Fuat Bol

Türkiye'miz hiçbir zaman bu kadar kötü yönetilmemişti.Memleket, en ücra köşesine kadar, adeta bir yangın yerini andırıyor. 65 milyon insanın, çok az bir kısmı hariç, geride kalanların hemen hepsi açlığa mahkum!

Yapılan her şeyi sineye çeken teslimiyetçi bir milletiz. Bu hal, doğrular ve güzellikler karşısında iyi de; biz aynı teslimiyeti, yanlışlar ve çirkinlikler karşısında da gösteriyoruz. Ve, ne geliyorsa bundan dolayı başımıza geliyor dense yeridir!

Anayasa Mahkemesi'nin Fazilet Partisi'ni kapatmasıyla birlikte siyasi tansiyon da arttı. Mevcut siyasi kadrolar marifetiyle, zaten yerlerde sürünen siyaset karmaşık bir hal aldı. Siyasetteki bu istikrarsızlık, başta ekonomi olmak üzere her şeyi alt üst ediyor.

25.04.1999 tarihinde, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından, Fazilet Partisi hakkında açılan dava; 25 ayda ancak tamamlanabildi ve bilindiği gibi; Fazilet Partisi, Refah Partisi'nin devamı olduğundan dolayı değil, laikliğe aykırı eylem ve söylemlerin odağı haline geldiği gerekçesiyle kapatıldı.

İnsan, yaratılışı itibariyle bu dünyaya ait değildir. Ölüm denilen hakikat, dünyanın gelip geçici zevklerine son veriyor; adeta, insanı görmüş olduğu rüyasından uyandırıyor. Gölgeden, hayalden, kayıttan kurtarıp, ebedi gerçekle yüz yüze getiriyor.

Partiler arası komisyon anayasanın tadili konusunda anlaşmaya vardı. Şimdilik 37 maddeyi kapsayan bu değişiklik bile, demokratik anayasaya doğru atılan önemli bir adımdır ve sevindiricidir.

Türk'ün talihine bakın ki, tarih boyu, veliy-i nimeti olduğu ve iyilik yaptığı milletlerin gadrine uğramış, onlardan zulüm görmüştür.

Türk cemiyeti, bulamaç ruh yapısıyla korkunç bir ahlâkî çöküntünün içindedir. Bugün, Türk ailesinin yegane yetiştiricisi ve terbiye(!) edicisi malum televizyonlardır.

Çok ibretli günler yaşıyoruz. Devlet ve millet hayatımızda, ender rastlanan bir çöküntünün içindeyiz. Hani, dibe vurmak tabiri vardır ya; tıpkı onun gibi, bütün milletçe görülmedik bir perişanlık içindeyiz.

İnsanı en iyi bilen, elbette onu yaratandır. Rabbimiz, insanın nefsine düşkün olarak yaratıldığını buyuruyor. Oysa, insanın yaratılış gayesi nefsiyle mücadele etmesi içindir.

Fazilet Partisi hakkında açılan kapatılma davası, uzadıkça uzadı! O gün bugündür, hem siyaset dünyamız, hem de piyasalar bir türlü oturmadı. El-an bu tedirginlik sürüyor.

Türk Cemiyetinde zihniyet inkılabı olmadan hiçbir oluşa yer yoktur. İnsanlar konuşarak anlaşabildiğine göre, fikir ve ifade hürriyetinin önündeki yasaklar durduğu müddetçe anlaşmamıza imkan ve ihtimal yoktur. Bu toplum ne çekiyorsa, karnından konuşmak zorunda bırakıldığı için çekiyor!

Siyasetin böylesine ne demeli? Halkını kandırmayan, halkının gözünü boyamaya çalışmayan ve halkını toplum mühendisliği oyunları ile yönlendirerek ona dayatmayan demokrasi özlemi içindeyiz! Zira, bütün dünyada demokrasi halk için ve halkla birlikte yapılır.

Türk Cemiyeti, tarihinde görülmedik şekilde büyük bir bunalım yaşıyor. Ahlaki değerlerin sukut ettiği bu toplumda, evvel emirde yapılması gereken şey, zihniyet inkılabıdır. Zira, bu toplumda ehram, tersine çevrilmiştir.

İnsan, küçük kainat.. Mükemmel yaradılışının yanında, bir sürü eksiklikle ma'lül. Hırslı, cahil, aceleci ve zalim oluşu onu, dipsiz kuyulara indiriyor.

Sadettin Tantan'ın İçişleri Bakanlığı görevinden alınması sürpriz olmadı; beklenen bir olaydı. Mensup olduğu partinin genel başkanı, önceki konuşmalarında bu durumu açıkça ihsas etmiş ve Sadettin Tantan'ın istifası beklenmişti. Her nedense Tantan istifa etmedi ve olacakları beklemeyi yeğledi.

Yöneticilerimiz konuşunca mangalda kül bırakmazlar! Türkiye'nin ve Türk insanının yerini; dünyadaki itibarını yere göğe sığdıramazlar.

Dikkat ederseniz, vatandaşın, hükümete olan güvensizliği bir türlü giderilemiyor. Hükümet verdiği onca sözlerin hiçbirisinde durmadı ve bu millete, dört ay arayla üst üste iki kriz yaşattı.

Bundan tam 1430 sene önceydi. Rebi'ül evvel ayının 12. Pazartesi gecesi, âlemler, Mekke-i mükerremede parlayan nurla aydınlandı. Dünyanın zulmet ve karanlığı bir başkaydı. Çünkü; orada insan yaşıyordu.

İhtiyarlayan gezegenimiz ömrünün son baharını yaşıyor artık! Belli ki, ona da, yaşamaktan dolayı usanç geldi.