M.Ali Özbudun

Her türlü mal ve hizmeti ithal edebiliyoruz, ama ciddiyeti ithal edemiyoruz. "Made in China-Ciddiyet", henüz piyasaya sürülmedi. Onu kendimiz üretmek zorundayız.

Fenni sünnetçi olur da, "fenni iktisatçı" olmaz mı? Elbette olur. Halkımızı, 2000 yılından bu yana bir dizi "fenni iktisatçı" ile tanıştırdık.

Farkında mısınız? Öylesine şiddetli bir dezenformasyon rüzgârı esiyor ki, sağlıklı bir iletişim ve enformasyona her zamankinden daha fazla ihtiyaç duyar hale geldik.

Yıl 1997, VI. Ulusal Kalite Kongresi'nde Fransa Cumhurbaşkanı Mitterand'ın eski Başdanışmanı Jacques Attali konuşuyor.

Cibali'den başlayan ve Washington D.C.'ye uzanan, son derece parlak ve enteresan bir kariyeri var... Ustura Kemal'den bahsediyorum.

Şair, "Seninle de, sensiz de olmaz..." demiş. Biz de diyoruz ki: Rakamla da, rakamsız da olmaz! Ekonomi söz konusu olduğunda, her rakam, bir şeyleri açıklarken, bir şeyleri de gizler. Bazen gizlenen, açıklanandan daha önemlidir. Dolayısıyla, açıklanması gerekeni görmek, görüleni açıklamaktan daha gerçekçi bir yaklaşımdır.

2005'te yüzde 7.6 büyümüşüz. Kim takar büyümeyi! Son günlerde bir "ince ayar" muhabbeti başladı. Atış serbest! Bizim ince ayarcılar acaba ne yapmak istiyor? Ayarcıların, neyi, nasıl ve niçin yapacaklarını bir türlü anlayabilmiş değilim.

Bir hocamız sormuştu: Sokrates, "Ben devletin başına yollanan bir at sineğiyim!" derken, neyi anlatmak istiyordu?

Bir kısım esnaf, tüccar ve sanayici tepkili. İşler nasıl, diye sorduğunuza pişman oluyorsunuz. Başlıyor anlatmaya: "İşler bomba gibi, soran yok! Şu dükkanı, otuz sene önce kirayla tuttum. İşler iyi gitti, daha sonra satın aldım.

Merkez Bankası (MB), yönetimi değişti. Birileri, Serdengeçti'yi "ihracat düşmanı" ilan etmişti. Şimdi ne diyeceklerini ve yeni yönetimden neleri talep edeceklerini, doğrusu çok merak ediyorum.

Hoş geldiniz, popülizm hazretleri... Sizi ne kadar özledik, bilemezsiniz!

"Para, kendi kendini yönetemez; yönetilmelidir." İktisat kitapları, böyle diyor ama parayı yönetmek kolay değil. Ülkemizde, paranın yönetiminden Merkez Bankası (MB) sorumlu. MB, araçlarını seçmekte özerk. Özerkliğin çerçevesini, "saydamlık ve hesap verme sorumluluğu" diye tanımlanan iki ilke çiziyor. Böylece, özerkliğin bir "yetki ve sorumluluk" paylaşımı olduğu, çok net bir biçimde ortaya çıkıyor. Geçmişte böyle miydi? Hayır!

İktisatçı Kemal Derviş'i 1982 yılında tanıdım. Ekonomiden Sorumlu Devlet Bakanı Kemal Derviş ile, Şubat 2001 krizinden sonra tanıştık. Derviş, "konsolidasyon ve moratoryum" dedikodularının gölgesinde göreve başladı.

-Suçlu kim? -Dalgalı kur! Çözüm: -Dalgalı kuru askıya alalım; daha sonra icabına bakarız. -Kolay mı? -Hayır! Sonuç: Yevmiyen brifing, netice mafiş!

Bazı kamu kuruluşlarında ve okullarda mevzuat gereği oluşturulan bir köşe vardır. Bu köşede, her birine bir harf olmak üzere, "Y A N G I N" sözcüğünü paylaşan, altı tane kırmızıya boyanmış kova görürsünüz.

Telefonda sıkıntılı ve bariton bir ses, tane tane anlatıyor: "Bankacılar, bizi defterden sildi; güneşli havada verdikleri şemsiyeyi, yağmur başlayınca geri aldılar. Sektörün önde gelenleri, başka iş kollarına girmeye çalışıyor. Tezgahlarımız, bize düşman gibi görünüyor. İzmir yolundaki arsalarım olmasa, yanmıştım. İşçi çıkarmak zorundayız.

Merkez Bankası (MB) Başkanı Süreyya Serdengeçti'nin görev süresi 13 Mart 2006'da sona eriyor. Devam edebilir mi? Edebilir.

Geçtiğimiz hafta sonu, Şubat 2001 krizinin yıl dönümüydü. Kimsede "tık" yok. Anladık, gündem yoğun, ayrıca "Haber haberi yer" diye ifade edilen bir "altın kural" var; bütün bunlar tamam, ama böyle de olmaz ki! Peki ne yapılmalı?

Komşu, yem atıyor : -Abi, bizim gazımızı çıkartıyorlarmış, doğru mu? Olabilir. Bizim coğrafyamızda gazlanmamak mümkün mü?

Vaktiyle ülkeyi yönetenlerin vizyonunu ve ufkunu yaklaşan seçimler belirliyordu. Direksiyonda oturanların görüş mesafesi, kriz dönemlerinde, yirmi dört saatin altına düşüyordu. O günlerden uzaklaştığımızı düşünüyoruz; nüksetmemesini temenni ediyoruz.