Ünal Bolat

"Müthiş bir gümleme ile kulaklarımız sağır oldu... Araba şöyle bir sağa sola yalpaladı... Hepimiz şok olduk... Taner, beti benzi küle dönmüş halde arabayı yolun sağına çekti durabildi ama o birkaç saniye bir asır gibi gelmişti..."

"Nasıl olduysa kardeşim masaya çarpmasın mı? İşte o anda oldu ne olduysa... Bana çok yakın olan kaynar çay dolu demliğin havalanıp üzerime geldiğini dehşetle fark ettim. Kendimi koruyacak bir zaman bulmam imkânsızdı. Kardeşim eyvahlar ederek bağırıyordu!.."

"12 Eylülün hışmından kurtulmak isteyen bazı tutuklular, benim nöbetime denk gelecek şekilde hastaneye sevk olmanın yollarını arar olmuşlar. Derken yine böyle bir vaka daha geldi..."

"12 Eylülde içeriye alındığımda daha 8 aylık evliydim. Peki "Önce vatan!" diyerek suç işledik, bizi içeri aldınız. Peki ya daha 8 ay evli olduğum sevgili eşimin ne suçu vardı? Ya rahmetli anamın 10 gün boyunca gece gündüz ağlayarak ettiği dualar, ya anacığımın suçu neydi?"

"Camiye yaklaştım ki bizim Çakır Bekçi dediğimiz bekçi çok sert bir ses tonu ile bas bas bağırıyordu: ‘Hadi herkes evine, camide namaz kılmak yassak! Sokağa çıkmak yassak! Herkes evinde kılsın!' Anlaşılan bir şeyler ters gidiyordu..."

"Bana bak kahveci misin ne isen? Bir daha bu çocuğu kahveden içeri alırsan, şu kahvenin ortasında evire çevire seni döverim... Utanmazlar... Üç kuruş kazanacağız diye el âlemin ufacık çocuklarını kahveye almaya utanmıyor musunuz, reziller!.."

"Yazılanların hepsi doğruydu. Ama bana, bu iyi niyetli müşteri-min anlayabileceği şekilde örneklendirme lazımdı. Şöyle akılda kalacak ve ‘şimdi anladım' denilebilecek bir örnek... O anda hatırıma çok önceden aldığım bir not geldi!.."

"Sınavdan çıktığında aradım. Delirmiş gibi ağlıyor, "Anne ben bittim mahvoldum. Sorular yetişmedi" diyordu. Telefonu kapattıktan sonra hıçkırıklara boğulmuş. Kimse tutamıyormuş. Kendini arabaların altına atıyormuş: "Bu benim son hakkımdı!.. Ama okuyacaktım ben, okuyacaktım!.."

"Kâğıdı elime alınca şok oldum. Kâğıt biraz yıpranmış olsa da, benim üç ay önce kayınpederime yazıp ondan para istediğim mektup kâğıdıydı... Öfkemi ve şaşkınlığımı belli etmemek için hemen dışarı çıktım. Ama o da yaptığı yanlışın farkına varmış kıpkırmızı olmuştu..."

"Bir düşünmem lazım, dedim. Çok bozuldular. Çek karnesi falan çıkardılar. "Dışarıda malın kamyonda hazır bekliyor" dediler. Hatta biraz da gözdağı verir gibi tavırlar hissettim. Hiç çekinmedim. "Zorla mı arkadaş?" dedim. Çıktım dışarı... Ama heyecandan nasıl titriyorum..."

"Vali balkona çıkmış ve demiş ki: "Ey ahali sizinle tanışma toplantısı istemiştim. Ama olabilir ki bu toplantı biraz uzun sürebilir. Elinizdeki yumurta ile beni dinlemenize gönlüm razı gelmez. Siz isterseniz o yumurtaları şimdilik bizim balkonun altına bırakın..."

"Yaşadığını bile bile bir daha evladıyla görüşememek, onu bir kerecik olsun öpüp koklayamamak da pek bi zormuş... Kızın ailesi oğluma 'Git de bir ananı babanı gör de gel' demiyormuş... Demek ki varlık bir başka para başka bir şey. Parayla insan, insanı bile satın alıyormuş..."

"Altı ay önce ilaç içerek hayatıma son vermek istedim. Beni çok sevdiğini, gözünü üzerimden ayırmadığını söyleyen anneciğimin haberi bile yoktu. Ölseydim ölümü bulacaklardı. Ama içtiğim haplara rağmen sabaha kadar ölmemiştim!.."

"Allahım ne yapacağım. Çantamı karıştırıyorum ceplerimi didik didik arıyorum yok... Kardeşim de sayıyor bu kez. Evet 25 kuruş yok diyor... Ama o sadece "yok" diyor. Sorumluluğu da yok... Saate baktım gece yarısı 11:00 olmuş... Annem bekliyor bizi bir yandan..."

"13 yıl hizmetime karşı altı aylık vizite kağıdı alamadan işten ayrıldım. O yılların sigorta müfettişleri ne iş yapardı bilmem ki? Biz, işten çıkartılma korkusuyla ihbar edemiyorduk. Kimse de ‘bu adamlar nasıl böyle işe girdi-çıktı yapıyor sürekli?' diye sormuyordu."

"Adamın yeri yurdu da belli. Ama bütün buna rağmen bilemiyorum sonumuz ne olacak? Tamam belki o, bir yuva yıkılmasın diye merhamet etmiş. Ama birkaç ay sonra kendi evlendi. Bak şimdi kendi yuvası tehlikeye girdi. Çünkü ben bu evlilikten soğudum..."

"Çok iyi bir insandı. Su canım istese kalkıp su getirir, çay istemeden çay yapar, bir kerecik olsun mutfağa da sokmaz beni... Hem de kendisi de çalışan bir kadın. Ama yine de bir ev hanımı gibi her eksiği gediği kendisi toparlardı."

"Genç kız, ‘Bırakın, ölmek istiyorum' diyordu ama artık onu kendi haline bırakamazdık. Polis gelene kadar kendisine dedim ki: Güzel kızım, benden sana zarar gelmez. Senin yaşında bir kızım var benim de... Söyle ne sıkıntın var?"

"İstanbul Türkçe'siyle kulağıma eğilip dedi ki: Eskiden İstanbul, şehre göç eden taşralı aileyi eğitir en çok bir nesil sonra İstanbullulaştırırdı. Son çeyrek asırdır bu şehre öyle bir göç oldu ki, İstanbul kimseyi İstanbullulaştıramadan kendisi taşralaştı..."

"Sevgili gazetem "Türkiye Gazetesi" ve de sevgili "TGRT FM" frekansı, sizleri tanıdığım için nasıl şükretsem bilmiyorum... Asıl şans, asıl zenginlik, asıl mutluluk sizleri tanımakmış..."