Ünal Bolat

"Neden, aynı felaketi yaşayan hemen yanı başımızdaki bina dimdik ayaktaydı da... Bizimkisi yerle bir olmuştu? Aynı sarsıntı bırakın aynı şehirdeki binaları, yan yana olan iki binadan birini nasıl oluyordu da un ufak ediyor, diğerine bir şey yapmıyordu?.."

"O gün ve sonraki zamanlarda babama açamadığım, bu mesleği ve bunu seçmemin sebebini şimdi sizlerle paylaşmak istiyorum. Bu seçimimle ilgili bir akrabamızın içler acısı hatırası için sizleri yıllar öncesine götürmek istiyorum..."

"Kalmamızı isteyen ahbabımız, ‘hiç olmazsa tren vaktine kadar kalırsınız' diye ısrar edince, o gün saat 22:00'de Ankara-İstanbul seferini yapacak trenle dönmeye karar verdik... Bakalım tren yolculuğu nasıl olacaktı?.."

"Bu işte bir tuhaflık olduğunu anlayan bizimki bu sefer sabırla 15. günü beklemiş... 15 gün sonra varmış arkadaşının yanına... Arkadaşı demiş ki: Hah şimdi iyisin... Haydi gidiyoruz..."

"Şimdi Hoca efendi Mesut'un umre aşkını öğrendi ya... Onu umreye göndermenin bir formülünü arıyor... Ancak, gözleri görmeyen birini yolda kime emanet edecek? Birbirini tanıyan insanlar olsun istiyor..."

Bizim Yirük Hamdi'nin Halime, sırf çocuğu olsun diye kocasına gelin, kendine kuma aramaya razı olmuştur ama dünür olduğu hem de adaşı olan Halime kız, kendisine kuma gelmeye razı olacak mıdır?

"Yirük Hamdi bir hoş olur... Çünkü bunca yıllık karısını bilmez mi o? Halime ciddidir. Ağız arar gibi söylememiştir. Kız bu yaşta bana kim varır? Senin gibi ağa kızına kim kuma olur? Dellendin mi sen?.. Halime ciddidir: "Sen he de... Gerisini bana bırak..."

"Bilmiyorum hayat bir kez de tatlı bir sürpriz yapar mı bana? Huzur veren gazetem sayesinde yüzümü güldüren bir mail alır mıyım? Şu ana kadar gitmediğim, kapısını çalmadığım kişi kalmadı diyebilirim..."

"Kıyamet kopmuş gibi oldu... Gözlerim karardı.. Olduğum yere yığılıp kaldım... Kendime geldiğimde üstüm başım kan revan içindeydi... Ama kalkamıyordum... O an yanı başımda yatan oğluma sarılmak istedim... Ancak!.."

"Benim hesaba çeker gibi dostça yaklaşmam üzerine kan çanağına dönmüş gözleriyle gözlerime baktı... Sonra başını omzuma koydu... Hıçkırıklarını koyuverdi. Boynuma sarılıp öyle bir ağlamaya başlamıştı ki şaşırdım..."

"Babamla ablamın evinin arası sanırım 1 km mesafe. Ablamın mahallenin çok kenarında. Çağırsan duyulmaz. Etrafın ıssız olması beni daha çok korkutuyor. Dikenli tarlanın ortasındaki patika yoldan uçarak gitmem lazım."

"Tam kabini indirirken solda olduğum için, yanımdan hızla geçen iki TIR'ın rüzgârı vurunca kabin krikoyu patlattı. Göğsüme vurunca beni motora yatırdı. Sağ ayağım ve dizim kabinin şişini tutuyordu. Sol kol ve ayağım zaten sıkışmıştı. Bağırdım çağırdım kimse yok!.."

"Hasret bize diz çöktürmüyor gurbet bizi yıkamıyordu. Arkamızdaki yazıda ‘Yıkılmadım ayaktayım' yazıyordu. Yine böyle bir gündü... Kaynaşlı'dan otobana girmeden önceydi. Bir kamyoncu lokantasındaydım. Yorgundum..."

"Bu askerlerin kıyafetleri şimdiki gibi değildi. Ben kim olduklarını, ne olduklarını anlamadığım için aptallaşmışken, astsubayım gözlerini ovuşturup yerinden kalktı, oturdu ve mırıldandı: Çanakkale Harbindeki askerlerin kıyafetleri bu... Başlarında fes var; hepsi poturlu..."

"O, bu ülkenin çocuklarına sevgi götüren şefkat götüren, bilgi götüren bir yüce gönüldü... Senelik izinde olduğum bir gün Adana'dan ailesini aradım. Kendimi tanıttım. Sadettin Bey'i sordum. Cevap veren bayanın sesi önce titredi, sonra hıçkırdı..."

"Zehra evde bir şeylerin döndüğünü anlamıştı ama yorumlayamamıştı. İşte nihayet bugün sokağa çıkıp yakınlarındaki bakkaldan ekmek alacaktı. Kayınvalidesi rahatsız olduğu için onu göndermiş: ‘Üç tane ekmek al parasını ben sonra götürürüm' diye tembihlemişti."

"Bu evliliği kabullenemiyordu. Yeniden evlenmeyi kafasına koymuştu. Peki kendisi evlendiği kızı kabullenemezken şimdi evleneceği kız, kendisini tanısa kabullenir miydi? Dürüstlük bu muydu? Zehra'ya gerçekler anlatılacak mıydı?.."

"Bir parkta buluştuk. Kızını gözyaşları içinde doya doya öpüp kokladı. Film gibiydi... Onu yolcu ederken hepimiz ağladık... Zaten kızım da kendisini bizim kadar öpüp koklayan bu adamın kim olduğunu merak etmişti..."

"Bir gün hiç beklemediğimiz bir haberle şoke olduk!.. Kızım o gün huzursuzdu... Sebebini sorduğumda dedi ki: ‘Bir adam gelip, beni sevmek istiyor' anne... Bana hep ‘kızımsın sen' diyor... Beni kucağına almak istiyor... Bugün de geldi yanıma... ‘Eyvah bu o!' dedi eşim..."

"İşte eşim de gelmişti. Eyvah ben şimdi ne yapacaktım? Birbuçuk sene nişanlı kalmış ama değil birbirimizi tanımak; hiç konuşmamıştık. Babam eve kabul etmemişti. Eskiden yöremizde gelenek böyleydi. O'nun huyunu suyunu bilmiyordum. Acaba ne diyecekti?.."