Ümit Aktan

Ulusoy dönemi iki gün sonra resmen tarih olacak. Giderayak bir yabancı ekstrası ile kulüplere ve özellikle "büyük" olanlarına gerdan kıran eskiler, acaba yeni gelecek olanların ayağına da pranga mı vurdu? "Vurdun gittin giderken" diye bir şarkı düştü ortalık yere. FIFA'nın kucağındayız artık. Çünkü orası çok başka düşünüyor.

G.Saray yabancı konusu ile en az sıkıntısı olan takım. Ha 6+2 olmuş, ha 6+1... Nasılsa oynatacak yabancısı yok. Olanları burada değil, burada olanlar ise yabancı değil.

"Yuğr" bir güney Anadolu deyişidir ve yıkamak anlamına gelir. Kelimenin özü yunmak veya yuğmak diye yöresine göre değişir. Başlığın amacı bir tarafın "devşirme" ve "öz be öz" yabancılarla sunduğu atraksiyona, diğerinin tamamı Türk vatandaşları ile cevap vermesinden dolayı Antep yörelerinin doğurduğu bir atasözü ile açıklık getirmektir. Dayanışmayı anlatmak istemiştir köşenin sahibi...

En üstteki hariç, yukarıdakiler kazanınca yine üç tane büyüğün peş peşe sıralandığı "anamızın ligi formatı" ile karşılaştık. Demek ki "büyük" dememizin bir nedeni varmış. Büyük olmak için hafta içinde "animasyon" gösterileri sunmak yerine, rakip çok eksik diyerek iştahlanmak yerine, hatta öne geçenlerin tümünün bunu yeterli görmeleri yerine, "büyüdüklerini kanıtlayarak" ve tüm maçı topu ısırarak oynamaları gerekiyormuş...

Maçın kaygan zemini, bakanı titreten bir puan cetveli sebebiyle 19 Mayıs'ın kayganlığından ve buz pistini andıran görüntüsünden çok, moral değerler bakımından "kaygan" damgasını yedi benden.

Halis Özkahya ve Bülent Yıldırım bile iyi değillerdi. Diğer umutlu olduğumuz isimler bile canına okudu futbolun. Ligin üstüne ve altına ellerini soktukları için canı yananlar, adaletsizlikten, bir maçın içine asla sığamayacak kocaman art niyetlerden söz etmeye başladı. Öküzün altından buzağıyı bırakın, bufalo sürüsü çıkıyor neredeyse...

Çatır çatır ve kıran kırana bir maç bekliyordum ama ilk 20 dakikanın kemik seslerini beklemiyordum.

Tenzih ederim. Spor cemaatimiz başlığın ilk kelimesini dışarıda bıraksın. Bunu kimseye karşı kullanacak ehliyet ve salahiyetim yok. Olmadığı gibi atamın sözlerinden birine sığınarak teşbihimi hatasız yapmak istedim. İt ile biti istediğiniz yere koyun. Sadece melaneti en iyi bilenlerin en çok lanet okunanlar olduğunu anlatmak istedim...

Türkiye Spor Yazarları Derneği her yıl Antalya'da bir kez bir araya gelir. Bir daha da bir araya gelebilecek en ufak bir proje; hatta ne projesi, en ufak bir düş kurabilme yeteneği bile olmadığı için, asla bir araya gelemezler. Mesleğin saygınlığını artırmak bir yana, oralarda yapılan yine şeker atmak ile havanda su dövmek arasında gider gelir. Kimseye bir şey veremeden de biter gider...

Grip nedeniyle kaçırdığı son lig haftalarında Volkan Şen'in sol kanatta ne kadar etkili oynadığını biliyor muydu acaba saygın ve yaşlı hocamız?.

Kim bilir bu 365 günün sonunda kimlerden mahrum kalmış, kimleri artık göremez olmuş, kimleri doyamadan kaybetmiş, kimleri ise çoktan özlemeye başlamış olacağız.

Ve eğer marifet sona erdiyse, o zaman da eleştiriye tabidir.

Oyuncusu seyircisinden fazla olan OFTAŞ'a karşı, 19 Mayıs Stadı, Ali Sami Yen'den beter coşmuş. Hoca grip ve Türkiye'de bile değil, takıma karışamıyor. Kısacası, her şey kazanmaya uygun... Ama rakip değil.

Ne moru... Burası mosmor... Oradaki Bordolular'dan himmet beklerken, buradaki mor giysili adamları yeneceksin...

Bu başlık, "iyi yere dükkân açmak" değil, "iyi adamlarla çalışmak" konusunda muhteşem bir veri oluşturuyor bana. "Maldan anlayan" sayısının artması nedeniyle, daha iyi organize olanların ve işlerini köşelere yaptıranların başarısını simgeliyor. Eh... Dükkân da iyi yere açılmışsa, ne âlâ...

Tribünlerden boşalan kocaman sevgi ve geçen haftaya rağmen takımını bağrına basmış bir seyirci. Taraftar düğmeye basmış, temeli çoktan atmış. Başlama vuruşuyla birlikte müthiş bir maç izliyoruz.

Maçın öncesi hayaller kurarak geçmişti. Delgado'ya erken golü attırmış, son yarım saatte rakibi riske sokmuş ve Toraman ile bir tane daha yazmıştık...

Yine "kafayı yedi bu köşenin adamı" demeyin bana. Kafayı yiyenleri ve hatta "kafayı uçuranları" yazmaktan helak olduk. Basit, ama çok basit bir oyun olan futbolu, karmaşık hale getirmeye meraklı teknik direktörlerin arasından ancak böyle bir başlık buldum bugün. Aşağıda açıklamaya çalışacağım...

Başlıktan da anlayacağınız gibi çok zevkli ve kaliteli bir futbol izledim. Özellikle F.Bahçe'nin tüm doğruları birleştirip, mükemmel oynadığı bir maçta, G.Saray'ın bunu bozmak yerine hatası ve sevabıyla buna katkıda bulunduğunu gördüm ve derbiden büyük zevk aldım.

Bayılıyoruz dedikoduya. Maçların ardından yaptıklarımızın ne farkı var öğle vakitlerinde saatlerce süren dedikodu programlarından. "Maçın arkasından konuşmak" diye bir tutku oluştu bizde. Maçın öncesinde ahkam kesmekten daha kolay gelir bir maçın ardından konuşmak. Eleştiri ise sert ve son sözü ilk söyleyerek olmalı ki, millet size baksın... Seyretmese de baksın...