Ümit Aktan

Ne yalan söyleyeyim, başlama vuruşu yapılana kadar maçtan ümitliydim. Ancak sınırlı kapasiteleri olan bir torba adamla ortaya çıkacak kötü bir maçı bekleyebilirdim ama bu kadarını değil.

Bu tür turnuvalara zevk almaktan daha çok herhangi bir yenilik var mı, diye bakmak adet oldu. Bir gelişme olup olmadığını takip etmek açısından faydalı da oluyor. Yoksa turnuvanın ilk gününde bile olmakta olan şey, bildik adamların değişik renkte formalarla sunduğu kısa maceralardan öteye geçmedi.

"Daha sonra tekrar deneyin" diyen bir kızın sesiyle biten aramalar vardır. Bir türlü muhatap bulamazsınız. G.Saray da işte bu aralarda çok meşgul veriyor, ya da o istikametteki bütün hatlar dolu.

TFF Başkanı Haluk Ulusoy delikanlı günlerinden birindeydi, esti ve gürledi, en azından beni iknâ etti.

AYKUT KOCAMAN: Bugüne kadar 141 gol attım ama her hafta kendimi yeniden kanıtlamam gerekiyor.. Hafızası olmayan bir toplumuz...

Bir lâf vardır: "Fırtınalı denizde ne tehlikeler atlattığınıza değil, gemiyi geri getirip getirmediğinize bakarlar." Türkiye Ligi de sona erdi.

G.Saray'ın bir tek tesellisi kaldı bu konuda. F.Bahçe'ye oranla daha "Kıdemli Yüzbaşı" olması dışında özelliklerini yitirdi. Sadece Trabzon'da oynadığı karakterine uygun futbol ve namuslu sonuç, çevredekilerin söyleyecekleri şeyi daha başından tıkadı.

Otuz küsûr yıllık meslek hayatımda sonunda bunu da gördüm. F.Bahçe taraftarını ayağa kaldıran golü G.Saraylı Necati atıyor.

Yönetim Kurulu toplantısı çok gergin başlamıştı.

Türkiye'nin Sibirya'sında buz kesmiş olan G.Saray, son haftalarda tropikal sıcaklıkta maçlar oynuyor. Güzel de goller atıyor.

Türkiye Ligi'nin TADI çoktan kaçtı. Çünkü ADI yanlış konmuştu baştan. Mesela ALİ AYDIN'ı futbol alemi yuttu.

Bütün maçı bir yana koyuyorum. Ve bir poziyondan söz ediyorum. Adamın takımı mağlup, rakip yarı sahada ve kaleye 25 metre kala bir top buluyor önünde. Pas verebileceği bir arkadaşı yok.

Ahalinin genel eğilimi Trabzonspor'da birleşiyor. Birçok kesimi aklıyacak olan, yarıştakilerin en büyük rakibi olmayan Trabzonspor formülü yavaş yavaş eyleme dönüşüyor.

G.Saray'ın bütün meselesi bu takımın "erozyondan revizyona" nasıl geçeceğini bilememesi. Yukarıda Ergun Gürsoy, aşağıda "Hagi hoca", sahada "nur yağmış bit pazarı eskileri", hepsi birleşmişler, işlerine bakmak ve durumdan utanç çıkarmak yerine hâlâ Fatih Terim'le uğraşmak derdindeler.

Sanki üzerinden geçti de konu çoktan "Demode" oldu gibi. Ama koca bir sezonun "Hicran" yaraları arasında en ağır acılara neden olan Ali Aydın'ın gitmesini irdelemek istiyorum.

G.Saray, Samsun'da bir ışık yakmıştı. Ya da biz öyle sandık. Beşiktaş karşısında aydınlatmaya başladığını gördük ya da yine aldandık. Oralarda Bülent Uzun ve Ali Aydın'ı geçememiş, ama "kaynaşmadan dayanışmaya" bir yolculuk farkedilmişti.

Sizler için delikanlılık normları ve mertlik kavramının birçok şeyin önüne geçtiğini biliyorum.

MHK'ya bir hatırlatma ile başlıyorum. Aynı sahanın aynı noktasında Luciano için Fener'e çalınmayan penaltı ile Ahmed Hassan için Beşiktaş'a çalınan penaltı bile kurgu yaparken yakalandığınızı gösteriyor.

Türkiye ikincisi, dünya üçüncüsü tarafından ok idmanında ense kökünden vuruldu.

G.Saray'ın "Yeniden yenilenmiş" teknik kadrosu sahaya nasıl bir oyun düzeni yansıtacak sorusu stadın üzerinde elle tutulacak gibi asılı duruyordu.