Öcal Uluç

Sevgili Turgay Renklikurt hocam, OFTAŞ - Galatasaray maçı yorumunu şöyle bitirmiş:

Evet, Emre "o hareketi" milli maçın saha içinde, futbolcuların bilinçaltlarında birikmiş toplu bir psikolojik baskının etkisi altında yapmıştı.

Öncelikle bütün milletimin, dost ve arkadaşlarımın, meslektaşlarımın, spor camiasının ve elbette okuyucularımın mübarek Kurban Bayramlarını kutluyor, sağlık içinde, mutluluk ve huzur dolu nice bayramlar diliyorum.

Çocukluğunu ve ilk okul çağlarını "Nazi Almanyası'nın dehşet verici disiplin cenderesi içinde geçiren" Felkamp'tan "baba - ağabey - dost - arkadaş - öğretmen - hoca sıcaklığını beklemenin hayal olduğunu" anlamak için başımı duvara "dank" diye çarpmam lâzımdı; çarptım!..

Evet, tam bir rezalet!.. Çaykur Rizesporlu Kürşat'ın "sarı kartının kaldırılması kararı", Türkiye'de Profesyonel Futbol Disiplin Kurulu'nun "işleri nasıl çığırından çıkardığının" son ve "inanılmaz" örneğidir!..

"Feldkamp'a yapılan sert eleştirilerin asıl hedefi benim. Bunun farkındayım. İçeriden ve dışarıdan bizi vurmaya çalışanlar var. Bu kulübün ekmeğini yemiş insanlar bile bize saldırıyor. Ama biz yılmayacağız." Bu sözleri Adnan Polat söylüyor!..

"Galatasaray, Fenerbahçe korner atmamışken 4 köşe atışı kullandı. Ama bu 4 korner de, daha sonra kullanılanlar da hiçbir organizasyon yapmadan sadece korner atmak için kullanıldı.

Panionios, Austria Wien'i Avusturya'da yendi ve "korkulan" oldu!..

Yeni futbol kanunu çıktı; maalesef kapalı kapılar ardında hazırlandığı ve "jet hızı ile çıkarıldığı için", eksiğini, fazlasını tartışma imkânı olmadı!..

Başkan ve yöneticileri koca Galatasaray'ı "borç batağına batırdıkça", sarı-kırmızılı kulübün sözlüğünde "vefa" kelimesi silinmeye başladı!..

BENİM YILDIZIM: Hırsıyla, yenilgiyi kabul etmeme kişiliğiyle takımını ateşleyen ve sahanın en iyisi olan Hasan Şaş, kendisini göz göre göre oyundan attırmasa ve kenardaki hocaları göz göre göre gelen bu sonucu seyretmese maçın yıldızı belliydi, ama ne yazık ki maç, yıldızsız kaldı.

Madde bir: Galatasaray'da "takım iyi çalışmıyor", antrenmanlar "çok hafif geçiyor", "çift kale" ve "ortada sıçan" tamam; kültür fizik ve güç çalışmaları "iş olsun, torba dolsun" cinsinden!..

Yaza yaza kalemimizde tüy bitti ama, karşımızda "anlamak istemeyen" bir "yetkililer" ve "ilgililer" grubu var!.. FIFA'nın ve FIFA'nın altındaki "uluslararası" kıta kuruluşlarının, futbol için, bütün "futbol oynayan" ve FIFA ile "uluslararası" kıta kuruluşlarına (ki, bizimki UEFA) üye olan ve bu kuruluşların organizasyonlarına katılan ülkelere "emrettiği", evet "emrettiği" bir "değişmez" kural var:

Bir kulüp "böyle" yönetilmez, yönetilemez; hele bu kulübün adı "Galatasaray" ise!.. Faruk Süren'le başladı, onun başkan vekili olan ve sonra da başkanlığa gelen Mehmet Cansun'la devam etti ve "Kulübü kurtaracağım" iddiasıyla başa gelen Özhan Canaydın zamanında ise "dibe iyice vurdu", Galatasaray'ın mâli ve idari batışı!.. Gazetelerde çıkan ve "tekzip edilmediği için" pek tabii "doğru" kabul edilen habere bakın:

Norveç ve Bosna önünde seyrettiğim milli takımla ilgili görüşlerim açık:

Türk futbol Milli Takımı'nı "Avrupa Şampiyonası finallerine götüren" son iki maç ile ilgili görüşlerimi, "yarınki" Uluçmarket'e bırakıyorum. Zira "maçın üzerinden" ikinci bir 24 saatin daha geçmesini ve "yazarken" duygularımın, düşüncelerime hakim olmamasını istiyorum!..

"Yeni" denilen milli takım konusundaki görüşlerimi "bu geceki" Bosna maçından sonra yazacağım, zira "böyle" çok kritik bir karşılaşmadan önce, "polemik yapmak, tartışma açmak, tartışmaya girmek" istemiyorum!.. "Yeni" denilen milli takım, Norveç maçında "çok büyük bir iş başarmış", hemen hemen "her şeyin bittiği" bir sırada, "milli takımlar seviyesinde futbolumuzu hayata döndürecek" bir adımı atmıştır; bu adım bu gece Ali Sami Yen'de tamamlanacaktır, tamamlanmalıdır!..

"Galatasaray'da neler oluyor" sorularımla başlayan ve sevgili kardeşim Hıncal Uluç'un "90 Dakika" programında üzerine gittiği ve bu gidişin dallanıp budaklandırdığı olaylar dizisine, "gerçek bir gazetecilik penceresi açılınca" doğrusu ya, ortaya tam da bir zamanlar TV'de "soluksuz" izlenen "Jeyar'lı Dallas Çiftliği" dizisine benzer bir tablo çıktı!..

Çıkmayan candan ümit vardır!.. İşte bizimki de o misal!.. Norveç'i "orada" yeneceğiz, Bosna'yı "burada" mağlûp edeceğiz ve de finallere gideceğiz!.. Malta'yı, Moldova'yı yenemeyen, Yunanistan'a "burada" Bosna'ya "orada" yenilen bir milli takımla ve teknik heyetle, öyle mi?..

Trabzonspor, "Anadolu'nun büyüğüdür" ama, yıllardır "Üç büyüklerin dördüncüsü olmak" fırsat ve şansını iyi kullanamadığı için, "o yöndeki iddiası" sadece ve sadece "sözde" kalmaktadır. "Fırsat ve şansını iyi kullanmamak", ne anlama geliyor?..