Ümit Aktan

Tahtaya çizdiği oklardan başarı bekleyen bir hoca için, oyuncusunun kalbine girerek başarıya ulaşan bir hocayı değiş-tokuş ettiğimizde belliydi bu son...

Buzullar eriyor, buzlar erimiyor... Ozon deliniyor, dünya elden gidiyor belki... Milyarca aç var, evi barkı olmayan çok ve iki satırlık açılımı paylaşamayanlar ortalıkta birbirinin gözünü oymaya çalışıyor...

Bir gece öncenin skoru bir takımı gaza getirecekse, o gece bu geceydi. Tüm arızalara rağmen birçok takımın zirve ortağı olarak tayininin çıkacağı bir maç oynanacaktı...

Çevremizde olup bitmekte olanlar hakkında en fazla "bilgisi yok ama fikri çok" davranabildiğimiz konumuz, sevgili futbolumuz değil mi Allah aşkına...

Eksiklerin yerine o bölgeye devşirmek yerine o bölge alışkanlığı olanları tercih eden bir kadro yapısı ile Amrabat'ın aktif hücum silahı haline dönüştürüldüğü Kayserispor'un maçından futbol adına umutluydum...

Her şeyin başında şunu söylemeliyim ki, Yusuf Namoğlu da artık tarihi mal olmuştur: Özgür Yankaya da dün gece tarihin malı olmuştur:

Oynayanın içinden tam oynamak gelmiyor, seyredenin içinden coşku yükselemiyor. Bütün gösterilerin arasında, tuttuğu takım bir gol atsa havalara fırlayacak, ama belli ki hemen kendine gelip yerine oturacak.

Maç, benim maç öncesinde kendi sanal maçımı oynarken planladığım gibi yürüdü ve tahmin ettiğim bir skorla bitti. Sezon başından bu yana "taşeron kadro" kullanmanın sıkıntısını çeken ve kadrosunda yeterinden fazla "part-time" oyuncular bulunduran Beşiktaş'ın, derbi öncesi ve Kiev sonrası nasıl bir farklılık göstereceği bekleniyordu ve benim umduğum gibi oldu.

Biz niye "kalburüstü" sözünü hep belli kalitede olmak üzerine kullanırız?. İyi, elit ve seçkin demektir su kelime...

Bir kısmı su çekmiş ve topa azizlik yapan zeminde; pası kuru yere göre mi atacaksın, yoksa kuru yere göre mi ayar çekeceksin, kararsızlığı vardı maçın başında. Zemine ve doğal şartlara Bursaspor'un daha uyumlu olduğunu da söyleyebilirim...

Bir yolculuktu bizimki... Beceremediklerimizi, yarıştığımız takımların ülke insanları gibi düşünmeyi ve oynamayı öğretsin istedik kocaman bir listeden. Ünlü olmak ile kariyerli olmak nedir bilemedik. Ve hayallerimizden düştük. Çünkü hayallerimiz zirvelerdeydi ve yüksekten düştüğümüz için canımız yanıyor şimdi...

Bugün sizlere; uzun zamandır üzerinde düşündüğüm bazı soruları iletmek istiyorum. Bazıları, tarafınızdan "üzerinde durmaya değer" bulunmayabilinir. Ama benim kafama takılıp duran "tuhaf şeyler" konusunda size değil de kime danışacağım ki...

Haftanın en "sıkı" maçlarından biri olduğu için tercihim bu maçtı ve bana teklif edildiğinde üstüne atladım.

Seyircinin bile pek itibar etmediği, belki de güvenmediği için uzak durduğu futbolumuzun cazibesini sadece puan cetveline bakarak, sahadaki lezzetin de sadece tabelaya bakarak sağlanıyor olmasından muzdarip durumdayım.

Skibbe oynatmamak değil oynamayı seçti. Daha iyi oynayarak yenmeyi denedi dün gece... Hafiften havaya girmeye başlayan Galatasaray'a karşı daha iyi oynamayı denedi ve oyun olarak zaman zaman başardı, ama bu tabelaya yansımadı...

Sabri'yi kenara aldığını gördüğü an ben şunu anladım: "Az gidebilirim ama her gittiğimde efektif pas veya orta kullanmak isterim..." Bir önceki maçı da çok iyi bitiren ilerideki ikiliyi görünce kanaatim değişti.

Güle güle Türk çocuğu.. Hoş geldin dünya vatandaşı.. Artık ne pantolonunun rengi, ne de nerede yemek yediği mekan konu edilebiliyor. İdmanını yapıyor, maçına hazırlanıyor, çıkıp attırıyor, atacağı günler de kapıda..

Yine iyi kapanan, yine çabuk çıkan bir rakibe karşı, bir önceki haftadan ne kadar ders çıkardığını test edecek bir Galatasaray bekliyordum.

Küçük denilenlerin büyük denilenlere nasıl kafa tuttuğunu ve hakemlere olan toleransın en üst düzeyde olduğu ligimiz başladı ve en pırıltılı işi "yayıncı kuruluş" yaptı.

Maçın "dramatik" kurgusu beni daha fazla ilgilendiriyordu. Fatih Terim, G.Saray'ın başına dönüyor ama ilk lig maçına onu kahreden Olimpiyat Stadı'nda çıkıyor. Zamanında alt yapısını emanet ettiği Abdullah Hoca ile rakip...