Ragıp Karadayı

Saadet Hemşire ile içli dışlı olmuştuk. Nefise Doktor’um olmadığında onunla istişare ederdim...

Biraz önce en büyük İslâm düşmanı olanlar şimdi din kardeşimiz olmuştu…

Bu merasimde köyün kralı, hem enteresan hem de bizim mesuliyetimizi hatırlatma açısından acı şeyler söyledi!..

"Susma Tülin Hanım, Songül Kardeş, Filiz Kardeş, Neriman Hanım, Ajda Hanım hadi bir şeyler söyleyin, madem bu mevzuyu açtınız!.."

"Lütfen arkadaşlar üzerime gelmeyin! Rol yapmayın! Onları niçin yazdığımı gayet iyi biliyorsunuz..."

Önce birbirlerine bakındılar mesai arkadaşlarım, sonra bana... Belli ki yazdıklarımı okuyup iyice sindirmişlerdi.

Arkadaşlarım adedince fotokopi çektirdim. Birer zarfa yerleştirip üzerine isimlerini yazdım. Masalarına bıraktım... 

"Elimde kendimden ve çocuklarımdan maada hiçbir şeyim kalmadı. Onlarla basit bir dünya kurdum, bari orada bırakın rahat öleyim!"

“Ben kimden ve niçin kaçıyorum?” diyorum cevabını bulamıyorum. Belki de bu bir kaçış mektubudur...

Oturup, arkadaşlarıma hitaben bir mektup yazdım. Ben mektup diyorum siz onlara cevap deyin...

Yalnızlığıma mı, çocuklarımın keyiflerinin kaçmasına mı, söylenenlere tahammül edememeye mi yanaydım?

Ne büyük suç işlemişim meğer haberim yokmuş. Durmadan saldırıyorlar kesintisiz yağan dolu gibiydiler. 

"Ben bir şeyler hazırlayayım çocuklar karınlarını doyursun, geniş vaktimiz var konuşuruz. Olur mu anne?"

Bütün düşünce, keder ve acılarımızın temelinde, kıymet verdiklerimize kavuşamama endişesi yatıyor.

"Yanımda olsaydın Tanju'm, ah bu mümkün olsaydı! Seni, tahmin edemeyeceğin kadar uzak bir yere götürürdüm..."

Bir insanda Allah korkusu, hesap verme endişesi yoksa her şey beklenebilirdi!

"O ruh hâlimle mesai arkadaşlarımla göz göze gelmemek için doğru mutfağa geçtim..."

"Ne yalanı? Herkesin dilindeler. Sor Jale'ye 'Beyin nerede?' diye, vereceği cevap malum 'bilmiyorum!” olacak..."

Sanki söyleyeceklerini bilhassa duyurmak istiyorlardı da onun için hazırlanmış bir mizanseni oynuyorlardı.

“Kalbin ikna olduysa lütfen kapıyı aç canım. Çok sevdiğin susamlı ekmek ve taze sütle dışarıda bekliyorum…”