Ümit Aktan

Bu bir aşk hikâyesidir. Sporun asla sadece spor olmadığını anlatmaya çalışır. Bütün büyük sporcuların, rekortmenlerin ve şampiyonların, aslında birer "manyak" olduğunu, sağlıklı ve normal düşünüp yaşayamadıkları için "normalin çok ötesinde" işler başardık

Sakarya ili futbolcu fabrika çıkışlı, yüzü doğuştan utangaç ve al al doğmuş bir Türk çocuğunun "ihanet" giydirilmiş elbisesine çamur atacak kadar gaflet içinde bir davranıştır Türkiye'de içinde spor olmayan futbolun neden az gelişmişliği... Hamaset duygularının baskın etkisi kullanılarak kaçırılan eldeki varlığa "eldeki kuş" muamelesi yapılması, aslında kendi değerini kuşa benzeterek küçültmektir.

Eşini ve yaşını konu edenlere, her ikisi de "işimize bakın beyler" mesajını verdiler. Haklılar. Ancak, benim yadırgadığım Feldkamp'ın bu tür bir yaklaşımı "tam Türk işi" diye yorumlayabilmesi. Onun emekliliğini, kaç yıldır hocalık yapmadığını ve UEFA bünyesindeki faal teknik direktörler arasında "en yaşlı hoca" olduğunu bize UEFA ve Avrupa basını söyledi.

G.Saray'ın "gelmişi geçmişinden" temin ediliyor. Daha doğrusu getirilmeye çalışılıyor. Biraz "ıkınarak" da olsa, "geleceği ne kadar bir süredir acep" demeden, geleceğini geleceği sınırlı bir futbol adamıyla halletmeye çalışıyor. Feldkamp'ın kaybedeceği bir şey yok ve "bahçe sulama" yaşında Florya'yı yeşertmeye gelmiyorsa şayet, bütün mesele altında çalışacak adamdır.

Oldum olası şu "dandik" kelimesinden hazzetmem. İnkâr ederim ve hiç kullanmam. İlk defa buraya ve başlığa alıyorum. "DANDİKLİK" de, "DANDİK LİG" de bitti sonunda... Böyle "DANDİK" bir lig, ancak böyle biterse bitebilirdi, diyorum ben. Biber gazı sıktıran emniyet müdürünün de, olayı keyifle izleyen Sayın Valimin de canı sağ olsun.

Takımlar sahaya çıktığı zaman herkesin hayalini kurduğu alkış, ancak Ali Sami Alkış'tı. O da maça geldi mi göremedim.

Futbol seyretme ve onunla hoşça vakit geçirme olgusunu maalesef çoktan yitirdik. Alt kültürün, bu insanı kendinden geçiren oyuncağını, ondan nemalanan insanlar ve onu hor görenlerin çoğalması nedeniyle egemen kültür haline getirdik, oradan da bir yaşam biçimine çevirdik. Sonra da kalkıp Hollanda, Almanya, İspanya gibi liglerin finallerine imreniyoruz.

Şimdi sizlere neden bu gazetede ve huşu içinde yazdığımı anlatmaya çalışacağım. Çünkü burada güdümlü olan makbul değildir, burası yazarının özgün fikrine asla karışmaz. Burada kulüp yöneticisinin değil, gazete yöneticisinin, ahlâkın, dürüstlüğün ve ilkeli namusun borusu öter.

G.Saray'ın maça asla hazırlanmadığı bir gün önceki derbiyi seyrederek kendini oyaladığı ve hatta kendini kandırdığı başlama vuruşuyla görüldü. Gerets bir defa daha rakibe ve ligin konumuna göre değil, bir hafta öncesinin rüzgarına göre dizmişti takımı. Necati maalesef yine formasını getirmiş ama kendini getirmemişti maça. Zaten Ümit Karan ve Necati öylesine sürpriz adamlar ki; ne rakip kestirebiliyor ne zaman ne yapacaklarını, ne de kendi takım arkadaşları...

Fenerbahçe'nin "başarısızlığa kamuflaj" yöntemlerini "köhne Bizans" entrikalarıyla uygulamasını artık "mürid"leştirdiği öz taraftarı bile "yemiyor." Şimdi önlerinde tarihi bir fırsat var. Kadıköy'e git, çık oyna ve yen! "Git, gör ve yen" diyen Julius Sezar gibi dön oradan. İkisinin de bir maçı çok iyi oynayıp tüm sezonu "şavullamak" gibi bir şansları var önlerinde...

Kulübe; içinde barındırdığı isimlerle sahadan dana renkli görünüyordu. Yerleşik düzeni bozulmuş olan G.Saray'ın iki "Mehmetçiği" (Bu ifadeyi yaşlarının küçüklüğünden dolayı kullandım) yanaşık düzende oynayarak maça ağırlığını koydu. Bu durumda pek bir rahatlayan Japonu, çok görmediğimiz forvet arkasında oynarken gösterdi bana.

Televizyon ambalaj sanatıdır. Futbolun kavgasını güzelliğine tercih edenler, üstelik de güzelliğini öne çıkarmaya çalıştıklarını savunurlar sürekli. Oysa külliyen yalan. Televizyon bilgi ister, televizyonun mantığını ve matematiğini bilmek ister. Gazeteci, maç yayınını bile haber olarak görür. Televizyoncu ise haberi güzelliğin arkasına veya çok "güzel" verir. Gazetecilerin televizyonuna sadece "bakılır." Televizyoncunun televizyonu ise "seyredilir." İkisinin arasında ise "anlamak" farkı vardır.

Başlama düdüğü öncesinde G.Saray'ın genç ve cevval, Gerets'in deyimiyle "açların bol olduğu", Rize'nin ise kazanmak üzere formatlanmış bir kadro sahaya sürdüğünü gördüm.

Beşiktaş'ı yukarıda tutan en büyük etken, ne Ricardinho'nun iki topuk pası, ne de sahada sunduğu ve başkalarında olmayan bir teknik özelliğidir. Sadece kavgaya kafa kol giren ve rakibi ne yaparsa ona bir fazlasını yapan "efeliğidir." Dayılanmaksa bir fazlasını yapması, kendisine söyleneni bir fazlasıyla iade etmesidir. Rakibini "tırstırması", onu sunduğu oyun olarak hak etmediği yerlerde tutmaktadır.

Bu G,Saray'ın neresini övsem bilemiyorum. Sürekli eleştirdiğimiz her şeyin doğru yapıldığı bir maçta, galibiyeti muhteşem bir futbolla ve hak ederek aldılar. Tam saha gidip gelen ve yardımlaşmanın en güzel örneklerini veren bir takım. Bu sezon bir - iki kere nasip olan bu kadar güzel bir oyun, çatır çatır giden bir maçın "hükmeden" tarafı olan G.Saray, gözlerimizi süsledi.

Ligin oynanan futbolu değil de puan cetvelini seyretmesi korku filmi gibi oldu. Gerilim, oynandıkça değişen puan cetvelinin manzarasıyla artıyor. Bir de üstüne, salvo demeçleri ve çıkar sağlamak amacıyla verdiği zararı umursamayan jargonları dinleyip okuyarak puan cetveline 5 gün bakmak, dayanılmaz acı veriyor. Yoksa oyunlar, bazen sıradan bile olamıyor...

Bir açıdan bakıyorum, ligin en çok gol yiyen takımını iç sahaya çekmişsiniz. Bir başka açıdan bakıyorum, Tromsö'ye bile elenen G.Saray Erciyes'e de elenmiş ve bu taş gibi takımı ligde nasıl geçecek ki?..

Biz mi davet ettik, yoksa F.Bahçe Cumhurbaşkanı Aziz Yıldırım mı, bilemiyorum ama zaman ve mekanın kaydığı bir yerlerde bir araya geldik.

G.Saray'ın maç yazısını yazmak çok kolaylaşmaya başladı. Çünkü eleştirilecek o kadar çok şey var ki. Mesele sıraya koymakta.

Bütün kahramanlıkları bir çizgi film ve animasyondan öteye geçemeyenler "300 Spartalı" diye bir kahramanlık destanını piyasaya sürüp, öykünüyorlar. Medeniyeti öğrendikleri Pers kavmini ise bükün ikiz kule bombacıları ile bir görüyorlar. Bunun böyle olmadığının fena halde dersini aldılar. Atatürk'e dil uzatan pankart ve sahaya attıkları tüm vahşet ürünleri boğazlarında kala...