Yetenekli Kalemler

Sovyetler Birliği 70 yıl süren, gayri insani, merhametsiz ve iptidai bir sistemdi. ‘Milletler hapishanesi’ olarak da addedilen yapı Türkistan, Azerbaycan, Kırım ve Ahıskalı soydaşlarımıza kan, eza, cefa ve gözyaşı getirdi

Öğrencileri, yani çocukları başlıklar altında belli kategorilere ayırmak çok doğru değil. Çünkü her insan parmak izi kadar çok özeldir. Yine de insan insana benzer kaidesini de unutmamak gerek. Bu yüzden ben bugün belli başlıklarla öğrencilerimizi ayıracağım. Kapasite... Aldığım koçluk eğitiminde üç türlü öğrenci tipinden bahsedildi. “Tam kapasite”, “altın kapasite”, “hayalî kapasite”...

Türkçe, dünyada en çok konuşulan 5. dildir. Yaklaşık 300 milyon insan Türkçe konuşmaktadır.

Çevreye insanın verdiği zararlar sayfalarca anlatılsa bitmez. Ormanları şuursuzca keserek tahrip etmek, ülkemizin akciğerlerini yok etmek bize kirli hava olarak dönmüştür.

Yıllar öncesinde, televizyonda yayınlanan bir petrol şirketi reklamında, mahkemeye çıkan bir adam: “Yaktım, tahrip ettim, kirlettim… Pişmanım” diye söylüyor. Hâkimin “Pişman mısın? Neden?” sorusuna “çünkü insanım” diye cevap veriyor. Hâkim de: “Karar: Doğanın verdiği ceza yeter” diyerek suçluyu vicdanıyla baş başa bırakıyordu.

Babam bir yandan haber izliyor bir yandan izlediği haberi yorumluyor. "Hadi bizden geçti de sizin işiniz yaş, zor günler sizi bekliyor" diyor

Üstâd Kadir Mısıroğlu bir sohbetinde “Hırsın en büyüğü İslam’dadır” demişti…

İstemiyorum yüreğime dokunmadan geçip giden sevgiyi, Dilimde söz olup kalbimde vuku bulmayan ilgiyi, çaresizlikleri çare gösteren bilgiyi ve beni Allah’a ulaştırmayan hiçbir şeyi…

"Hadi oğlum arabayı hazırla şöyle bir son İstanbul turu yapalım…

Sizin en bilindik özelliğiniz ne? Nasıl tanınıyorsunuz? Çevrenizdekiler, sevdiğiniz ya da sevmediğiniz fark etmeksizin sizi hangi kelime ile özetliyor? “Merhametli”, “yumuşak başlı”, “doğru sözlü”, “adaletli”, “cömert”, “cimri”, “merhametsiz”, “egoist”, “bencil”, “yalancı” vb...

"Hayye ale's-salâh" , "Hayye ale's-salâh"  günde beş vakit kulaklarımızda yankılanıyor bu söz. “Haydi namaza”, “haydin Allah’ın huzuruna”, “haydi yaratıcını hatırlamaya”, “haydi şeytanı üzmeye”, “haydi insanoğlu nefsini terbiye etmeye”

Birkaç yıl önce TRT 1'de “Ev Sineması” kuşağı vardı. Takip edenler kolayca hatırlayacaktır.

"Neren acırsa canın ordadır" diye bir söz vardır ya. Gerçekten de öyledir. İnsanın canı tatlıdır.

Adamın biri tozla kaplı hazine sandığının üstüne oturmuş dileniyormuş. Dilenmekle kalmıyor önüne üç beş kuruş atana öyle minnet besliyormuş ki onların karşısında ezildikçe eziliyor, büzüldükçe büzülüyormuş.

Hayatımız boyunca insanlarla iletişim ve etkileşim hâlindeyiz. İletişime geçerken insanlara karşı sağlıklı ve doğru kişisel sınırlar çizmek oldukça önemlidir.

Bir genç anne… Biri dört-beş yaşında biri iki-üç yaşlarında iki çocuk sahibi… Büyük çocuğu hastanenin tuvaletlerinden birisine kendi başına giderken anne, o tuvaletlere girmek istemediği için ağlayan küçük çocuğunun stresini yaşıyordu…

Bir köşe yazısında Özbekistan gezisi anlatılırken ‘Âli Meclis’ (parlamento) yazılmıştı. Tarık Buğra’nın ‘Eyvah Gençliğim’ adlı eserini hatırlayarak  ‘Eyvah lisanım, eyvah Türkçemiz’ dedim. Asırlardır kullandığımız ‘Âli’ sıfatını ve ‘Meclis’ mefhumunu ‘parlamento’ kavramıyla izah ihtiyacı doğmuş.

Cemil Meriç “Bu Ülke” eserinde, eski Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’nun elli yıl başbakanlık ve dışişleri bakanlığını yapmış Prens Klemens von Metternich’in bir mektubunu bize aktarır.

Büyükler hep derdi ki "Ah ah nerede o eski domatesler, salatalıklar, meyveler...

Belki eski kafalı diyenler olabilir ama açıkça itiraf ediyorum ki internet ve sosyal medyayı öğrenmeye önceleri, hiç heves etmedim. Ama bir yerden sonra öğrenmeye mecbur kaldım.