Oğuz Gökmen

Ne güzel seçimlerle oyalanıyor, 4 Kasım sabahı ortaya çıkabilecek çeşitli ihtimallerle uğraşıyorduk. Aday listeleri açıklanmış, seçme değilse bile seçilme yasakları konusunda Yüksek Yargı dahi devreye sokulmuş, YSK da bu durumda kimlerin aday olamayacaklarını ismen ve resmen açıklamıştı.

Siyaset sofrasının Ekim-Kasım mönüsünde hem 3 Kasım seçimleri, hem de Irak gibi ikisi bir öğünde ve bir arada yenilip yutulamayacak kadar ağır iki konu var. İkisini bir arada ne sindirim sistemimiz ne de bünyemiz pek kaldıramaz.

ABD (daha doğrusu Başkan G. W. Bush) aklına koymuş. Saddam'ı vurmak istiyor. Onun şahsında muhtemel ve potansiyel bir uluslararası terörizmi görüyor, önceden saldırıp bu tehlikeyi ortadan kaldırmak istiyor.

Bizimkinden değil, geçtiğimiz 22 Eylül Pazar günü Almanya'da yapılan seçimlerden bahsediyorum. Bizimkine bir aylık bir süre kaldı kalmadı hâlâ nasıl ertelenebileceği tartışılıyor. İş ciddiyetini kaybeder gibi oldu.

Demokrasilerde her seçim zordur, ama zorunludur. Seçim bu rejimin nefes borusu gibidir. Nefes almadan yaşayamazsınız. Seçim hem seçen, hem seçilen, hem de seçilemeyenler için zordur. Nefes alırken nasıl havanın temizi içinize, ciğerlerinize dolar, kanınızı temizleyerek kirlisi dışarıya atılırsa, siyasi hayatta özellikle demokrasilerde seçimlerin de benzeri bir fonksiyonu vardır.

Ünlü bir hekimdi. Kendi dalında tartışmasız bir otorite idi. Uzun yıllar tıp fakültesi dekanlığı yapmış, sayısız hekimler yetiştirmişti. Mesleğindeki hazakati, sivil hayatındaki nezaketi ile karışmış, kaynaşmış gibi idi.

Alfabesini bilmeden, öğrenmeden AB'nin romanını okumaya çalışıyoruz ve sonunda ona körkütük aşık olup "Desti izdivacına" talip oluyoruz. "Zengin evidir, iç güveysi girer hiç olmazsa rahat bir koltukta otururuz" diyoruz.

Tatilde olan TBMM olağanüstü toplandı. 3 Kasım 2002'de seçim yapılmasını karara bağladı ve tatile döndü. Anayasa gereğince kendiliğinden 1 Ekim tarihinde toplanarak teşrii görevine devam edecek. Bu arada önümüzdeki seçimler için yeterli hazırlıklarını yapamamış olan bazı partiler ile aday olamayacaklarını anlayan bazı vekillerimizin kursaklarına seçimi erteleme hevesleri düşmüş olmalı ki, şimdilerde ortalıkta bunun lafı, dedikodusu yapılıyor.

Seçimler, Demokrasilerin nefes borusu gibidir. İnsanlar nasıl nefes almadan yaşayamazlarsa Demokrasi de seçim olmadan varlığını sürdüremez. Şimdilerde biz işte o sürecin içindeyiz. Parlamento seçim tarihini 3 Kasım 2002 olarak belirlemiş seçim takvimi de tik tak işlemeye başlamıştır. Ama yine de, kim oldukları önemli değil, birileri çıkmış kuyuya bir taş atmıştır. Herkes kuyunun etrafına toplanmış, ortalık birden karışmıştır.

İkisi de yabancı kökenlidir. Dilimizde yerli yersiz kullanıla kullanıla artık alışılmış, alaturkalaşmışlardır. Birincisi geniş ufuklu görüş alanı, ikincisi ise belirli bir hedefi, amacı simgeler. Vizyon ve vokasyon olmadan politika yapılamaz, yapılsa da keyfine varılamaz.

Kimselerin düşünmeye bile cesaret edemediği güçlükleri yendik. En ileri parlamenter demokrasilerde dahi örneği sık görülemeyecek zorlukları en olumsuz şartlar altında büyük bir milli cesaret ve toplumsal feragatle aştık. TBMM tatilde idi. Erken seçimlere gidebilmek için olağanüstü toplantıya çağırdık. Kimseler gelmeyecek sandık, tam kadro hepsi koşarak yerlerini aldılar. 3 Kasım 2002'de seçim kararını çıkardılar.

Demokrasinin adı var, kendine göre kuralları ve adabı var bir de uygulamalardan tüten buharlaşarak insanların ruhuna sinen ve adına kısaca "Ethyque Democratique" denilen bir zarif ahlakı da var!..

Halen içinde yaşamakta olduğumuz duruma, siyaset lugatinde başka bir sıfat bulamadım. Siyasette kaos, iktidar boşluğundan kaynaklanan karanlık, karışık, ilerisi iyi görülemeyen durumlar için kullanılan bir tanımlamadır.

Şimdi Ankara'da sıra sıra satranç masaları kurulmuş, usta oyuncular karşılıklı oturmuşlar hünerlerini, marifetlerini sergiliyorlar... Etraftan seyreden taraftarlar her zamankinden kalabalık.

Dünya kuruldu kurulalı bu sac ayağı gibi üçlü, hep bir arada ve yan yanadır. Yedikleri içtikleri ayrı gitmez ama aralarında her zaman pek iyi geçindikleri de söylenemez. Bununla beraber, daima danışıklı, dövüşlü bir koalisyon halinde yaşarlar.

Haziran da bir hay huyla geçti, Temmuz'un ikinci haftasındayız... Meclis tatile girdi ama millet, ne gerçek ne de mecazi anlamda, henüz tatil havasına girebilecek durumda değil!. Haftalardır, hatta aylardır Başbakan'ın esrarengiz hastalığı ile haşır neşir oluyoruz.

Sayın Cumhurbaşkanı Sezer'in giderek Çankaya'ya iyice ısınmakta olduğu görülüyor. Cumhurbaşkanı olarak görevinin, sadece TBMM'den gelen kanunların altına imzasını koymak, Anayasa'ya aykırı gördüklerini bir daha görüşülmek üzere Meclise iade etmek, veya icabı halinde iptali için Anayasa Mahkemesine müracaat etmek ile sınırlı ve yeterli olmadığını deneyerek görmüş ve anlamıştır.

Biz bu Avrupa Birliği'ne mutlaka gireceğiz!.. Dünyadaki beş kıtadan en eskisi, en yaşlısı sayılan Avrupa kıtasının yapılanmasında tarih boyu emeğimiz, katkımız var. Ne biz Avrupa'ya katılmaktan, ne de Avrupa Türkiye'nin katkısından vazgeçemez.

"Eastward to Tartary-Tataristan'a Seyahat" ABD'de yayımlanan bir kitabın adıdır. Kitabın yazarı Robert Kaplan ise ünlü bir siyaset bilimcisi ve üniversite hocası akademisyendir.

Zordur "büyük devlet" olmak!.. Tarihte örnekleri azdır, seyrektir. Zira büyük devlet olabilmenin ayrı şartları, kayıtları, sorumlulukları vardır. Büyük devlet, olabilmenin sırrı, tılsımı her şey ama her şeyden de evvel devletin gerçek bir dünya vizyonuna sahip olmasından başlar.