İsmail Kapan

Epey zamandan beri, bu revizyon için yaygın bir beklenti vardı...

Ülkemiz maalesef son günlerde yine terör belasının dehşeti ile yüz yüze... Pazartesi günü İstanbul'da, bir emniyet amiri ile daha 16 yaşında olan bir genç vatandaşımızın hayatına mal olan, terörist saldırıdan sonra; dün de Diyarbakır Lice'de, askerî konvoya karşı düzenlenen kanlı tuzakla, tam dokuz tane vatan evladı şehit oldu.

Daha önce de bu köşede dile getirmiştik (11.3.2008-Bilge Komutan Hilmi Özkök...), Sayın Hilmi Özkök müstesna bir asker ve devlet adamıdır. Bu özellikleriyle elbette milletin gönlünde taht kurmuştur. O, TSK'nın en sorumlu ve yetkili makamında bulunduğu dönemde, bir kısım meslektaşlarının tam tersi istikametteki düşünce ve eylemlerine karşılık; her zaman hukuk devleti ve demokrasi düzeninden yana olmuş, bu konuda bütün telkin ve baskılara rağmen en ufak bir taviz vermemiştir.

Bugün aslında Genelkurmay eski Başkanı Hilmi Özkök'ün, "tanık sıfatıyla" savcıya sekiz saat süre ile ifade vermesinden bahsedecektim... Fakat ne yazık ki, gece yarısından itibaren İstanbul'u ve sabah saatlerinde de bütün Türkiye'yi gerilime sokan terör olayı öne çıktı. Terörizm, özünde her zaman kalleşliktir. Terörist de o kalleşliğin bir parçası...

Anayasa Mahkemesi'nin kuruluşunun 47'nci yıldönümü dolayısıyla Başkan Haşim Kılıç, hukukun üstünlüğü ve yargının bağımsızlığı ile ilgili olarak, önemli mesajlar verdi, keskin ikazlarda bulundu...

Dün Türkiye Gazetesi'nin yayın hayatına başlamasının (22 Nisan 1970) kırkıncı yıldönümü idi... Kırk yılın hatırı ve hatırası çoktur!

Tarih şuuru ve tarihimizi anlama konusundaki hal-i pür melalimiz malum!.. Her daim tarihimizi bilmediğimizden ve daha da öteye tarihimizi doğru dürüst anlatan eserlerin azlığından dem vururuz. Fakat bu durumu düzeltme konusunda ne kadar gayret sarf ettiğimizi de pek sorgulamayız. Toplum olarak son üç -dört kuşağımız, yaşanan büyük altüst oluşlar sebebiyle, geçmişinden kopuk ve bihaber yetişti...

Genelkurmay Başkanı Org. İlker Başbuğ'un, Harp Akademilerinde yaptığı konuşmada; Atatürk'ten alıntı yaparak söylediği bir cümle tartışılmaya devam ediyor. Türk entilijansiyasının, özellikle gazete ve televizyonlar aracılığı ile yürüttüğü fikri tartışmalar; genellikle derinlik, bilimsellik ve süreklilik arz etmez. Daha ziyade siyasi ve sosyal olayların etkisiyle gelişen geçici mahiyette reaksiyonlar söz konusu olur. Hakim ideolojinin gölgesinde şekillenen bu konjonktürel tartışma biçimi, doğal olarak da yüzeysel kaldığı için, son derece geniş ve önemli konuların irdelenmesi esaslı şekilde yapılamaz...

Merhum Turgut Özal'ın vefatının üzerinden tam on altı yıl geçti. 17 Nisan 1993'ü bugün gibi hatırlıyorum. MÜSİAD'ın o zaman Mecidiyeköy'de bulunan genel merkezinde düzenlenen, "Yerel Medya Kuruluşları" toplantısında idik. Gelen ilk bilgi, merhumun hastaneye kaldırıldığı yolunda idi. Fakat çok geçmeden acı haber yetişti: Ne yazık ki, O artık yaşamıyordu!..

Evvela taşları yerli yerine oturtalım!.. Hiçbir gelişmiş demokraside genelkurmay başkanı, bu şekilde bir toplantı düzenlemez ve konuşması da tam dokuz ayrı televizyon kanalı tarafından canlı olarak yayınlanmaz.

Ergenekon soruşturması ile ilgili son dalgada, gözaltına alınan şüphelilere destek mahiyetinde övgü yarışı vardı. Bu konuda en fazla dikkat çeken şahıs ise, 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'di.

Yazının başlığı biraz Alvin Toffler'in kitabını andırabilir... Aslında bugün, yüzyıllık irtica serüvenini, daha açıkçası "31 Mart Vak'ası"ndan (31 Mart 1325 -13 Nisan 1909) itibaren yüz yılda, irtica iddialarına dayandırılarak sahneye konulan hadiseleri ele alacaktım. Ama Ergenekon soruşturmasının 12'nci dalgası öne geçti. Ağırlıklı olarak eski rektörlerin ve halen de bu görevi devam ettiren isimlerin içinde bulunduğu kırk civarında önemli kişinin, gözaltına alınıp sorgulanmaya başlaması, malum dava sürecinde çok önemli bir kilometre taşı... Hali hazırda toplam dört bin beş yüz sayfalık iddianamelere dayalı iki ayrı dava devam ediyor.

Türkiye'nin Avrupa Birliği ile zaten kör topaL giden ilişkileri, NATO Genel Sekreterliği meselesinden ötürü, yeni bir travmaya maruz kaldı!.. AB'nin "çelik çekirdeği" denilen Almanya ve Fransa'nın başında, herhalde tarihlerinin en dar vizyonlu ve fanatik isimleri bulunuyor...

Dünkü yazıda, Obama'nın ziyareti sırasında verdiği mesajları genel olarak ele almıştık. Bugün yalnızca Türkiye'ye dönük mesajlarını ve 'beklentilerini' ele almak istiyorum.

Dünkü gazetelerde bir çok köşe yazarı, "Ankara'dan Obama geçti" veya "Obama rüzgarı..." vs başlıklar kullanmıştı. Biz de bunun üzerine yukarıdaki başlığı kullanmayı uygun gördük!..

Yazının başlığı bir olumsuzluğu yansıtıyor olabilir, ama gerçekçi düşünmekte de yarar var... Keşke "medeniyetler çatışması"nın yerini, medeniyetlerin işbirliği alabilse! İnsanlık tarihine baktığımızda, ne yazık ki bu alanda pek de iç açıcı bir tablo göremiyoruz.

Başta Genel Başkan Tayyip Erdoğan olmak üzere, iktidar partisinin hemen bütün yetkilileri, yerel seçim sonuçlarından gerekli mesajı aldıklarını ve bunu değerlendireceklerini söylediler...

29 Mart seçimleri, siyaset sosyolojisi için çok zengin bir malzeme sağlayacak biçimde sonuçlandı... Malzeme bol ve sonuçları da hayli çeşitli olduğu için, bu seçimleri aynı şekilde çok farklı biçimde yorumlamak da kolaylaşıyor. Öncelikle bu seçimlerden çıkan mesaj veya ikazın adresini doğru tespit etmek gerekiyor... Yani uyarının gönderildiği adres, sadece iktidar partisi mi, yoksa muhalefet partileri de dahil mi? Herhalde kimse dahil olmadığını iddia etmeyecektir. Aksi halde, seçmenin muhalefet partilerine müstakbel iktidar yolunu açacak vizeyi niçin vermediğini izah etmek gerekecektir!..

Merhum Muhsin Yazıcıoğlu, şayet yalnızca bir siyasi lider olsaydı; dün Kocatepe Camii'nde ve Ankara sokaklarında görülen manzara yaşanmazdı!.. O hem bir siyasi lider, hem halk adamı, hem gönül adamı olduğu için; dün toplumun bütün katmanlarından ve her yaştan on binlerce insan, ona karşı son manevi görevini ifa etmek için Ankara'ya akın etti. Anakara'ya gelmek isteyip de gelemeyenlerin miktarı, Kocatepe Camii ve çevresini, Ankara sokaklarını ve Tacettin Dergahı civarını dolduran kalabalığın kim bilir kaç katıdır. Oysa siyasi pencereden baktığınızda, BBP'nin aldığı oy miktarı bu kalabalıklarla hiç de mütenasip değil. Demek ki, bu tablo siyasetin çok ötesinde başka hassasiyetleri yansıtıyor... Gönüllerde taht kurmak...

Dünya fani, ölüm gerçek... Gerisi teferruat. "Hayat hayaldir!" buyurmuş Din Büyükleri... İslam Alimleri ölümü öyle mükemmel, öyle muhteşem anlatmışlar ki... Milyonlarca cilt kitap, herkesin; "her nefsin" kaçınılmaz akıbeti olan ölümü ve sonrasını insanlara izah etmek için yazılmış. Muteber din kitaplarında şöyle diyor: "Kader değişmez. Kaza, kadere uygun olarak meydana gelir..." Kur'an-ı kerim, bu dünyada nefeslerin sayılı olduğunu, mealen şöyle haber veriyor. "Ecel bir an gecikmez ve vaktinden önce gelmez."