Rahim Er

Obezite, son kavramsal misafirimiz, şişmanlığa, aşırı şişmanlığa obezite deniyor. Evvela fast-food denen bir yeme kültürüyle tanıştık.

Demokrasi, kaçınılmaz olarak çoğulcu ve çok partilidir. Tek partili demokrasi olmaz.

Bin yıl yaşasak aklımıza böyle bir şeyin geleceğini asla düşünmezdik. Çünkü biz bu cemiyeti böyle iğrençliklere uzak biliyorduk. Hâlâ da öyle bilmek istiyoruz. Ne var ki uzunca bir zamandan beri çocuk pornosu denen bir edepsizlik sürekli gündemde. Porno, zina, fuhuş kabilinden aşağılıkların Avrupai dilde ifadesi.

Ulusal çapta yayın yapan "günlük siyasi" gazetelerimiz 15 civarında. Bu gazetelerde yemek tarifinden birçok dala kadar yazan kalemler var. Halkın "yazar" derken kastettiği onlar değil. Her gazete için sayılabilecek yazar, yaklaşık 5 kişidir. Onlar iç ve dış hadiseleri yorumlar, tenkit eder, takdir eder, yol gösterir, can yakar, risk alır, etliye sütlüye karışırlar vs.

Ermeni meselesinin varlığı yüz yıla yaklaşıyor. Meydanı boş bırakırsak 2015'te dünyayı ayağa kaldırmak isteyeceklerini şimdiden tahmin etmek kehanet olmaz.

Milli Eğitim Şûrası, herkesin üniversiteye eşit şartlarda girme arayışında. Eğitim çağındaki gençlerin elbette ki bu temenniye derinden bir "ah keşke" dediklerini duyar gibiyiz.

En nihayet devâsâ AB, cüce Rum kesimi karşısında gerçekleri görme ümidi vermeye başladı. 500 binlik Rumlar, 500 milyonluk bir koca kitleyi istedikleri tarafa yöneltiyorlar.

Çok yıllar önceydi, adliyede bir duruşma dinliyorduk, zanlı genç tutukluydu, hakim usul gereği ismini sorduğunda dört kelimeyi arka arkaya sıraladı. İşlenen fiille ismin haşmeti ters düşüyordu. Nitekim hakim dayanamayarak patladı "o ne be, İspanyol asilzadesi misin?" Misafirimiz dost İspanya Başbakanı Jose Luis Rodrigez Zapatero'nun adını okuyunca o sahneyi hatırladık.

Devrimizin hakim unsurlarından biri de gösteriştir. Daha o noktadan itibaren size nüfuz etmek istenir. Aldığımız zarfların bir çoğu şatafatlıdır. Geçen hafta başında masamıza yığılan mektuplardan biri âdeta kendini gizlemişti.

9 Kasım 1976, askerden yeni gelmiş bir genç... Ve 6 yaşında bir gazete.

Sabancı Holding başkanı Güler Sabancı, "Başbakan Tayyip Erdoğan, daha 52'sinde, yaşı genç, icranın başında kalması lazım, böylece başarılı çalışmalarına devam eder" diyor.

Bülent Ecevit'i nasıl tarif etmeli? Hangi yönünü ön plana çıkartmalı? Müteveffa Ecevit'i tarif çok da kolay değil. Çünkü birçok tarif mümkün.

Kategorize etmeler, Türkiye'mize, yıllarımıza çok şeyler kaybettirdi. Hem ekonomik alanda kaybettik, hem insan kaybımız oldu.

Felaket, geliyorum demez" dememiz beylik bir söz mü oldu bilmiyoruz ama gerçek de bundan başkası değil. Din adamlarının, anlayanların dualarından biri şudur "yarabbi, bizleri âfâtı araziyeden ve semaviyeden koru". Tabiî buradaki "biz" bütün insanlıktır. "Âfât" afetler demek, yerden, gökten gelen afetlerden korunma dileği söz konusu. Şüphesiz ki en azından bazılarının aklına gelmiştir, gelir.

Avrupa Birliği'nin Genişlemeden Sorumlu Komisyon Başkanı Olli Rehn, Fransa'da yayınlanan Liberation gazetesinin AB-Türkiye münasebetlerine dair sorularını cevaplandırırken "şizofrenik" kelimesini kullanmış. Rehn'e göre Birlikle Türkiye arasındaki ilişkiler şizofrenikmiş. Hastalıklı, karşılıklı şüpheler içinde, itimada dayanmayan. Muhabir, şunu soruyor "Türkiye ile müzakereler askıya alınmalı mı?" Cevabı şöyle: "Yapması gerekenleri yaparsa hayır." İşte bu cümleden sonra o sözü söylüyor: "Münasebetlerimiz şizofrenik."

Şu aralar TÜYAP'ta kitap şenliği var. TÜYAP kitap fuarı, ilk defa 25 yıl evvel Taksim'de Etap Marmara Oteli'nin altında 500 m2'lik bir alanda başlamıştı. Bugün gibi hatırlıyoruz, sıkışık, havasız bir yerdi.

Sosyal olayları, siyaseti önceki onlarca vak'a, süreç, çalkantı, yükseliş ve kayıp şekillendirmektedir.

Dünyadaki hemen bütün tarihî şehirler aynı tarzdadır. Etrafta surlar. Kale, kule, taş binalar, yüksek kapılı hanlar vs. Aynı devrin cemiyet hayatları, siyasi, iktisadi ve içtimai yapılarıyla birbirini etkilemektedirler.

Irak'ın işgali, Saddam Hüseyin'in devrilmesi kime ne kazandırıdı? Irak mı kazandı, ABD mi, İngiltere mi, öteki işgal devletleri mi? Bugün itiraf edilmeyen gerçek o ki bu işgalden kimse kârlı çıkmadı. Kazançlı çıkan sadece Kuzey Irak bölgesi.

Bugün Türkiye'de alttan alta bir merkez partisi olmak, merkeze yerleşmek mücadelesi var. Bu mücadele seçimler yaklaştıkça kızışabilir. Önce büyük kongreler yapılacak, sonra seçimler.