Sabahat Emir

Güneri Cıvaoğlu, cumartesi günkü yazısında: "Doğu duygusaldır. Batı rasyonel (akılcı). O nedenle şiddet, köklerini Doğu'nun duygusal kültür altyapısından almıştır" diyor. Bir düşünelim; öyle mi?

Şimdilerde garip bir moda çıktı. Yayınlanma aşamasında olup da daha piyasaya çıkmayan kitaplar için: "Bu kitap ortalığı çok karıştıracak!" diye reklamlar yapılıyor.

3 Kasım seçimlerinden sonra kadınların siyasetten nerdeyse el ayak çektiklerini tespitle endişelerimi, parlamentoda sayıları pek az olan kadın milletvekillerinin de seslerini duyuramadıklarını belirten bir yazı yazmıştım.

Bağdat'ı hiç görmedim. Ama eski zamanlarda büyüklerimizin sık sık "Ana gibi yar, Bağdat gibi diyar olmaz" demelerinden midir nedir, Bağdat, benim hayal dünyamda gizemli atmosferi ve manası itibariyle bir masal şehri olarak yer etmiştir.

Popstar yarışmasından sonra şimdi de Türkstar yarışması başladı.

Ben, İstanbul'un (karın ilk yağdığı ve en son kalktığı) yüksek yerlerinden birinde oturuyorum. Dolayısıyla karlı günlerde evde mahsur kalıyorum.

Yapılan anketlerde yerel seçimlerde kazanma oranı yüksek çıkan AKP, üç büyük şehrin belediye başkan adaylarını seçmekte zorlanırken, kamuoyunda da epey merak uyandırdı. Günlerdir aday adaylarıyla yapılan sohbetleri, röportajları televizyonlardan ve yazılı basından izledik.

Dünya terör ve savaş olaylarıyla, deprem ve sel felaketleriyle sarsılıp dururken "akrep burçlu" Türkiye'de gün geçtikçe artan aile içi cinayet haberleri gündeme bomba gibi düşüyor.

Cem Karaca'nın, cenazesini alkış yerine dualarla kaldırılmasını vasiyet etmesi ve bu vasiyetinin yerine getirilmesi ateist solculara şok yaşattı. Bazı köşelerde nerdeyse kınamaya varan yazılar yazıldı.

Yılmaz Erdoğan'ın hazırladığı Vizontele-Tuuba filmi için o ne müthiş reklam kampanyasıydı öyle!.. Nerdeyse filmi yazmayan köşe, konu olarak ele almayan TV programı kalmadı diyeceğim. Çarşaf gibi röportajlar da cabası tabii...

Son yıllarda kültür ve sanat dünyasında yaprak dökümü yaşandı. Yerleri kolay kolay doldurulamayacak güzide canlar, birer birer sonsuzluk âlemine göçtüler.

Tarihi Kentler Birliği'nin Safranbolu Buluşması (sergi, kolokyum ve ödül törenleri) 21-24 Ocak tarihleri arasında Safranbolu'da yapıldı.

Bayramlar, her şeyden önce insanların kendi kendileriyle barışmaları gerektiği zamanlardır diye düşünürüm.

Gencecik, fidan gibi iki öğretmen. Aysun Karalar ve Burçin Ünal... Bu isimleri hafızalarımıza ve vicdanlarımıza kazıyalım. Onları kutsal öğretmenlik mesleğinin timsali olarak çocuklarımıza anlatalım.

Afyon, çoğumuzun Antalya'ya, Alanya'ya veya Bodrum'a giderken transit geçtiğimiz bir ilimiz. Ülkemizin tarih ve kültür mirasını yakından tanıma ve öğrenme merakımdan dolayı bu yıl, bir değişiklik yaptım; doğrudan doğruya Afyon'a gittim.

Masamın üzerinde birikmiş gazetelere söyle bir göz atarken Milliyet'ten Ece Temelkuran'ın "başka bir dünyaya gidiş" ile ilgili yazısı dikkatimi çekti, baştan sona kadar dikkatle okudum.

Spora ve turizme desteğini memnuniyetle karşıladığım Başbakan Erdoğan'a söylemek istediğim şeyler var. Onun için bugün köşemi (tek taraflı da olsa) kendisiyle sohbete ayırıyorum.

Zamanı, geçerli olan modaya göre adlandırmağa alışmışız. Cilalı Taş Devri, Lale Devri, Komplolar Devri, Bilgisayar Devri falan filan... İçinde yaşadığımız zamana uyan ad çok var ama beni en çok etkileyeni "Kulan, at Devri"

İtiraf ediyorum; (pek iyi bir huy değil ama) bir oyunu beğenmedim mi bir süre tiyatroya (operaya veya gösteriye) gitmek istemiyorum.

Bugünlerde televizyon keyfiniz yerinde, biliyorum... Şarkıcı sunuculu, yemek tarifli, göbek atmalı eğlence programlarının yanı sıra sayısız diziler de ekranları kaplamış durumda.