Ümit Aktan

İSüper lig zaten "ucube" bir fikstürle, kimse ne olduğunu anlamadan oynanıyor iken, başımıza bir de "kafası kopmuş sersem tavuk" kıvamında bir Türkiye Kupası çıkardılar. "İş olsun diye" oynandığı her halinden belli...

Övgü beklediğiniz zaman kullanabileceğiniz en geçerli yem "alçakgönüllü" gibi davranmaktır. Unutmayın ki; sadece insandır yüzü kızarabilen yaratık... Bizi bir hayvandan ayırabilen en büyük meziyetimiz bu değil mi?

Galatasaray'ın serisi bitecek ise "tam zamanı" maçı gibi görünüyordu başlarken. İstatistikler ise hocalık kariyerinde "hiçbir Samsunspor maçında puan kaybetmemiş bir Fatih Terim" işaret ediyordu bana...

İlk yarının "bu" şekilde bitişinin en önemli nedeni belki de ilk yarının "o" şekilde başlamış olmasıydı. "Şoku başarıya çeviren" Fatih Terim ile "yoku başarıya çeviren" Abdullah Avcı fotoğrafları vardı koca bir ilk yarıda...

Yanlışlardan kuleler yaparak geldik "yetkiyi kullanmak için yetki istemek" dönemine. Düşünüp danışmadan ayaküstü konuşmak, kapı önlerinde ve kaldırım kenarlarında görüş bildirmekle adım atıyoruz 26 Ocak genel kuruluna. Taşa vurup duruyoruz ki ortaya belki bir heykel çıkar diye...

Gireceğiniz kuyunun boyu dört metre ise ve sizin iki metrelik bir ipiniz varsa, o kuyu derindir. Ama kuyunuz otuz metre derinlikte ise ve ipiniz otuz metre ise, o kuyu derin değildir. En üstten en alta, süperinden amatörüne, millisinden A2'sine kadar bütün kademelerdeki futbol "idarecisi" dahil, kimseyi ayırt etmeden bir analiz yapmak niyetindeyim...

İki iyi oynayan takım var önümde. Deplasman demeden açık ve gole oynayan, genç oyuncularıyla dikkati çeken ama "gençlikten" dolayı iniş ve çıkışlar içinde olan Manisaspor...

Bu lafı Montesquieu söylemiş... Defalarca anlatmaya çalıştığım "çapsızlıkla" ilgili sözlerimin anlaşılamaması nedeniyle "bu konunun en okkalı adamlarının" söylediklerini taşıyorum bugün bana ayrılan bu mahalleye...

Sistem birine yandaş, birilerine karşıt duruyor olabilir, ama saygıyı vermek durumunda bırakmak zorundasınızdır onları. Fatih Terim ve Galatasaray'ı; Ünal Aysal, Adnan Öztürk, Albayrak, Dürüst ve diğerleri; saygı duymak zorunda bırakıyorlar kendilerine; birilerini...

Ahlak, dürüstlük, dik duruş ve onur... Bunların hiçbiri çalışarak olmuyor... Bunları "para" ile satın alamıyorsunuz...

Bir taraf, Avrupa'nın ön kapısından dönmüş ama arka kapıdan girmeyi başarmış yıldızların ligine. Buruk ve yorgun...

Muhteşem bir itiş kakış soslu bolca gerilim olacağını adım gibi biliyordum da, acaba iki üç adet "doğru dürüst dürtüklenmiş top" bulur muyum kaygısındaydım. Futbola kör baktığımız şu günlerde, kırıntı peşinde bir futbol dilencisiydim ben dün gece...

Durum tatsız mı? Evet. Keyifsiz mi? Kesinlikle.

Bu hafta kaleyi gören vurdu. Eboue vurdu, Stoch vurdu, Cristian vurdu, Dede vurdu, dün gece de bir Veli vurdu, bir de Cluio. Herkes rakip kalecinin gözünü çıkarmak istercesine vurdu.

Bu maça bir hayli eksik gelen G.Saray, tarihinin en "huzurlu" sezonlarından birini geçirmenin mutluluğunu yaşıyor. Gün içinde gelişen olaylar onları değil, rakiplerini gerdiği için "yokları görmezden gelip", eldekilerle en iyisini yapmaya çalışıyor.

Kimileri "metris" nedeniyle diyor... Kimileri "UEFA"ya bağlıyor...

Öndeki oturmuş ön libero nihayet bulunmuş ama bu maçta yok... Ön libero yok iken tercih edilen model ise "çift forvet" olmuş... Tarihin ilk Fransızca tezahüratı da yapılmış Eboue için... Yani sıradan bir lig maçı olmuş tez konusu...

Şu ana kadar çekilmiş ne kadar bilimkurgu filmi ve dizisi varsa, hepsinde de uzaylılar hep Amerika'ya inmiştir...

Maçın başlama noktasına topu koydukları anda sahada 250 milyon euro vardı. Ancak topu dürttükten sonrası hiç de öyle değildi...

Ne imaj kaldı, ne de tiraj... Milli Takım kimliği herhangi bir kulüp kimliğinin gerisinde ve Milli Takım haberini de dedikodu yoksa izleyen de yok.