı. Merkez Bankası'nın politikaları, hükümetin de bütçe disiplini ile bu politikalara destek vermesi sonucu, hepimizin yıllarını heba eden, ülkenin varlığını kemiren bu dertten "gerçekten" kurtulma eşiğine geldik.

Geçmişe özlem, ileri yaş gruplarında sıkça görülen bir duygu yansımasıdır. Dedeler, nineler eskiyi anlatmaktan başka bir haz duyarlar.

Büyüme rakamları, ekonominin soğumaya başladığını gösteriyor derken, gelen cari açık rakamları zihinleri biraz bulandırdı.

Türkiye ekonomisi, tarihindeki en gözalıcı performansını son 5 yılda sergiledi. Dün açıklanan 3. çeyrek büyüme rakamları da bunu teyid ediyor.

Sermayenin küresel akışkanlığı arttıkça, ülke para birimleri arasındaki dalgalanmaların da şiddeti artıyor. Parite oynaklıkları, spekülatif kazançları beraberinde getirirken, ülke ekonomilerini de sanayi ve ticaret kesimini de birçok riske maruz bırakıyor.

Modern zamanlar insana maddi kolaylıklar getirirken, manevi külfetin ise artmasına yol açtılar.