Metiner Sezer

İktisadi faaliyet gösteren her işletme sene sonu geldi mi, envanter çıkarır; neyi var, neyi yok görmek için. Bendeniz işletme de değilim, işletmeci de ama yaptığım işin iktisadi bir tarafı var. Üretiyorum. Haber de olsa, üretiyorum nihayetinde. Dolayısıyla benim de bir envanterimin olması lazım değil mi?

Yeni Cumhurbaşkanı'nı seçmek için Meclis'te ilk turda "nitelikli çoğunluk" olan 367 oy mu aranacak; yoksa, "toplantı yeter sayısı" olan 184 oy mu?

Türkiye'de son 2-3 sene içinde yaşanan bazı değişiklikler biraz "çaydan geçerken at değiştirmek" durumu oldu ama burası Türkiye, "Ben yaptım. Oldu" misali, oldu işte! Geride bıraktığımız 2.5 sene içinde hava yolu yolcu taşımacılığı yapan şirketler müthiş bir büyüme performansı gösterirken, karayolu taşımacılığı âdeta can çekişir hale geldi. 10 milyondan fazla yolcu, karayolunu bırakıp hava yoluna geçti!..

Biz farkına varsak da varmasak da dünya değişiyor; hem de sandığımızdan daha hızlı bir şekilde değişiyor. Eskiden bir şirket, nihai hedefi olan kârı elde etti mi, yeterli sayılırdı mesela. Şimdi öyle değil. O şirketin hem kâr etmesi, hem de sürdürülebilir bir kârlılık trendi yakalaması şart koşuluyor. Bırakın şirketi, hayır işi yapan vakıflar için dahi geçerli bu; geri dönüşümü olan iktisadî bir aktivite içinde olmaları isteniyor. Kaynak bulamazlarsa aktiviteleri duruyor çünkü.

Yarın mübarek Kurban Bayramı. Ertesi gün de Yılbaşı. Birisi dinî bayram, diğeri dünyanın kutladığı bir gün. Kurban Bayramı sadece Müslümanları ilgilendiriyor, Yılbaşı ise bütün dünyayı. Müslümanlar için Kurban Bayramı bir ibadet, Yılbaşı ise âdet...

İstanbul Sanayi Odası (İSO) Çevre Kurulu Başkanı Zeynep Bodur Okyay, "Ekonomik ve sosyal gelişmeyi çevreye zarar vermeden gerçekleştirmemiz lazım" dedi. Hani? Bangır bangır bağıran bu sese kulak veren kim var? Anadolu'ya gidenler daha iyi anlayacaktır ne demek istediğimi. O anlı şanlı illerimiz âdeta birer harabe. Çevre kirliliği had safhada hepsinde de. Sanki, eğitim için araziye çıkmış askerî birlik. Eğitim bitince orası terk edilecek! Görüntü öyle. Ne bir estetik var, ne de sanat. Sanki konaklamak için geçici olarak kurulmuşlar. Biri "Hadi gidiyoruz" dedi mi kap kacak yüklenip kervan yola koyulacak!

Yıl 1826. 180 sene önce yani. İstanbul'da geçiyor anlatacağım bu olay. İki zenci kadın... Kölelikten azat edilmiş her ikisi de ve birlikte oturuyorlar. Fakat, bu iki kadın eğlence düşkünü. Bazen öyle şamata yapıyorlar ki, mahalleli bizar oluyor onların bu şarkılı, türkülü eğlencelerinden. Ar damarının çatlamış olduğunu düşündükleri bu iki kadını mahalle sakinleri, "Gençlere kötü örnek oluyorlar" diye kadıya şikâyet ediyorlar.

Medyada pek fazla yer almadı ama geçen hafta gerçekleştirilen "İstanbul Sanayi Forumu" sanayici ile bürokratı bir kere daha buluşturdu. İstanbul Sanayi Odası (İSO) tarafından gelenek hale getirilen bu forumda, her şeyden önce taraflar birbirlerini daha iyi tanıma ve problemleri tüm çıplaklığıyla tartışma imkanı buluyor ki, dünyalara değer.

Havaların sıcak geçmesi, limon tüketimini olumsuz etkiledi ve narenciye üreticisi perişan oldu. Tarihinin en sıcak kış aylarını geçiren Avrupa'da limon satışları bıçak gibi kesildi. Dolayısıyla, yaz aylarında tükettiği limon kadar limon tüketiyor Avrupalı. Hakeza Rusya; o da öyle!

Mersin bu işte! Daima bir adım önde. Türkiye ekonomisini ayağa kaldırması beklenen "Kalkınma Ajansları" Kanunu çıkalı şunun şurasında ne oldu? Henüz İzmir ve Adana illerinde pilot uygulaması başlanan bu kanun daha ortalıkta yokken, Mersin "kalkınma ajansları"nı konuşuyordu. Mersin şimdi de "inovasyon" sistemini tartışmaya açtı. Ki, bu da Türkiye'de bir ilk! Mersin Ticaret ve Sanayi Odası (MTSO) bu sene ikincisini gerçekleştirdi "Bölgesel İnovasyon Stratejisi"nin.

Kale Grubu Şirketleri İcra Kurulu Başkanı Zeynep Bodur Okyay'ın gönderdiği davetiyeyi elime alınca ilk dikkatimi çeken şey; üst başlığı oldu: 1. Uluslararası Altyapısız Mimarlık Sempozyumu. Görür görmez "Eyvah" dedim.

AB üyeliği uzun, ince bir yol. Başka bir ifadeyle, sayısız meşakkatlerle dolu olduğu ve bir o kadar da sağlam sinir sistemi gerektirdiği söylenebilir bu yolun. Bugün birliğin mevcut 25 üyesi bu yoldan tek tek geçti ve hepsi de aynı sıkıntıları çekti.

Nureddin abi vefat etti!.. Vefat edenin ardından söylenen, "Onu kaybettik" cümlesinin ne anlama geldiğini Nureddin Abiyi kaybedince fark ettim.

O güzelim dadaş kenti Erzurum mahzun bugünlerde; hiç de layık olmadığı bir yerde duruyor çünkü. İnsanın yüreği sızlatan bir manzara. İstanbul kuyumcularından birçoğu Erzurumlu. Hemen hepsi, oltu taşı işlemeciliğinden geldi bu noktaya. Oltu taşı Erzurum'un simgesi. Kolundaki altın bileziği borçlu olduğu Erzurum'a belki onlar da yatırım yapmak isterler ama proje yok!.. Dolayısıyla, Erzurum kan kaybediyor, Erzurumlu seyrediyor!..

Budapeşte'deyim ve bu yazıyı oradan yazıyorum. Çelebi Holding malum Budapeşte Ferihegy Havalimanı yer hizmetleri ihalesini kazandı. 30 milyon euro bedelli bu ihale ile global Türk şirketi kimliğini de kazanan Çelebi Holding, vakit geçirmeden kolları sıvadı ve Macaristan'da kurduğu Çelebi Ground Handling Hungary Ltd. şirketi ile 9 milyon euroluk bir yatırım daha gerçekleştirip ekipmanlarını takviye etti.

Biz layıkıyla tanımıyor ve dolayısıyla tanıtamıyoruz ama İstanbul gerçekten muazzam bir metropol. Sadece kendi güzelliğiyle değil, çevresiyle birlikte düşünün onu; emsalsiz bir şehir. Tarih, kültür ve folklor zenginliğinin yanı sıra muhteşem bir tabii güzelliği var çünkü.

Türkiye'de son 5 sene içinde atağa geçen sektör sayısı az değil ama en büyük performansı hiç şüphe yok ki, toplu yemek sanayii gösterdi. 2000'li yılların başında şirketlerin esas mevzularına odaklanma isteğiyle beraber ihtisaslaşma öne çıktı ve birçok firma personeline verdiği yemeği, dışarıdan almaya başladı.

Dünya müthiş bir değişim yaşıyor. Bu değişimin hızından başı dönmeyen yok gibi. Amerika, Avrupa, Japonya gibi ülkeler farklı etkilendi, Çin, Rusya, Hindistan gibi ülkeler daha farklı etkilendi belki ama bu değişimin herkesi etkilediği kesin.

Siyasetçi, "Şunu, şunu yaptım ve çok iyi yaptım" diye kasım kasım kasılır; medya ise "Hadi oradan" deyip "Onu yapmadın, bunu ise hiç yapamadın" diye yerden yere vurur onu.

Şayet başka bir izahata gerek duymadan anlatabileceğimiz bir meseleyse, "iki kere iki dört" denklemiyle cevaplıyor ve ardında duruyoruz bu tezimizin; yok, içinden çıkamayacağımız bir konuysa, o vakit de "yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan" hikâyesini öne sürüp sıvışıyoruz; sanki, mazeretmiş gibi. Tabiat meselesi, kim ne diyebilir ki?!..