Prof. Dr. İsmail Kaya

Geçen hafta, BDDK'nın kredi kartlarıyla bankalara, RTÜK'ün TV programlarına "çeki-düzen" verme tartışmalarıyla geçti. Bir ilgisi yok gibi görünüyorsa da, sahte rakıdan ölümler konunun üstüne tuz biber ekti.

Bugün leyleklerin dönme zamanı. Takvimde öyle yazıyor. Son cemre de pazar günü toprağa düşecek... Asırlardır yaşanan bir devran, anlayan gözler için manaları da beraberinde getiriyor.

Şimdi yerini çakmak aldı. Eskiden kibritten kuleler yapardık. Pek de boş iş sayılmazdı. Denge ve estetik duygularımızı pekiştirirdi. Biri gelir, "gıcıklık eder", alttan bir çöp çeker, yıkardı eserimizi. Veya iskambil kâğıtlarından yapılma kulelerimizi.

Sevgililer Günü'nü boş verin. Siz şimdi şuna bakın: Uzmanı olduğunuz bir konuda seminer vermenizi istediler. Ayakkabı sektöründe ve mağazalarında yöneticilik yapan 60 kişiye konuşma yapıyorsunuz.

Amerikan halkı dün, neredeyse topyekûn, Süper Kupa'ya kilitlenmişti. Süper Kupa yılda bir kere yapılan bir "Amerikan futbolu" maçı. Bu oyun, kaba güce dayanan, nispeten vahşî bir müsabaka türü. Daha vahşisi, Ben Hur filminden kalan hatıralarımızla, gladyatörler.

CNN'e göre, son yirmibeş yılın ilk beş yeniliği, internet, cep telefonu, kişisel bilgisayar, fiberoptik ve e-mail imiş. Bunlar sayesinde gerçeği yanında sanal bir dünyayla da, yeni kelimelerle de tanıştık

Bayram tatili bitti. Zihinler bir güzel dinlendi. Bilendi. Şimdi üretim zamanıdır. İşiniz ve firmanız için ne kadar çok kişi "kafayı çalıştırıyor" ise, o kadar iyidir. Fikir üretimi kadar, fikir sahiplerinin başına neler geldiğini de takip etmeli. Bunlardan kaçı ciddiye alındı? Kaçı uygulamaya veya yeni bir ürüne dönüştü? Kaç tanesi, müşterinin beğenisini kazandı, iş yaptı, başarılı oldu? Yeni fikirler üretmek kadar, onları bir yeniliğe dönüştürmek de yetenek istiyor.

Elimde değil, mesleği ve unvanı ile bir ilgisi olmadığı halde, birileri pazarlamadan bahsedince müthiş heyecanlanıyorum.

Son yıllarda bu memlekette öyle değişmeler yaşanıyor ki, gerçekte neler olup bittiğini ancak yıllar sonra anlayabileceğiz. Öyle değişikliklere şahit olacağız ki, bunlar daha önce niye yapılmadı diye şaşacağız. Yeter ki, kafamıza göre takılmaktan kurtulalım.

Tsunami geçen haftanın en baş haberiydi. On binler mertebesinde başlayan can kaybı, yüzelli binlere doğru uzandı. Bundan daha büyük haber olamazdı.

Dün bitti, yarın meçhul, geriye bugün kalıyor. Geçmişe dürüstçe bakabilenler, gelecek için esaslı bir adım atmış oluyor. Zaman akıp gidiyor. İşte bir yıl daha bitiyor.

Bu dilek, hem yeni başlangıçlara işaret hem de bir işin tamamlandığına. Başlangıçlardan ve bitişlerden oluşan hayatımızda seçimlerimizi "hayırlı olsun" beklentileriyle yaparız. Her seçimimizin sonunda yeni bir durumla karşılaşırız.

Milletçe ben diyeyim aylardır, siz deyin yıllardır belli tarihleri bekliyoruz. Şimdi 17 Aralık'a odaklandık. Yoğun trafik içinde yol bulmaya uğraşırken, trafik devriyesinden "Bekleme yapmayın! Bekleme yapmayın!" anonsunu duydukça tebessüm ederim.

Bayram değil seyran değil, hediye lafı nereden çıktı? Hiçbir yere gitmemişti ki... Etraf hediyeden geçilmiyor. Bugünümüz, bu sağlığımız da birer hediye değil mi? Ne mutlu kıymetini bilenlere...

Yıllardır, ümitle korku, sevinçle hüzün, kazançla kayıp bir arada yaşayıp gidiyoruz. Kâh düşüyor, kâh kalkıyoruz. İnşallah, düştüğümüz her yerden "bir avuç toprakla" kalkanlardan oluruz.

Yıllardır, "Pazarlama hayat, hayat pazarlama" diyegeldik. Bu gerçeğin giderek daha yakından ve daha geniş kesimlerce algılandığını görünce mutlu oluyorum. Herkesin haberi olsun, duymayan kalmasın, işte yine diyorum ki, pazarlama yarınlarda "daha büyük olacak".

Pazarlamada en önemli başarılardan biri insanların zihinlerinde bir kelime ile birlikte yer almak ise, diğeri de belli bir kategoride ilk olmaktır."

Bu yazıyı pek az okuyucumun sonuna kadar okuyacağını baştan söyleyeyim de moraliniz bozulmasın. Bu sıralar, ciddî işletmelerde, yıl sonu değerlendirmeleri ve yeni yıl için stratejik hazırlıklar gündemdedir. Ben de, pazarlamanın bizzat kendisine stratejik bir bakışla yaklaşıp, gelecekte nasıl "pozisyon almalı?" konusunu düşündüm.

Gençlere ödev verdim, "pazarlama hayatınıza ne kadar girmiş?" diye sordum. 24 saat, pazarlamanın hayatlarına nasıl girdiğini görsünler istedim. Ürünler, markalar, hizmetler ve kişiler anlamında, hayatımızı kimlerin şekillendirdiğini bir güzel farkettiler. Size de tavsiye ederim. Bir düşünün.

Amerikan ağırlıklı medya insanların temel paradigmalarını sistematik olarak etkiliyor. Çaktırmadan bazı şeyleri emrediyor. Dünyayı ve başkalarını unutturuyor. Çocuklar çizgi filmlere yapışıp kalıyor.