Muhsin Abay

Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) yeni yasama döneminin açılışı dolayısıyla meclis başkanı sayın Toptan'ı ve cumhurbaşkanı sayın Gül'ü dinledik. Dün de AK Parti grubunda başbakan Erdoğan konuştu. MHP lideri sayın Bahçeli de kendi grubunda görüşlerini dile getirdi.

Önceki yazımızda diktatörlerin elinde devletin, 'BEN'i silen ve toplumu kişiliksiz bir 'BİZ' yığınını yapan tahakküm mekanizmasına dönüştüğünü vurgulamıştık. Gerçi ülkemiz Stalinvari bir totalitarizmi yaşamadı. Ama koyu bir endoktrinasyona tabi tutulmadığımızı söyleyemeyiz.

Anayasa tartışmaları gündemimizi giderek dolduruyor. Böyle olmasında çok fayda var. Halkımız ilk defa kendi iradesiyle bir anayasa yapma imkânına kavuşmuş bulunuyor.

Emekli olduktan sonra yeterli geliri olmadığı hâlde, büyük şehirlerde işsiz ve bin zorlukla tutunmaya çalışanlara hep hayret ederim. Neden? Derim, buralarda itiş kakış ve yalnız hayata râzı oluyorlar da, köylerine dönüp adam gibi yaşamıyorlar? Büyük şehirlerde yetmeyen köyde yeter. Üstelik etraflarına da örnek olurlar, hizmet götürürler... Bendeniz birkaç yıl önce kafama koymuştum. Bir dağı, bir de yatırı olan küçük bir kasabaya yerleşecektim. Ora insanlarıyla, toprakla hemhâl olacaktım...

Önceki makalemizde ideolojilerden aradığını bulamayan insanların Müslümanlığa yöneldiğini bildirmiştik. Çağımızda giderek daha kabul gören liberal demokrat ve çoğulcu yönetimler de fert veya cemaat bazında Müslümanların var olmalarını, varlıklarını korumalarını sağlamaktadır. İletişim imkânlarının gelişmesi bilginin sınır tanımadan yayılmasını sağlayarak, küreselleşme de her kültürden insanların iç içe olmasına imkân vererek islâmın yayılmasına ortam hazırlıyor.

Peygamber efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) etrafındaki ilk Müslümanlar(sahâbîler) Mekke'li Araplardı.

Demokrasi iktidarların seçimle gelip, seçimle gittiği yönetim biçimidir. Çoğunluğu alan parti veya koalisyon iktidar olur, muhalefet partileri de iktidarı denetler. Yerini dolduran etkili bir muhalefet hem gelecekte kendi iktidarını hazırlamak bakımından, hem de mevcut iktidarı etkin çalışmaya zorlamak bakımından vazgeçilemez önemdedir. Çok partili hayata geçtiğimiz 60 yıldır kendini "devleti kuran parti" ya da "Ata'nın partisi" olarak tanıtan CHP veya onun türevi partiler halkımız tarafından hep muhalefetle görevlendirildi! Bu "seçkinci" partimiz bir türlü çoğunluğu kazanarak tek başına iktidar olamadı...

Yeter artık, kabak tadı verdi beyler.. Şu haberlere bir bakın; "Komutanlar meclis açılışına gelmedi", "Komutanlar törende sırtını döndü", "Cumhurbaşkanım" demedi..

Ülkemizin çözüm bekleyen temel meselelerini kaç zamandır askıya aldık. Kaçınılmaz olarak rejim ve seçim işlerine odaklandık. Milletçe umutla umutsuzluk arasında gidip geldik. Aylardan beridir bu berzahtan çıkmaya çalışıyoruz.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan 60. Hükümetin programını sundu. Bugün TBMM'de tartışılacak.

Geç de olsa, güç de olsa olması gereken oldu. Sayın Abdullah Gül Çankaya'ya çıktı. Kendilerini tebrik ediyoruz, milletimiz, komşularımız ve tüm insanlık için hayırlara vesile olmasını diliyoruz.

Öncesini saymayacağım ama, nisan ve mayıs aylarında netameli günler geçirdik. Demokrasi ve hukukun üstünlüğü adına çok ayıplar yaşadık. Alemi kendimize güldürdük.

Seçim sonuçları alındı. Ama rakamların ve oy dağılımının ne anlama geldiğine dair yorumlar durulmadı. Bazılarının kafaları hâlâ karışık. Karışık çünkü seçim öncesi kamuoyunu öyle yoğun bilgi saptırma bombardımanına tabi tuttular ve halkın bu senaryoya göre oy vereceğine kendilerini öyle şartlandırdılar ki, üç gün geçti hâlâ ayıkamadılar.

Bu yazıyı dün oy verme işlemleri devam ederken yazdım. Siz yazımı okuduğunuz saatlerde seçim sonuçları çoktan alınmış ve gazetenin manşetinde büyük harflerle açıklanmış olacak. Siyasî bir yorum yapmanın en zor günü olsa gerek. Çoğu kimse böyle zamanlarda "geyik hikayesi" anlatmayı yeğ tutar. Bendeniz öyle yapmayacağım. Gönlümde olanı yazacağım. Duygularımın necip milletimin tercihiyle örtüştüğüne inanıyorum. Eğer kamuoyu araştırmalarının bir anlamı varsa ve sessiz kalabalıkların dilinden anlıyorsanız bu seçimin sonuçları sürpriz değil. AK Parti kahir bir ekseriyetle seçimi kazanmış bulunuyor. Şimdi dünkü seçimin hangi engellere ve kaygan ortama rağmen gerçekleştiğini analiz etmek istiyorum.

İmam Hatip Liseleri (İHL) başlangıçta "resmî niyetle" açılsa da, zamanla necip milletimizin "dinini bilen, vatansever, iyi yetişmiş" gençler arayışına uygun olarak seçkin okullar hâline gelmişti. Sonradan haset girdi, kasıt girdi ve bu güzel eğitim yuvaları âdeta ötekileştirildi.

Seçim propaganda döneminin sonuna yaklaştık. Adaylar kendilerini, partiler üst düzey entelektüelleriyle programlarını tanıtmaya çalışıyorlar. Meydanlarda "yağlı urganlar" sallanıyor. Ses tonları tizleşti, nabız atışları hızlandı.

Laiklik ilkesi malum, Fransız keşfi. Kilisenin Orta Çağdan beri süregelen siyasî nüfuzunu kırmak için 1905 yılında laiklik kanununu çıkardılar. Devlet ile kiliseyi birbirinden ayırdılar. Kanunla devlet inanç hürriyetini koruyor, vatandaşlarının ibadetlerini serbestçe yapmalarını garanti ediyor. Ama hiçbir dini tanımadığını, dinî hiçbir faaliyeti parayla desteklemeyeceğini, din adamlarına ücret ödemeyeceğini de ilân ediyordu.

Seçimlere iki haftadan daha az zaman kala tahminler daha dar sınırlara girmiş, rakamlar birbirine yaklaşmış görünüyor.

Önceki yazımda 1982 Anayasasının Türkiye'nin gelişme ve değişme arayışlarına cevap veremediğini ifadeyle, uzmanların görüşlerini aktarmıştım. Aynı konuda Yargıtay Birinci Başkanı Osman Arslan 2006 Adli yıl konuşmasında şunları söylemişti:

Partiler seçim beyannamelerini açıklamasına açıkladı da, çoğu iktidar olamayacaklarını düşündüklerinden midir nedendir, hesapsız vaatlerle "bey çeşmesinden su dağıtmaya" yönelmiş görünüyorlar. Kahvehaneler bir âlem: "İmtihansız üniversite, fındığa on lira fiyat, isteyene ev, evi varsa yazlık, yazlığı olana villa!" kahkahaları dışarılara taşıyor. Fıkraların gözdesi ise mazot: "Litresi bir lira, traktör de hediyesi!" diyorlar...