Sabahat Emir

Doğan Hızlan, geçen haftaki yazılarının birinde İstanbul'un Avrupa Kültür Başkentliğine (Başbakan Tayyip Erdoğan'ın başvuru mektubuyla) aday olduğunu, 2010'da bunun gerçekleşmesi için ilgili kuruluşların, sivil toplum örgütlerinin ve üniversitelerin bu konuya odaklanması gerektiğini yazdı.

Bu zaman.... 21. yüzyılın parlak sırlarının döküldüğü; insana saygı ve sevginin şeytani tuzaklarda yok edildiği, vicdanların mühürlendiği; şefkat ve merhamet duygularının zulüm rüzgarlarıyla savrulduğu; medeniyet denilen şeyin tek dişi kalmış canavara dönüştüğü bir zaman...

Batı kapitalizminin tüketimi kamçılayan cinliklerine diyecek yok doğrusu... Maddeyle tatmin olmağa çalışan insanları tüketim çılgınlığına sevketmek amacıyla tuhaf tuhaf günler keşfedip dünyaya ihraç ediyor.

Televizyon kanallarında gösterilen Kurtlar Vadisi dizisini seyretmedim. Ama çok püpüler olan ve meraklıları tarafından ilgiyle seydedilen bu dizi hakkında gerek konuşulanlardan, gerek yazılanlardan az çok bir fikir edindim.

Amerikalı ünlü tarihçi ve siyaset teorisyeni Samuel P. Huntington ne demişti, hatırlayalım: "Dünya siyaseti yeni bir safhaya giriyor.

Geçtiğimiz günlerde yayınlanan "İstanbul'da Yaşamak Gittikçe Zorlaşıyor" yazım üzerine İstanbul Büyükşehir eski Belediye Başkanı Ali Müfit Gürtuna, bana telefon etti.

Mardin... O, efsanevi şehir... O kurak gibi görünen ama Mezopotamya'nın zamana yayılan yeşilliğinin ruhuna aksettiği; onun üzerinde tefekküre daldıkça sevgi ve mana tohumunun bereketli gönüllerde yediveren gülü gibi rengarenk açtığı şehir...

Biz İstanbullular, aslında kara alışık değilizdir. İklimlerin değişmesiyle birlikte son yıllarda İstanbul'da da kış mevsimi çok sert geçiyor.

Mutlu ve huzurlu bir hayatın temel şartı; sürekli olumlu düşünerek evrenin özündeki pozitif enerjiyi kendine çekmektir.

Biliyorsunuz; Ufuk, Beykoz sırtlarında, Poyrazköy mevkiindeki Medya Ormanında benim kendi elimle diktiğim ladin ağacım.

Ekonomik büyüme hırsı bütün şiddetiyle devam edip paranın her şeye egemen kılındığı bir dünyada yoksullukların büyümesinin yanı sıra, 'insan'ın sınırı daralırken, bir yerlerde Prof. Joshua Lederberg imzasıyla okuduğum: "İnsan, en azından Jenotip olarak, karbon, hidrojen, oksijen, nitrojen ve fosfor atomlarının belirli bir molekül dizisinin oluşturduğu bir metre seksen santimlik bir kitledir..." tanımlaması sık sık aklıma geliyor: Tam maddeci dünya görüşüne uygun bir tanımlama.

Mine Acar ismi, geçtiğimiz güz mevsimi genel müdür değişimi sırasında Devlet Tiyatrosunda yaşanan ve basında uzun süre gündem konusu olan çalkantılar sebebiyle duyuldu. Mine Acar, yönetimde kadınlara yer verme eğiliminde olan Kültür ve Turizm Bakanı Atilla Koç tarafından Devlet Tiyatrolarının başına getirildi. Tiyatro bünyesinde bazı kişilerin, Acar'ın kariyerinin genel müdürlük için yetersiz olduğu söylentileri gazete sütunlarında yer aldı.

Eğer kendinizi bir "bütün"ün parçası olarak hissediyorsanız; yakın çevrenizde, ülkenizde ve giderek dünyada acılar, felaketler artarken, başka insanlar acı çekerken, birey olarak kendinizi rahat ve mutlu hissetmeniz mümkün değildir.

Ben, kuşları çok severim. Küçüklüğümde, merhum Mürüvvet ablam, oyuncak yerine beni alfabeyle avuturmuş. En çok, küçük bir kuşun karlı havada sığınacak bir yer arama kaygısıyla pencere önüne konduğu hikayeyi sever, ablama defalarca okuturmuşum. Ablam, o dokunaklı sesiyle:

Yeni yıl yaklaşırken karşımızdaki apartman dairelerinden birinin camına yazılan "Happy New Year!" yazısı günlerden beri silinmiyor. Bildiğim kadarıyla oturanlar yabancı değil. İlle yazmak gerekiyorsa neden "Mutlu Yıllar!" değil de "Happy New Year!"?

Başlığa şaşırmayın. Bu, İstanbul Büyükşehir Belediyesine bağlı bir kuruluş olan Kültür A.Ş. Başkanı Nevzat Bayhan'ın yakında başlatacağı bir pojeye kendimce verdiğim bir isim. Esas ismi: Seyyar Kitap Projesi.

Bir süredir King Kong filminin yeni çekimiyle ilgili haberler okudukça çocukluğumda bahçe sinemasında seyrettiğim King Kong filmini hatırlıyorum. O sıralar bahçe sinemalarında iki film birden gösterilirdi. İkinci film genelde King Kong, Kurt Adam gibi korku veya gerilim filmleri olurdu.

Sık sık grip olduğum gençlik dönemlerimde hava raporları verilirken ne zaman; "Balkanlar'dan gelen soğuk hava yurda giriş yaptı" deseler (gripten çok korktuğum için olacak) gözümün önünde her yanı mikrop dolu, aksırıklı tıksırıklı; salya sümük, kötü ruhlu, huysuz; iki büklüm bir ihtiyar canlanırdı.

Pamuk davası sonrası köşelerde düşünceyi ifade özgürlüğü savunucularından geçilmedi. Ortak söylemleri şöyleydi: "Ohan Pamuk'un söylediklerine katılmıyorum ama ifade özgürlüğünü savunuyorum. "Pamuk, bir İsviçre dergisine ne demişti hatırlayalım: "Türkiye'de 30 bin Kürt, bir milyon Ermeni öldürüldü..." Bu, açık seçik bir ithamdır.

Yeni eğitim sisteminin klasik mantık yerine kuantum mantığı üzerine bina edileceği, daha önceki yazılarımdan birinin konusuydu.