Naci Arkan

"Oyuncularım bu maçta tecrübe kazanacak." Bu sözler Vaduz gibi gariban bir takımın hocası Gren'e ait. İşte Beşiktaş, ligleri bile olmayan, galibiyet değil, prestij kazanmayı düşünen böyle bir takımı yendi. UEFA Kupası 2. ön eleme turunda bulunması bile şaşırtıcı bir takımı deplasmanda mağlup etmek, sıradan bir olaydır Beşiktaş için.

İnsanın, önüne çıkarılan engellere karşı hep bir isyanı olmuştur... "Buradan geçmek yasaktır" tabelası, nedense, müthiş alımlı bir "afet" gibi ilgi çeker insanda...

Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından uygulanan "Av yasağı" 13 Ağustos'ta sona erecek... Tüfeklerini ve bilumum "tuzak" takımlarını asılı duran duvardan alıp, pasını silme zamanı artık... Attığını vuranlar, karavanacılar ve bu işi sadece "uyduruk" hikayeler için sevenler, gözünüz aydın...

Galatasaray için en son söyleyeceğimiz sözü, ilk maçta diyelim: "Bu takımdan ne köy olur ne de kasaba" Geçen sezon Hagi'yi ve onun elinde yoğrulan takımı beğenmeyenler bu sezon, her halde dizlerini döveceklerdir...

Appiah makyajı ile yeni sezon için seyircisinin önünde görücüye çıkan Fenerbahçe, yine kucak dolusu sevgi ve futbol olgunluğu ile gönülleri fethetti...

"En büyük zafer, hiç düşmemek değil, her düşüşte kalkabilmektir." Bir insan düşünün ki, hep ayakta kalmayı prensip edinmiş.

Çalma, aşırma, gasbetme ve haksız kazanç dürtümüz, insanların emeğine ve düşüncelerine indirilen balyozlardır... Sanatçının, aylarca uğraşıp beğenilmeye sunulan CD'sini, daha aslı piyasaya sürülmeden, tezgâhlarda bulursunuz...

Sıcaklık gölgede 34 derece... Nem oranı yüzde 90'lara dayanmış... İstanbul'da yaşamak değil, nefes almak bile mesele...

İnsan kıymeti bilmenin, zamanın acımasız çarkı içinde öğütülmesi, çağın geleneği değil, çağın acımasızlığının bir ürünüdür...

Burası Türkiye... Burada insanlara, çırakken, ustalık diploması verilir... Her yıl 1 milyon 800 bin gencin üniversite hayalleri, 2 saatlik imtihan maratonunda karartılır... Sadece 100 bin kişi, istediği için değil, şansın kendilerini yönlendirdiği fakülte kapılarında geleceğini arar...

"Allah, uzun ömürlü olmasını istediği kulunu Datça'ya bırakır" diyen ünlü tarihçi Strobon doğru söylemiş...

Yatağında kahvaltı yapma alışkanlığının tiryakiliğine yakalanmışlarla, diş kesmeyen ekmek kırıntısı ve bir kaç zeytin tanesi ile günü kurtarmak isteyenlerin dünyası, bu dünya değil mi?

Atalarımız demiş ki "Al malın iyisini, çekme kaygısını." Çin pazarına "nur yağdı" zannedenlerin üşüştükleri "Ne alırsan 1 YTL" çığırtkanlığının yapıldığı dükkanlar, bir uğrayanın bir daha asla önünden geçmediği mekânlar oldu Türkiye'de...

Sahadakilerin lig yorgunu, tribünlerin futbola açlığının İnönü'ye yansıması bir kaynaşmanın işaretiydi dün. Kırmızı ve beyazdan gayrısının düşman ilân edildiği gecede marşlarla yol aldık, bayraklarla duygularımızı depreştirdik.

İnsana verilen kıymetin binbir çeşidinden, nedense en kolayını seçme alışkanlığı kaplamıştır etrafımızı... Bazı kişilere çoğu zaman, ona "insan olduğu için" değil, omzundaki apoletin ağırlığı yüzünden, mecburi katlanılan bir saygı ifadesi olarak "zoraki kıymet" veririz...

İster masal deyin, ister bir şiir... İstanbul çok ağır misafirlerini mükemmel ağırladığı gecede; o misafirler futbol ziyafetine doyamadı.

Bir zamanlar, İstanbul'un martıları, denizlerde konaklardı... Şimdi, çöplükleri mesken tuttular...

Güzelliklerin yanında çirkinlerin de yüklü olduğu bir Kadıköy gecesinde Türkiye hop oturup hop kalktı.

Bazı kitaplar vardır... Onu "bir nefeste" okumanıza rağmen, gün gelir bir daha okumak ihtiyacını duyarsınız... İlk okuduğunuzda aldığınız "mesajlara" ve belleğinize yazdığınız "notlara" rağmen; yeniden okuma ihtiyacı duymak, bir "doyumsuzluk" ifadesidir...

Ankara ve İstanbul'da kıyamet koparken, İzmit'te bir "can derdi" meselesi olmasa bu maç Çin işkencesi gibi gelirdi insana.