Yetenekli Kalemler

Sevgi, insan için âdeta ilaçtır. Hiçbir şey sevginin yerini dolduramaz. Bir çocuk için doğal ihtiyaçtır sevgi. Çocuğa onu sevdiğimizi söz ve tavırlarımızla anlatabiliriz.

Şair-Yazar, Emekli Öğretim Görevlisi Saygıdeğer M. Halistin Kukul öğretmenimin "Post-Nişîn'e Mektuplar" isimli kitabından...

Arama motorlarının olmadığı dönemlerde bu görevi büyükler üstlenirdi.

Papatya, antik çağlardan beri şifalı bitki olarak kullanılan ve güçlü kokusuyla bilinen çiçekli bir bitkidir.

Üzülmüş, kırılmış, incinmiş, belki de bu dünya ile sınanmışsın... İstediklerin olmamış, heveslerin kırılmış, yutkunamıyor ve hangi yola gideceğini bilemiyorsun.

“Türkiye’de Tayyarecilik 1910-1924” adlı kitabın yazarı I. Dünya Savaşı’nda ve Millî Mücadele’de görev almış bir hava irtibat subayıdır. Kitaptan bir iki cümleyi paylaşıyorum.

Hani Türk dizilerinin klişe bir sahnesi vardır “evlilik mi kariyer mi” veya “kariyer mi yapalım çocuk mu yapalım?” diye. Günümüz şartlarında hepimizin başına gelebilecek türden bir olguyu anlatacağım.

Sizin de hayatınızda “iyi ki” dediğiniz anlarınız, “iyi ki” dediğiniz yaşanmışlıklarınız, “iyi ki” dediğiniz başlangıçlarınız yok mudur?

İnsanlarımızı birbirine bağlayan, birlik ve beraberliği sağlayan en önemli unsurlardan birisi de geleneklerimizdir.

Eskiden beri para önemliydi ama insanımızın şu anki ruh hâli Napolyon’un ünlü “para para para” sözleriyle tam olarak örtüşüyor.

‘Fikirlerin çarpışmasıyla gerçekler, kabakların çarpışmasıyla çekirdekler ortaya çıkar.’

Dinlemek ve gönül alıcı (nükteli) konuşmak kâmil olmanın birer göstergesidir. Dinleyen çok şey kazanır. Mesnevi’nin ilk beyti Farsça “Önce dinle” diye başlar.

Eskiden insanların çoğu rivayetler dışında bilgiye pek ulaşamazdı.

“Gerçek Tıp” kitabında, “Toplumsal zihin kontrolü, toplumları istenilen tarafa çekmek; dini, ahlaki geleneklerini ve kültürünü çökertmek için yapılmakta ve televizyondan basına, reklamlardan dizilere kadar her şey bu amaçla kullanılmaktadır” diyen Aidin Salih, bunun bir yönteminden de bahseder…

Bakü’de, okuduğum Şark gazetesinden, izlediğim televizyonlardan ve dost sohbetlerinden Karabağ Zaferi ile alakalı edindiğim malumatları aktarmak istiyorum.

Her yaz, eşimin aile büyüklerini ziyarete geldiğimiz Azerbaycan’ın payitahtı Bakü’de üç hafta kaldım. Müşahedelerimi aktarmak istedim.

Ölenle ölünmez miydi? Hayır, ölünüyormuş işte. Birisi vefat ettiğinde ardında kalanlar yaşayabiliyor mu ki?

Telefonu açtığında aslında ondan bir fotoğraf isteyecekti. Yıllar önce sözünü ettiği bir hatırayla ilgili eski bir ağacın fotoğrafını...

“Yıllar yılı ekranlarda oynatılan filmde diyor ya Sakar Şakir: "Ben bu ses kaydını bal gibi yediysem Kara Erol balsız yer" diye...

Orta yaşlı öğretmen çok sevdiği öğrencileriyle o gün tefsir dersi çalışırken öğretmen surenin ilk âyetlerinde geçen yetim ve yoksul kelimelerini görünce gençlik yıllarını hatırladı...