Seçkin Başkan

Villaya doğru yürümeye başladılar. Sermet bir anda nereden çıktıkları belli olmayan iki tane iri yarı adamın kendilerine doğru geldiğini gördü. Adamlardan biri gözlerini kısarak baktı Sermet'e. Turgut elini kaldırdı: - Merhabalar, patron içeride mi?

Sermet bir gün önce birahaneden ayrılmadan önce sözleştikleri gibi Turgut'la tanıştıkları kahvede buluştu. Yorgun ve uykusuz görünüyordu. Zaten İstanbul'a geldiğinden beri zayıflamıştı.

Yıldız geldiği zaman Kadriye çocuklarını okula götürmüş geri dönmüştü bile. Akşam yediği tokadın yüzünden yüzünün sağ tarafı şişmiş ve hafifçe morarmıştı. Yıldız genç kadının halini görünce bir çığlık attı:

Kadriye kanepenin üzerinde uyuya kalmıştı. Çocukların karnını doyurduktan sonra onları yatırmış, sofrayı ortadan kaldırmadan beklemeye başlamıştı. Saatler ilerledikçe günün ve gönlünün yorgunluğu ağır basmış, göz kapakları bir külçe gibi kapanmıştı. Kapının hızla vurulduğunu duyduğu anda şaşkınlıkla gözlerini açıp fırladı yerinden. Saatin kaç olduğunu bilmiyordu. Başının örtüsünü düzeltip kapıya koştu. Usulca seslendi:

Kadriye bütün gün Harun'un okulu için koşturmuştu. Yıldız'ın yardımıyla akşama doğru işini halledebilmiş, küçük oğlunu yirmi dakika uzaklıktaki okula kayıt yaptırabilmişti.

Turgut minik bir hapı uzattı etrafına şüpheli bakışlar fırlatarak: - Hemen iç birader... Çayınla birlikte. Göreceksin on dakika sürmeyecek.

Sermet bütün gün inşaatları dolaşmıştı. Hiçbir yerden olumlu bir cevap alamamış, nafakasını çıkaracak bir saatlik bir iş bile bulamamıştı.

Kadriye yutkundu. Yıldız ve Sabri'nin varlığından aldığı cesaretle üsteledi: - Çocuğun okulu kalacak ama. Yakındaki bir yere kayıt yaptırmak zorundayız. Nakil belgesini verdiler bana Genç'teki okuldan. Buraya götürüp yazdıracağım sadece.

Kadriye tuttukları gecekonduyu güzelce temizledi. Hiçbir eşyaları yoktu iki tane yataktan başka. Kap kacak olarak da elle tutulur bir şey getirmesine izin vermemişti Sermet.

Sabri ile Sermet dükkana geldikten hemen sonra işe koyulmuşlardı. Sabri komşu esnafa gidip kiralık ev soruşturmaya başladı. Birçok yere haber bıraktı. Sonra birlikte oturup beklemeye başladılar. Sermet, Sabri'nin düzenini beğenmişti. Adam her işini yoluna koymuş, saygın bir esnaf olarak işini yürütüyordu. Dikkatle inceledi etrafı. Çok mal vardı dükkanda. Onun bakındığını gören Sabri gülümsedi:

Genç kadın ağlamaklı bir ifade ile içini çekti başladı dert yanmaya: - Buralara geldiğime pişmanım Yıldız abla, nasıl memnun olayım?

Sabri sabırla dinledi Sermet'i. Başını salladı: - Dur hele, gidelim benim dükkana, müşterimiz çok, elbet bir yardım eden bulunur. Paran varsa mesele yok hemşehrim, burada parayı veren düdüğü çalar.

Taksiye verdiği para içine oturmuştu Sermet'in. Araba uzaklaştıktan sonra arkasından söylenip durdu:

İstanbul sisliydi. Boğaziçi Köprüsünden geçerken hayretle çığlıklar atan Azize ve Harun yerlerinde duramıyorlardı.

Ankara'ya gece vardılar. Yorgunluktan ayakta duracak halleri yoktu. Otobüsün yarım saatliğine verdiği moladan yararlanarak hepsi birden indiler.

Tunceli'yi geçtikten sonra Sermet de uykuya daldı. Erzincan'ı görmediler. Sivas'a geldikleri zaman otobüs mola verdi. Sermet tutulmuş bacaklarını açmak için iyice gerindi. Yüzünde endişeli bir gülümseme ile etrafına baktı.

Otogar kalabalık değildi. Genç'ten Bingöl'e gideceklerdi önce. Biletleri ayarlamıştı Sermet. Kadriye böyle kaçarcasına çekip gitmelerine bir anlam verememişti.

Sermet kapıdan içeri girince Kadriye meraklı gözlerle baktı onun yüzüne. Neler olup bittiğini anlamaya çalışıyor ama doğrudan sormaya cesaret edemiyordu. Sermet odaya girip sedirin üzerine attı kendini. Bir sigara çıkardı cebinden: - Bana bir çay yap haydi...

Sermet köye giden minibüsün ön tarafına oturmuştu. Kafası artık iyice yatmıştı. İşin hayaller kurma tarafına gelmişti sıra. "Bulurum bir iş koca İstanbul'da...

Kadriye tepsiyi kaldırıp mutfağa girince beyaz örtüsüyle gözlerinde biriken iki damla yaşı sildi. Sermet'in verdiği kararı onaylamadığı belliydi ama hiçbir şey söyleme, fikrini beyan etme gibi bir hakkı yoktu. Zaten dinlemezdi kocası. Dinlemediği gibi de sinirlenir belki de şiddet kullanırdı. Son bir yıldır çok şey yaşamıştı bu konuda genç kadın. Daha bir hafta öncesinde dayak yemişti kocasından. Hem de acımasızca bir dayak. Küçücük bir sebepten deliye dönmüştü Sermet. Aldığı darbelerin vücudunda bıraktığı izler hâlâ duruyordu...