Fuat Bol

Lidere endeksli siyasi parti yapılanmamız parti içi demokratik açılımlara fırsat ve imkan tanımıyor. Liderinin vekili konumunda kalan milletvekilleri, kendi görgü ve birikimlerinden siyasete hiçbir şey katamadan zaman dolduruyorlar! Milletvekili olmaları; şayet milletvekili iseler bir dahaki seçimlerde yeniden seçilebilmeleri tamamen liderlerinin vereceği karara bağlı!

Siyasi istikrarsızlığın en önemli sebeplerinden biri de, siyasetteki eskimiş yüzlerdir! Hem kel hem fodul kabilinden bu tiplerin siyaset yapmadaki ısrarları; siyasette yeni yüzlere imkan vermediği gibi, siyasetin gelişmesini de önlüyor. Statükonun temsilcisi olan eskiler yüzünden, yeni fikirler ve modern gelişmeler siyasetle ve siyasetçi ile buluşamıyor; dolayısıyla siyaset bir türlü üretken olamıyor!

Ankara'da kapalı kapılar ardında senaryo üzerine senaryolar yazılıyor! Onca değişik senaryonun temel hedefi; sandıkta boğulacağını bilen siyasi partilerin ve bir daha milletvekilliği yüzü görmeyecek olanların seçimden yani, milletten kaçmak istemeleridir!

449 milletvekilinin 'evet' demesiyle seçim kararı alındı. DSP hariç, Meclis'teki bütün partilerin ittifakıyla alınan seçim kararı; 11 Eylül tarihinde siyasi partilerin milletvekili aday listelerinin açıklanmasıyla meydana gelebilecek 'küskünler' marifetiyle iptal edilebilir!

Yapılan bütün kamuoyu araştırmaları AKP'yi açık ara birinci parti gösteriyor. Oysa, bu parti daha dün kuruldu ve henüz rüşdünü ispat etmiş değil! İktidarda denenmediği gibi, kuruluşunun üzerinden bir sene geçmediği için, daha 1. Büyük Kongre'sini bile yapabilmiş değil.

Müstafi bakan Kemal Derviş siyaseti bilmediğini itiraf etmişti! Yalnız siyaseti mi; sayın Kemal Derviş, Türkiye'yi ve Türk insanını, özellikle Türk solunu hiç mi hiç tanımıyor! Zira, o derdini birlikte ayrıldıkları, solun en makul insanı İsmail Cem'e anlatamadı, onu ikna edemedi! Nerede kaldı ki, Bülent Ecevit'i ve Deniz Baykal'ı ikna etsin!

Siyaset, milletten kopuk olduğu zaman, kendi içinde ve dışında ne yaparsa yapsın gülünç ve güdük olmaktan kurtulamıyor! Gelişmiş demokrasiler, halkın katılımını yönetime ortak etmek suretiyle bu işi başardılar. Dolayısıyla sistemlerini halka malederek oturttular.

On gündür Ankara'dayım. Siyasetin merkezinden; partilerin milletvekili adaylarının tespitlerinin yapıldığı Ankara'nın curcunalı havasından size yazmaya çalıştım. Bir gazeteci olarak gündemdeki konuları çeşitli siyasi parti temsilcilerine sorduk ve aldığımız cevapları sizlere aktardık.

Türkiye'deki siyasetin bunca parçalı olmasının temelinde, sayın Süleyman Demirel'in de işaret ettiği gibi elbette askerî darbeler yatmaktadır. En son 1980 askeri müdahalesi ile ilk yapılan iş, demokrasinin vazgeçilemez unsurları olan siyasi partileri kapatmak oldu.

Kemal Derviş'in siyasete bir girip 'pir' gireceğini daha önce ifade etmiştik. Milletçe onulmaz bir hastalığımız var; birisini veya bir şeyi ya göklere çıkarmak yahut da yerin dibine batırmak..

Siyaset dar kalıplarının içine sıkıştı; tepede hâlâ sen ben kavgası kıyasıya sürdürülürken millet, kelimenin tam anlamıyla unutulmuşluğu yaşıyor! İşte, ilk seçimlerle birlikte sandığa yansıyacak olan, bu unutulmuşluğun tepkisidir.

Ankara kaynıyor! Yurdun dört bir köşesinden, her kademedeki binlerce insan Ankara'ya akın etti! Eline bir kart, yanına kendince bir torpil bulan Ankara'nın yolunu tuttu! Sadece AKP'ye, daha şimdiden 15 bin dolayında aday adayının başvurduğunu görüyoruz! Dolayısıyla bütün partilerin genel merkezleri, iğne atsanız yere düşmez bir manzara arz ediyor! İşte parti liderleri ve parti yönetim kadroları böyle bir ortamda çalışıyor ve Türkiye'nin geleceğini şekillendirecek kadroları tespite çalışıyor!

Siyasi parti liderlerimizin hırsları akıllarını örtmüş gözüküyor! Özellikle şu iktidar partileri; 350 sandalyelik çoğunluk ellerinde olmasına ve her istedikleri kanunu rahatlıkla çıkarma imkanları varken, Seçim Kanunu'nu bir türlü değiştiremediler. Neden biliyor musunuz?

Milletimizin siyasi tecrübesi az değildir. Bu uğurda; inişli çıkışlı yollarda çetin sınavlardan geçmiş ve seçip başına taç ettiği insanları demokrasi şehidi olarak vermiştir. Bu haliyle millet, her türlü demokratik olgunluğa erişmesine rağmen; milleti idareye talip, öncü olması ve milletin önünü daha da açması gereken siyasetteki yönetim kadroları ise, bu hususta maalesef sınıfta kalmış ve milletin gerisine düşmüşlerdir!

Hiçbir şey durduk yerde kendiliğinden olmuyor. Ateş olmayan yerden duman çıkmaz diye Türkçe'mizde güzel söylem vardır. Geldiğimiz noktada yapılan kamuoyu yoklamalarında; oyunuzu hangi partiye vereceksiniz sorusuna verilen cevaplarda en büyük yekûnu, 'hiç birisine' ifadesi yer alıyor!

Bir haftadan beri siyaseti yerinden, Ankara'dan kokluyorum. Siyaset adına tam bir keşmekeş ve hercümerç ortamı.. Çeşitli parti merkezlerini ziyaret ederek yetkililerle görüşüyorum. Bütün partilerde heyecan ve koşuşturma var.

Hangi görev ve makamda olursa olsun insanımız evvel emirde bir zihniyet inkılabına muhtaç ve hatta mahkumdur. Başa bağlı bir millet olduğumuzdan, her türlü yeniliği tepeden bekliyoruz! Daha doğrusu, milletimizin mayasında atılım ve sıçrama yapmak olmasına ve bu durumu kuvveden fiile çıkarmak için yoğun gayretler göstermesine rağmen, devamlı suretle başındakilerin gadrine uğramış ve önü kesilmiştir.

Meclis, işine geldiği zaman; kimsenin ummadığı kanunları ve herkesi hayrete düşürebilecek bir çabuklukla çıkarabiliyor. Ama, işine gelmediği zaman da; hemen her partinin şikayetçi olduğu ve bir an önce gerekli değişiklikler yapılmalı dediği Seçim ve Siyasi Partiler kanunlarını pek ala görmezlikten gelebiliyor!

Şimdiye kadar siyasette kimsenin gösteremediği sorumluluğu, siyasi kimliği olmayan; hükümette dışarıdan teknisyen bakan olarak çalışan Kemal Derviş sergiliyor! Bu cesaretinden dolayı kendisini kutlamak gerekir! Başarırsa, zoru başaracak çünkü..

3 Kasım'a kadar Irak savaşı çıkmazsa, ülkemizde erken genel seçimler yapılacak. Milletimiz hiçbir seçimi, bu kadar iştihası kabarmış bir halde beklemedi! Seçim sistemi ne olursa olsun; şayet iki parti ile seçimlere girecek olsa idik, parlamentonun teşkilinde muhalefet partisine bir sandalye dahi çıkmazdı! Millet, mevcut iktidarı alaşağı eder ve her kim olursa olsun muhalefetteki partiyi tek başına iktidara taşırdı. Tıpkı 1950 seçimlerinde olduğu gibi!