Seçkin Başkan

Doktor dikkatle muayene etti Yadigar'ı. Genç kadın gözlerini yere dikmiş, ileri geri sallanıyordu. Sürekli mırıldanıyor ama ne söylediği anlaşılamıyordu. Sonunda kontrolü bitiren doktor yerinden kalktı ve omzuna dokundu genç kadının:

Şevket Bey karısına fark ettirmeden cebindeki parayı kontrol etti. Bir kafeteryaya girmişler, iki tane peynirli tost istemişlerdi. Biraz sonra çayları ve tostlarını getiren garson servisi tamamladıktan sonra başka bir istekleri olup olmadığını sordu. Şevket Bey gülümsedi:

Şefika Hanım şaşırmıştı ama hiçbir şey söylemeden kalktı ayağa. Yadigar telaş içindeydi, atıldı: - Nereye gideceksiniz baba?

Saffet kapıdan içeri girip de kayınvalidesi ve kayınpederinin oturduğunu görünce dönüp öfkeyle bağırdı: - Ben ne diyorum sen ne yapıyorsun, ben birini istemezken sen ötekini de getiriyorsun, bana bak, ben evimde başka insan istemiyorum. Yoksa senin için çok kötü olacak...

Payidar, Sedat'la birlikte buldukları evin odalarını dolaştıktan sonra sevinçle ellerini birbirine vurdu: - Harika hayatım, kendimi bildim bileli böyle lüks bir evde yaşamak istedim. Şu manzaraya bak, Aman Allah'ım... Sedat memnun bir şekilde onu izliyordu:

Yavuz ceketinin düğmelerini ilikledi ve aynada bir kez daha baktı görünümüne. Tülay ipek sabahlığının kuşağını bağlayıp kocasının yanına geldi:

Şevket Bey ağır adımlarla yürüdü. Bir kilo meyve aldı Yadigar'ın sokağındaki manavdan. Kızının evinini önüne geldiği zaman yorulmuştu. Hem uykusuzluk, hem bedensel yorgunluk, en çok da gönül yorgunluğu hırpalamıştı yaşlı adamı. Merdivenleri güçlükle ve tutuna tutuna çıktı. Kapıyı çaldığı zaman nefes nefeseydi. Yadigar babasını görünce kıpkırmızı kesildi:

Yadigar kocasının çayını koyup kenara çekildi. Saffet hâlâ söylenmeye devam ediyordu. Yadigar dudaklarını ısırdı, ardından usulca mırıldandı:

Payidar gözlerini açtığı anda nerede olduğunu bilemedi. Etrafına bakındı yabancı gözlerle. Tanımadığı bir yerde, tanımadığı eşyaların arasındaydı. Birden bulunduğu yerin sağ tarafındaki kapı açılıp Sedat görününce gayri ihtiyari bir çığlık attı:

Şevket Bey de karısı gibi erken uyanmıştı. O da namazını kıldıktan sonra giyinmiş, ev halkının kalkmasını beklemeye başlamıştı. Saat sekize doğru holden gelen gürültüler Yalçın veya karısının uyandığının habercisiydi. Usulca oda kapısını açıp başını uzattı. Mutfaktan geliyordu gürültüler. O tarafa doğru yürüdü. Gelini Neslihan uykulu gözlerle mutfakta bir şeyler yapıyordu. Yavaşça öksürdü ve:

Şefika Hanım sabah ezanı okunmadan kalkmıştı. Ayaklarının ucuna basarak banyoya gitti ve abdest aldı. Yine aynı sessizlikle odaya dönüp ezanı beklemeye başladı.

Neslihan kapının önünde kocasını ve kayınpederini görünce bozulmuştu. Asık bir suratla "hoş geldiniz" diyerek geri döndü ve içeri girdi. Yalçın zor durumda kalmış gibi şaşkın sırıttı: - Biraz başı ağrıyordu bugün baba...

Yadigar kapı çalındığı zaman mutfaktaydı. Ellerini mutfak havlusuna kurulayarak sokak kapısına doğru yürüdü. Kapıda annesi ve Yalçın'ı görünce şaşkınlıkla baktı onların yüzüne. Yalçın pişkin bir tavırla annesinin valizini koydu antreye:

Yalçın babasının bu sert çıkışı karşısında duraklamıştı: - Tamam baba, sinirlenme... Madem öyle istiyorsun, madem boşa atılacak paran var, sen bilirsin...

Yalçın sabah erkenden gelmişti babasının evine. İki yaşlı sabaha kadar uyumamışlardı. Onların bitkin halini görünce dayanamadı genç adam:

Payidar sokağa çıkar çıkmaz cep telefonuna sarıldı. Hem ağlıyor hem de Sedat'ın ismini bulmaya çalışıyordu. Sonunda numara ekranda görününce "ara" tuşuna basarak beklemeye başladı.

Şefika Hanım oda kapısının önünde durmuş hayretle kendilerine bakan kızına sert bir bakış fırlattı: - Sen kiminle birliktesin? Her şeyi biliyoruz biz... Otur şuraya, bize hesap vereceksin, bak şu babanın haline!.. Adam yıkıldı, bitti, perişan oldu... Nasıl yaparsın bunu? Evli bir adamla, hem de baban yaşında bir adamla nasıl ilişki kurarsın sen?!.

Tülay ipek sabahlığının eteklerini savurarak muhteşem manzaralı salona girdi. Elinde tuttuğu kahve fincanının mermer sehpanın üzerine bıraktı. Yavuz ayaklarını uzatmış, cam kenarındaki sallanan koltuğunda gazete okuyordu. Tam karşısındaki koltuğa oturdu genç kadın:

Yadigar kapıdan yine sarhoş bir şekilde giren kocasının terliklerini önüne koyduktan sonra onu düşmemesi için kolundan yakaladı. Saffet konuşmakta bile güçlük çekiyordu. Eliyle itti karısını:

Yaşlı adam başını iki yana salladı. Duyduklarına inanmak istemediği belliydi: - Neler söylüyorsunuz kızım?